O‘ZBEKISTON QAYDADUR? Londonga kelganimdan keyin dastlab qiladigan ishim bankka borib hisob raqami ochish edi, shu sabab erta turdim. Mehmonxonaning chog‘roq oshxonasida nonushta qilish uchun hammadan birinchi bo‘lib tushibman. Yo‘q, bu kitoblarda o‘qiganim, kinolarda ko‘rganim an’anaviy ingliz nonushtasi emasdi: stolda inglizlar davomi…
I …Endi bu zot ham ulamodan biri edi. O‘z ahli tarafidan varasatul-anbiyo qatorig‘a kiritilgan uchun mertuq-sertuqlarning falon-tuganiga quloq soluvning ham luzumi yo‘q edi. Yigirma besh-o‘ttuz yilni madrasa tuprog‘i yalab o‘tkargan bir kishini, tabiiy, bizda ulamo qatorig‘a kirguzmay hol yo‘q. Ham davomi…
Teyotr risolasi Turkiston maishatidin olingan to‘rt pardalik foji’a O‘YNOVChILAR:Solih — 25 yashar, kuyov bo‘ladurg‘an yigit.Abdurahim — 45 yashar, Solihning amakisi.Fayziboy — 50 yashar, Solihning qaynotasi.Domla-imom — 50 yashar.Ellikboshi — 35 yashar, yangi fikr.Boy — 45 yashar, Solihga pul beruchi, ijaraxo‘r.Rahima davomi…
To‘rt o‘rtoq to‘planishib, polizga yetib kelgunimizcha shom bo‘ldi. Bu yerda birinchi qilgan ishimiz: endigina maza ingan uch-to‘rt sapchani tars-turs yorib yeb oldik. Yedigu ichimizga titroq kirdi. Diydirab apil-tapil chaylaga chiqdik-da, ko‘rpa-to‘shaklarga o‘randik.Mana, endi sal ilib, boshimizni ko‘rpadan chiqargancha jimir-jimir yulduzlarga davomi…
(“Bolaligim ko‘chalarida” turkumidan) Avgust oxirlayapti. Hademay to‘ylar mavsumi boshlanadi.To‘y ajoyib narsa-da, ayniqsa, nikoh to‘ylari… Hamqishloq akalardan birortasi uylanadimi yo opalardan qay bittasi erga tegadimi, farqi yo‘q, ishqilib ko‘chalarimizdan “yor-yor” aytib, gurra-gurra kuyovnavkarlar o‘ta boshlasa bas, etlarim g‘alati-g‘alati jimirlab, bir yerda davomi…
– Hech qanday aybim yo‘q, o‘rtoq boshliq. Umrim bo‘yi chumoliga zig‘ircha ozor bergan bo‘lsam o‘lay agar. Uning o‘zi meni shunga majbur qildi.– Yozing dedi, – tergovchi buyruq bilan, dag‘dag‘ali ohangda.– Nimani?.. – taajjublanib so‘radi u.– Bor gapni. Bo‘lib o‘tgan voqealarni davomi…
Uzoqning ishi qiyin-da. Hech bunaqa bo‘ladi deb o‘ylamagandi. Otasining so‘nggi damlarida yonida turolmadi. Akasi bilan ukasi har qalay boshida bo‘lishdi. Issiq-sovug‘iga qarashdi. Oxirgi so‘zlarini, nasihatlarini eshitishdi. U bo‘lsa… hech kimmas, o‘ziga o‘zi shunday baho berardi: kimga kerak bunaqa obro‘… o‘ylagan davomi…
Uyat bo‘lsa ham ochig‘ini aytay: sevib qoldim. Avvaliga o‘zim ham ichimni junbushga keltirgan tug‘yonni beparvogina, og‘zimni ochib uxlab yotganimda kirib olgan beshiktebratar bo‘lsa kerak, deb ikkilanib yurgandim. Yo‘q. Unaqa emas ekan. Uni boshida o‘zim ham tanimaganimdan afsusdaman. Bu naq sevgining davomi…
Borliq bir silkinib yonib o‘chganday bo‘ldi. Yer yuzini bulut qopladi. Shivalab yomg‘ir yog‘ar, atrof javonibdagi jimlikni tomchilarning shitir-shitiri-yu, daryoning dahshatli shovillab o‘qishigina buzardi. Jonivorlar allaqachon in-inlariga kirib ketishgan, vaqt ham allamahal bo‘lgan edi. Daryo bo‘yidagi harsangtosh ustida soch-soqoli oqargan, yoshi davomi…
Ertalabdan ota-bolaning o‘rtasidan olamushuk o‘tdi.— Esingni yig‘, bola! Bunaqangi ishlarga hali yoshlik qilasan.Aslida-ku, Oltmishboy aka bunaqa gaplarni shu bugun eshitayotgani yo‘q: esini tanibdiki o‘zicha bir ish qilolmaydi.— Gap bitta, nevarangning to‘yiga toychoq oborasan, tamom vassalom!Umrzoq otadan yoshini so‘rasangiz: “Ot yili davomi…