Abdulatif Abdullayev. Xumor (hikoya)

Mamasodiq boshi og‘rib uyg‘ondi. Kun qiyomga kelgan, dalaga ekilgan qovun-tarvuzni sug‘orish ham qolib ketgandi. Kecha mirobning «Peshinda suv uziladi», deganini eslab ko‘ngli g‘ashlandi:— Onasi, hoo onasi.— Haaa, — og‘il tomondan xotinining asabiy ovozi eshitildi.— Buyoqqa kel.— Hoziir, buzoq o‘lgur ushlatmayapti.Mamasodiqni davomi…

Abdulatif Abdullayev. Hamyon (hikoya)

Yaqinda tug‘ishi kutilayotgan bittayu bitta sigirga hovli etagidan o‘tgan ariq ichida o‘t yulayotgan Hikmatni onasi hayajonli ovozda chaqirdi:—Hikmatjoon! Hiikmaat! Buyoqqa kel o‘g‘lim. Tezroq bo‘l… Yulgan o‘tlarini orqalab kelgan Hikmatni onasi shoshirdi:—O‘tingni qo‘y o‘g‘lim, mana buni o‘qi!…—N…nnima ekan u?—O‘zing o‘qiyqol!Maktubda uning davomi…

Xurshid Nurullayev. Yig‘ilish ham ish (hajviya)

Ertalab soat to‘qqizda o‘tkaziladigan yig‘ilishiga o‘zi kechikkanidan qabulxonaga shoshib kirgan boshliq xonada kotibadan boshqa hech kim yo‘qligini ko‘rib, hayron qolganini yashirmadi.– Majlisga aytilganlar qani?– Sizni rosa bir soat kutishdi, keyin o‘rinbosaringiz hammani turli yig‘ilishlarga jo‘natdi.– O‘rinbosarning o‘zi qayerda?– Vazirlikka ketdi, davomi…