Oq atirgul Bir dona gul edi u.Hali ochilib ulgurmagan. Urinmagan, barglari qatida shudring tomchilari yaltiraydi. Nimadandir bezovtadek yaproqlari titraydi. Boshi bir tomonga salgina egilgan, uyalgandek…Men uni to‘satdan ko‘rib qoldim. Ochiq deraza chambaragidan o‘tkazib, tokchaga kimdir qo‘yib ketgan ekan. Ha, uzganu davomi…
Teshavoyning obi-diydasi Nortojining jigarini ezib yubordi. Ikki kunning birida shu ahvol — kallayi saharlab shilqillaganicha ostonada paydo bo‘ladi.— Nor aka, nima qilay? Ayting, nima qilay, tentak bo‘lib qolmasmikan-a?! — deydi zorlanib. Nortoji uni nima deb yupatishniyam bilmaydi. Sho‘rlikni bag‘riga bosib, davomi…
Mardiboy boboni kichkinaligimdan tog‘amning hamsoyasi bo‘lgani uchun o‘g‘illari bilan o‘ynagani bir-ikki kun qolib ketganimda ko‘p ko‘rganman. Jikkakkina, doim katak ishtonda qishin-yozin yalang kovush kiyib yuradigan, boz ustiga qora eshagini faqat yaydoq — egar-abzalsiz minuvchi chaqqon, abjir, lekin negadir ovozi xirildoq, davomi…
Yangalar ketishdi. Kelin bugun ertalab hovliga o‘zi tanho chiqdi. Hayhotday begona hovliga sinchkovlik bilan ko‘z yugurtirdi. O‘rtasidan bir ariq suv shovullab oqib yotgan hovli shu qadar keng ediki, hayron qoldi. Etakda bostirma. Bostirma tagida tandir, tandir yonida qo‘sh o‘choq.Kelin shularni davomi…
Mordin qamali qariyb ikki oyga cho‘zildi.Ikki oy davomida juvonmarg o‘g‘li Umarshayx Mirzoning siymosi Amir Temur ko‘z o‘ngidan ketmadi. Shartaki, biroz qo‘rs tabiatli, yumaloq yuzli, ko‘zlari onasiniki — sohibqiron kanizak To‘lun oqani jayronniki singari chiroyli chashmi shahlosi tufayli dildan suyardi. Ismiga davomi…
Nusrat asalarichi har yili qishloq chetidagi adirlikka ari qo‘yadi. Ob-havo qulay kelganda yaxshigina asal oladi. Toza asal. Qo‘li ochiq yigit emasmi, mahallaning keksalari, beva-bechoralarni asal bilan yo‘qlaydi, duo oladi.Bu yil iqlim yaxshi keldi, xudoning bergan kuni yomg‘ir yog‘ib, qir-adirlar maysa davomi…
1 Qishloqda avval ko‘cha uyg‘onadi…Kattasoydan boshlanib, qishloqni qoq ikkiga bo‘lib, naqd Kattatoqqa borib qadaladigan yo‘l aslida yog‘in-sochin ko‘p bo‘lganda chag‘atu-o‘ngir, hovliyu-hayotlardan yig‘iladigan selu selovani soyga quyadigan jar. Ham jar, ham ko‘cha. Shuning uchun Jarko‘cha deyishadi. Turkqishloqning yaxshi-yomoni shu ko‘chada. Rizqi davomi…
Ilk bor uchratganimda u juda tanish tuyuldi. Bog‘da sayr etardim. Yam-yashil bog‘ xuddi mehribon onamga o‘xshar, bag‘rida o‘zimni guldek his etardim. Bog‘da rasm chizib o‘tirgan yigitning qo‘llari bo‘yoq, atrofida g‘ijimlangan qog‘ozlar sochilib yotar, o‘zi ham o‘sha qog‘ozlari kabi edi. U davomi…
Eski o‘tindan sassiq tutun chiqadi… Odam qariganidan keyin o‘tin-da. Sapo sirp shu haqda o‘yladiyu xayollari ostin-ustun bo‘lib ketdi. Eski o‘tin… Eh, qanday zabardast yigit edi-ya, bugun bo‘lsa uy gumrosi, bitta gap ko‘p, yarimtasi ortiqcha, sal narsaga sevinadi, sal narsaga qahr davomi…
Zukkoyev bir oy ichida deyarli barcha xodimlarning e’tiborini qozondi. Uning ish joyi shahar markazidagi o‘ttiz qavatli binoning yetinchi qavatida joylashgan bo‘lib, qavatda ularning yuqori tashkilotiga bo‘ysunadigan yana uchta boshqarma faoliyat ko‘rsatar, xodimlarning umumiy soni yuztadan oshmasdi. Zukkoyev bir hafta ichida davomi…