Shahardagi ammamnikidan qaytib, hali eshigimizdan kirmasimdanoq o‘rtoqlarim yetib kelishdi. «Yur, biz bilan yur, ko‘rsang, kulaverib, ichaging uziladi. Yur!» Shokir shosh-qaloq so‘rashishga uzatgan qo‘limni qo‘yvormasdan, sudradi. Men ichagim uzilishini keyin-roqqa surishni iltimos qilib, qo‘limni tortib oldim. Biri men bilan teng, biri davomi…
Ettinchi qavatda yashab turgan Sadir uyini sotdi-yu to‘qqizinchi qavatdagi Hikmatulla domlaning tinchi buzildi. U uy oldi-sotdisidan bezillab qolgan. Sotib olgan odam albatta ta’mir qiladi. Gulqog‘ozlarni ko‘chiradimi, devor bo‘yoqlarini qiradimi yoki eshikni ko‘chirib tashlab, eng so‘nggi, g‘aroyib qulflar o‘rnatilgan va temirdan davomi…
«KABOBNI OLIB KEL» Marhum jurnalist Xolbek Yodgorov oshxo‘rlikni yaxshi ko‘rardi. U «Qizil O‘zbekiston»da ishlagan 50-yillarda mehnat ta’tiliga chiqqan yoki xizmat safariga borib kelgan xodimlarning choyxonada osh qilishi an’anaga aylangan edi.Bir kuni tahririyat xodimlaridan besh-olti kishi ravoqda turganida Xolbek aka Sulton davomi…
Saksoninchi yillarning oxirlari edi.Sahro oxir-oqibat baribir yana sahroga aylanadi, degan gapda haqiqat unsurlari bor shekilli, keyingi yillarda cho‘lning qoq kindigiga joylashgan qishlog‘imizdan fayz ketdi. Bu narsa avvalo hosildorlik pasayib ketganida ko‘rindi. Keyin esa gurkirab o‘sib turgan daraxtlar asta-sekin so‘la boshladi. davomi…
BIROVNING PO‘STINI Bir odam teatrga tushdi. Tomoshaning yarmiga borganda zerikdi. Bir tarafdan zal sovuq, uning ustiga sahnada o‘ynalayotgan voqea ham bachkana edi. Ketgisi keldi. Pastga tushdi. Kiyimxonaga borib, po‘stinini so‘radi. Kiyim beruvchi unga yaltoqlanib boqdi. — Ie, ketopsizmi, akamullo? Shundaychin davomi…
Qishloqqa bormaslikning iloji yo‘q edi. Said uf tortib, ko‘zlarini yumdi. Qishloqqa borgach… …qori eriy boshlagan ola-chalpoq, sirpanchiq yo‘llardan toyg‘ana-toyg‘ana, chetan devorlari qulab yotgan hovliga kirib boradi. Qishloq uyi, zebsiz go‘shalar. Hayhotdek hovli etagidan — molxona yonidagi gung o‘yumidan hovur ko‘tariladi, davomi…
Qadamboy Jayronov tog‘li Chosh qishlog‘ida yashaydi. Bu yerlarda olti oy yoz bo‘lsa, olti oy qish. Quyosh tog‘ning ortiga yonboshlaganda choshliklar ham to‘shakka kiradi, ertalab tog‘ning ortidan mo‘ralaganda irg‘ib turishadi. Choshda na telefon, na xolodilnik, na televizor, na radio bor. Shuning davomi…
Boyg‘ozining to‘yi ertasi qishloqqa yoyilgan xabar to‘y dovrug‘ini butunlay bosib ketdi. Endigina og‘iz ko‘pirtirmoqqa tushgan odamlar dabdabali o‘tgan to‘yniyam, obro‘talab Boyg‘ozini ham unutishdi. Barchaning og‘zida shu gap, emishki, Hamida momoning qo‘li sinib, to‘shakda mixlanib yotganmish. Hay, qo‘l sinsa yeng ichida, davomi…
Boshlig‘imizni trestda rosa do‘pposlashibdi. Qurilish boshqarmamizda ob’ektlar soni ko‘payib ketganmish, mablag‘lar va ishchi kuchlari sochib yuborilgan emish. Yana mexanizmlar va texnika vositalaridan samarali foydalanilmayapti, ob’ektlar o‘z vaqtida foydalanishga topshirilmayapti, deyishibdi.Boshliq ham majlisdan olgan “energiya”sini hammamizga bo‘lib berdi. Shoshilinch tadbirlar belgilandi. davomi…
Stol ustiga uyulgan sumka va yelim xaltalarga joylangan narsalarni qaytadan ko‘zdan kechirib chiqdim-da, yana qo‘limdagi ro‘yxatga qaradim: «Xo‘-o‘sh… Pichoq bor. Choynak-piyola bor. Elektr isitgich, soqol oladigan mashinkani oldim. Likopcha, kosa, termos bor. Shippak bor. Paypoq, ich kiyim, tuz, gugurt, quruq davomi…