Har gal oy boshida fabrika uch-to‘rt kun oyoq-qo‘lini yoyib, tin olvoladi. Hozir shunaqa palla. Kuni kecha dikonglab yurganlar bugun ming qo‘yli boydek xotirjam qadam tashlaydi. Kuni kecha butkul dunyoni unutganlar bugun fabrika hovlisidagi gulzorni tomosha qiladi. Osmonga qaraydi, o‘tgan-ketganga salom davomi…
Katta qora pashsha tinimsiz g‘ing‘illab deraza oynalariga o‘zini uradi, xona torlik qilayotgandek, yorug‘ dunyoga chiqib ketmoqchi bo‘ladi, betoqat g‘ing‘illaydi, qanotlarini vizillatib yana oynaga yopishadi, yana g‘ing‘illaydi…Derazaning tagida yotgan usta Sobitali tush ko‘rardi. Tushida bundan ellik yillar chamasi naridagi – yigirma davomi…
Kecha u ko‘l bo‘yida Tamara degan qiz bilan tanishib qoldi.Avvaliga sezmabdi – yonma-yon yotgan ekanlar, qirg‘oqda. Ularning bosh tomonidan bir to‘da bola quvlashib o‘tdi va kimdir «Voy-y!» deya qichqirib yubordi. Ovoz kutilmaganda, shundoqqina biqinidan chiqqani uchun u bir sapchib tushdi. davomi…
Seniki atalar shu yer, shu zamin…A. Oripov Xullas, qishloq buziladigan bo‘ldi.Qo‘rg‘onchada almisoqdan qolgan bir bino bo‘lardi. Biladiganlarning guvohlik berishicha, qishloqda yakkaxo‘jaliklar tugatilib, «kolxoz-kolxoz» bo‘layotgan davrlar ulusning yig‘inlari tez-tez shu binoda o‘tkazib turlar ekan, keyinchalik, alg‘ov-dalg‘ovlar sal bosilib, musichalar shiftga bemalol davomi…
«Ho‘, bola boqmay baloga yo‘liqqur! Uzing tarbiya ko‘rmagansan-da, bolang ham bola emas, balo! Shilpiqliging yetmaganday, endi bolangga gap o‘rgatadigan bo‘ldingmi?.. Odamlarda insof degan savil qolmadi, onasidan tortib bolasigacha xudo urgan-a… Ho‘, ezma degan tilingga tirsakkina chiqsin! Shoshmay tur hali, shunday davomi…
Er yuzida Sho‘rariq degan qishloq bino bo‘lgandan beri bu yerlik bironta odam Jo‘ravoychalik sevinmagan bo‘lsa, ehtimol…Qishloq Qatrontog‘ etagiga yoyilgan, yonidan buralibburalib katta soy – Sho‘rariq o‘tadi. Soyning boshlanishida, huv tog‘larning ichkarisida, ancha bo‘ldi, ulkan suv ombori qurilyapti. Jo‘ravoy o‘zining o‘n davomi…
Xonangdagi sharpani sezib qolganingga ancha bo‘ldi. Uning sharpa ekaniga endi iymoning komil edi. U goh g‘uslxonada, goh kitob o‘qib o‘tirganingda, goh xayol surib yotganingda shunday yoningda paydo bo‘lar, sovuq ko‘zlarini senga tikib turganini sezib qolarding. Dastlab men shunday tuyulayapti deb, davomi…
Sen bu dunyoga xaloskor o‘lgankuni kelgan eding… U uch kundan beri tuz totmagan, tobora holsizlanar, ko‘ngli aynimoqda edi. So‘l xiyobondagi ta’qibdan so‘ng battar tinkasi qurib, yurishga ham madori qolmagan, o‘pkasi kuyib ketayotganday achishar, garchi ta’qib etuvchilarni bir soatcha oldin chalg‘itib davomi…
Farmon tog‘amga«…Jonuzoq arab sal guppiroq odam edi. Uning nazarida, bu yorug‘ dunyoda atigi ikkita hurmatga loyiq odam bor edi: biri – galatepalik rais Raim G‘aybarov, ikkinchisi – qamashilik rais Norbo‘ta Sharof».Murod Muhammad Do‘stning«Lolazor» romanidan Hu-uv, u davronlar boshqacha edi. Har davomi…
Ergash uch kun oldin nevaralarining qo‘lini halollab, elga to‘y bergandi. To‘ydan bir kun oldin qishloqdagi oqsoqollarning hammasini ziyofatga chorlagandi. Ziyofatga kelmay qolgan bemor chollarning uyiga tovoqda osh, tugunchada meva-cheva qilib jo‘natgandi. Mana bugun hali o‘sha ziyofatning ta’mi unutilmay turib, to‘y davomi…