O‘shanda Shahlo kelinlik libosini kiyganiga bir haftasi kam olti oy bo‘lgan edi. Shahloning mazasi qochib qoldi. Uyga “tez yordam” chaqirishib, uni shifoxonaga olib borishdi. U yerda Shahloni tajribali hakimlar ko‘zdan kechirishgach, tug‘ruqxonaga o‘tkazishdi. Azonda esa Shahloning ko‘zi yoridi.Ertalab ortidan yo‘qlab davomi…
Hamma narsa avtobus bekatidagi ustunlardan biriga yelim bilan yopishtirilgan kaftdek qog‘ozga bitilgan e’londan boshlandi. * * * Qo‘ng‘iroqning baland, shiddatli ovozi sukunatni parchalab, xonani to‘ldirib yubordi. Navbatchi hushyor tortib, darhol go‘shakni oldi, o‘z harbiy darajasi, ismi sharifini aytib, “Ishonch qo‘ng‘irog‘i” davomi…
Dorixonaga o‘ttiz yoshni qoralagan, barvasta, yuz-ko‘zlarida, ochiqrog‘i, butun avzoyida karaxtlik, uyqusizlik alomatlari yaqqol sezilib turgan bir yigit kirib keldi.— Xo‘sh, xizmat? — dedi dori sotuvchi ayol.— Iltimosimni rad etmang. Menga oyog‘imni tinchgina uzatib o‘lishim uchun biron dori bersangiz. Qiynalmasdan jon davomi…
Tungi navbatchilikdan keyin ishdan horib-charchab kelsam, xotinim qo‘limga telegramma tutqazdi.“Ikki kundan keyin to‘y, — deyilibdi unda. — Tutingan o‘g‘lingizni uylantirayapmiz. Siz kelmasangiz bizga tatimaydi. Kamoli ehtirom bilan falonchi.”Telegrammani o‘qib o‘ylanib qoldim. Keyin falonchining kimligi esimga tushib ketdi. Bundan o‘n yilcha davomi…
Xoliq amaki…O‘shi ellik besh-ellik oltilarga borgan; o‘rta bo‘y, bug‘doyrang, qisiq ko‘zlarining atrofini, torgina peshonasini son-sanoqsiz ajinlar qoplagan, yoshligidan nos chekib o‘rgangani boismi yo boshqa sababi bormi, tishlari avvaliga sarg‘aya boshlagan, so‘ng ko‘kimtir tus olgan, yaqindan buyon qorayib ketgan — kulganida davomi…
Anchadan buyon taniqli qiziqchi Xudoyberdi Ziyotovdan xabar ololmay yurib, bir kuni ataylab qidirib bordim. Borsam uyida nevaralaridan boshqa hech kim yo‘q.— Katta otamiz kurortga ketgan, — deyishdi ular.Yo tavba, deb o‘yladim, bu yangilik-ku, bir umr cho‘ponlik qilib yurib, bor-yo‘g‘i qistov davomi…
Yozuvchining ikki ko‘zi muharrirda. U esa jiddiy, go‘yo hozir mahbus ustidan hukm o‘qiydigan sudyaday, qovoqlarini uyib hikoya o‘qirdi. — Lekin, yomon emas, chyort! — tantanali e’lon qildi muharrir. — Syujet yaxshi. Ammo… — bir zum sukut saqladi u. Yozuvchi naq davomi…
Go‘yo Enaxon ayani katga kimdir mixlab tashlagan. O‘rnidan turishi uyoqda tursin, yonboshiga ag‘darilishi amrimahol. Mana, hozir u o‘ng tomoniga o‘girilmoqchi, chunki chalqancha yotaverishdan yelka va bellari tarashaday qotib qolgan. Lekin o‘sha “mix” qo‘yib yubormayapti. Qanday bo‘lmasin, u yonboshlab yotishi kerak, davomi…
Adabiyot maydonida bir qadar ko‘zga tashlanib qolgan yosh shoira Irodaxonning keksa adib bilan tanishib, ustoz sifatida aloqa bog‘lagani Amirga yoqmadi. Er va xotin o‘rtasida bir kimsaning, garchi otasi tengi bo‘lsa ham, paydo bo‘lgani qaysi erga yoqardi?! Shubhalar ketidan shubhalar… Iroda davomi…
Yillarga cho‘zilgan tanaffucdan so‘ng biz bog‘ hovlidagi durkun o‘rik daraxti soyasida suhbatlashib o‘tirar edik. Har ikkimizning so‘z ohangimiz va yuz qiyofamizdan bu ko‘rishuvdan mamnunlik hissi aks etib turardi. — Biz ham ikki yumalab tijoratchi bo‘lib qoldik, aka, — dedi Tolibjon davomi…