– Hech qanday aybim yo‘q, o‘rtoq boshliq. Umrim bo‘yi chumoliga zig‘ircha ozor bergan bo‘lsam o‘lay agar. Uning o‘zi meni shunga majbur qildi.– Yozing dedi, – tergovchi buyruq bilan, dag‘dag‘ali ohangda.– Nimani?.. – taajjublanib so‘radi u.– Bor gapni. Bo‘lib o‘tgan voqealarni davomi…
Uzoqning ishi qiyin-da. Hech bunaqa bo‘ladi deb o‘ylamagandi. Otasining so‘nggi damlarida yonida turolmadi. Akasi bilan ukasi har qalay boshida bo‘lishdi. Issiq-sovug‘iga qarashdi. Oxirgi so‘zlarini, nasihatlarini eshitishdi. U bo‘lsa… hech kimmas, o‘ziga o‘zi shunday baho berardi: kimga kerak bunaqa obro‘… o‘ylagan davomi…
Uyat bo‘lsa ham ochig‘ini aytay: sevib qoldim. Avvaliga o‘zim ham ichimni junbushga keltirgan tug‘yonni beparvogina, og‘zimni ochib uxlab yotganimda kirib olgan beshiktebratar bo‘lsa kerak, deb ikkilanib yurgandim. Yo‘q. Unaqa emas ekan. Uni boshida o‘zim ham tanimaganimdan afsusdaman. Bu naq sevgining davomi…
Borliq bir silkinib yonib o‘chganday bo‘ldi. Yer yuzini bulut qopladi. Shivalab yomg‘ir yog‘ar, atrof javonibdagi jimlikni tomchilarning shitir-shitiri-yu, daryoning dahshatli shovillab o‘qishigina buzardi. Jonivorlar allaqachon in-inlariga kirib ketishgan, vaqt ham allamahal bo‘lgan edi. Daryo bo‘yidagi harsangtosh ustida soch-soqoli oqargan, yoshi davomi…
Ertalabdan ota-bolaning o‘rtasidan olamushuk o‘tdi.— Esingni yig‘, bola! Bunaqangi ishlarga hali yoshlik qilasan.Aslida-ku, Oltmishboy aka bunaqa gaplarni shu bugun eshitayotgani yo‘q: esini tanibdiki o‘zicha bir ish qilolmaydi.— Gap bitta, nevarangning to‘yiga toychoq oborasan, tamom vassalom!Umrzoq otadan yoshini so‘rasangiz: “Ot yili davomi…
Tuman shifoxonasiga og‘ir kasal keltirildi. O‘n uch — o‘n to‘rt yoshlar chamasidagi o‘smir qornini changallab, tinimsiz ingrardi. Uni darhol jarrohlik bo‘limiga yotqizishdi. Shu kuni institutni yaqinda bitirib kelgan yosh jarroh Qosimjon navbatchi edi. U kasalning qornini obdon tekshirib ko‘rdi. «Qayering davomi…
Yigirmanchi asrdagi eng katta falokat — “xalq dushmani” degan yovuz tushuncha hukm surib, qirg‘in tegirmoni aylanganiyu uning “soyasi” qator o‘zbek adiblari xonadoni ustiga ham tushganidir. Bu to‘g‘rida so‘z borganida, ko‘pincha dastlab, bir paytda (1938 yil) otib tashlangan buyuk uch adib davomi…
DIYDOR Ko‘p davralarda donishmand va mumtoz shoirning “Jahonning shodligi yig‘ilsa butun, do‘stlar diydoridan bo‘lolmas ustun” degan necha asrlardan beri yashab kelayotgan hikmatini takror-takror eshitib qolamiz. Ha, do‘stlar diydori shunchalar aziz, farahbaxsh… Ammo bu hikmatdagi boshqa bir so‘z doim xayolimni tortadi. davomi…
Shamolni so‘kma,Non-tuzingni to‘kma.Burungi naqldan. Ko‘zi xira tortib qolgan Pirman chol behassa yo‘lga chiqib, suv yuvib ketgan jarlikka bexos tushib ketdi. Buni qarangki, o‘zi yomon ko‘radigan qo‘shnisi Jabbor mergan bog‘iga suv ochayotib ko‘rib qoldi-yu, boboni qutqardi. Beli lat yegan ekan, yosh davomi…
Arslon akamiz dunyodan o‘tgandan so‘ng Marina yangamiz mana shu kunni intiqib kutadigan bo‘lib qolgan. Ilgari onda-sondagina borardi, endi har oy bir qatnamasa, ko‘ngli joyiga tushmaydi. Taraddudni uch-to‘rt kun oldin boshlaydi. Markazga chiqib sovg‘a-salom oladi; Lena serfarzand, quruq qo‘l bilan borish davomi…