Бахтиёр Нуриддинов. Тушунтириш хати (ҳажвия)

–    Ҳеч қандай айбим йўқ, ўртоқ бошлиқ. Умрим бўйи чумолига зиғирча озор берган бўлсам ўлай агар. Унинг ўзи мени шунга мажбур қилди.–    Ёзинг деди, – терговчи буйруқ билан, дағдағали оҳангда.–    Нимани?.. – таажжубланиб сўради у.–    Бор гапни. Бўлиб ўтган воқеаларни давоми…

Бахтиёр Нуриддинов. У дунё харидори (ҳикоя)

Узоқнинг иши қийин-да. Ҳеч бунақа бўлади деб ўйламаганди. Отасининг сўнгги дамларида ёнида туролмади. Акаси билан укаси ҳар қалай бошида бўлишди. Иссиқ-совуғига қарашди. Охирги сўзларини, насиҳатларини эшитишди. У бўлса… ҳеч киммас, ўзига ўзи шундай баҳо берарди: кимга керак бунақа обрў… ўйлаган давоми…

Бахтиёр Нуриддинов. Шудринг гуллари (ҳикоя)

Уят бўлса ҳам очиғини айтай: севиб қолдим. Аввалига ўзим ҳам ичимни жунбушга келтирган туғённи бепарвогина, оғзимни очиб ухлаб ётганимда кириб олган бешиктебратар бўлса керак, деб иккиланиб юргандим. Йўқ. Унақа эмас экан. Уни бошида ўзим ҳам танимаганимдан афсусдаман. Бу нақ севгининг давоми…

Бахтиёр Нуриддинов. Муҳаббат муҳри (ҳикоя)

Борлиқ бир силкиниб ёниб ўчгандай бўлди. Ер юзини булут қоплади. Шивалаб ёмғир ёғар, атроф жавонибдаги жимликни томчиларнинг шитир-шитири-ю, дарёнинг даҳшатли шовиллаб ўқишигина бузарди. Жониворлар аллақачон ин-инларига кириб кетишган, вақт ҳам алламаҳал бўлган эди. Дарё бўйидаги ҳарсангтош устида соч-соқоли оқарган, ёши давоми…

Илҳом Холиқов. Тойчоқ (ҳикоя)

Эрталабдан ота-боланинг ўртасидан оламушук ўтди.— Эсингни йиғ, бола! Бунақанги ишларга ҳали ёшлик қиласан.Аслида-ку, Олтмишбой ака бунақа гапларни шу бугун эшитаётгани йўқ: эсини танибдики ўзича бир иш қилолмайди.— Гап битта, неварангнинг тўйига тойчоқ оборасан, тамом вассалом!Умрзоқ отадан ёшини сўрасангиз: “От йили давоми…

Шодмон Отабек. Кўричак қаерда бўлади? (ҳажвия)

Туман шифохонасига оғир касал келтирилди. Ўн уч — ўн тўрт ёшлар чамасидаги ўсмир қорнини чангаллаб, тинимсиз инграрди. Уни дарҳол жарроҳлик бўлимига ётқизишди. Шу куни институтни яқинда битириб келган ёш жарроҳ Қосимжон навбатчи эди. У касалнинг қорнини обдон текшириб кўрди. «Қаеринг давоми…

Омон Мухтор. Ижодкорнинг кўнгил олами (адабий манзаралар)

Йигирманчи асрдаги энг катта фалокат — “халқ душмани” деган ёвуз тушунча ҳукм суриб, қирғин тегирмони айланганию унинг “сояси” қатор ўзбек адиблари хонадони устига ҳам тушганидир. Бу тўғрида сўз борганида, кўпинча дастлаб, бир пайтда (1938 йил) отиб ташланган буюк уч адиб давоми…

Дилшод Шамс. Қатралар

ДИЙДОР Кўп давраларда донишманд ва мумтоз шоирнинг “Жаҳоннинг шодлиги йиғилса бутун, дўстлар дийдоридан бўлолмас устун” деган неча асрлардан бери яшаб келаётган ҳикматини такрор-такрор эшитиб қоламиз. Ҳа, дўстлар дийдори шунчалар азиз, фараҳбахш… Аммо бу ҳикматдаги бошқа бир сўз доим хаёлимни тортади. давоми…

Ғози Раҳмон. Тазарру (ҳикоя)

Шамолни сўкма,Нон-тузингни тўкма.Бурунги нақлдан. Кўзи хира тортиб қолган Пирман чол беҳасса йўлга чиқиб, сув ювиб кетган жарликка бехос тушиб кетди. Буни қарангки, ўзи ёмон кўрадиган қўшниси Жаббор мерган боғига сув очаётиб кўриб қолди-ю, бобони қутқарди. Бели лат еган экан, ёш давоми…

Эркин Аъзам. Ступка (ҳикоя)

Арслон акамиз дунёдан ўтгандан сўнг Марина янгамиз мана шу кунни интиқиб кутадиган бўлиб қолган. Илгари онда-сондагина борарди, энди ҳар ой бир қатнамаса, кўнгли жойига тушмайди. Тараддудни уч-тўрт кун олдин бошлайди. Марказга чиқиб совға-салом олади; Лена серфарзанд, қуруқ қўл билан бориш давоми…