Acror Culaymonov. Tushlik ham o‘tdi (hajviya)

Telefon jiringladi. Go‘shakni ko‘tardim.— Labbay, eshitaman.— Bu tahririyatmi?— Shunday. Calomalaykum.— Bilacizmi, men gazetangiz muxliciman. Unda nima chop etilca bitta qo‘ymacdan o‘qib boraman. U she’rmi, hikoyami, maqolmi, matalmi, qo‘yingki, reklamayu xabarlargacha nazarimdan chetda qolmaydi. Muxlic degani shunday bo‘ladi-da, a, nima dedingiz?—   davomi…

Zokir Xudoyshukur. Uzilmagan qarz (hikoya)

Xoliyor ovchining, uch-to‘rtta ovchi jo‘rasini hisobga olmaganda, do‘sti yo‘q hisob. Uning do‘sti — tog‘u tosh, hayvon, giyoh va o‘t-o‘lan. Qirq yilga yaqin ovda yolg‘iz yuraverganidan odamlardan uzoqlashib, tabiatga yaqinlashdi. Ba’zida o‘zini borliqning tanho egasidek tutishi shundan.U yana ovga chiqmoqchi. Farzandlari, davomi…

Muhammad Ochil. Reklama bizdan, toqat qilish esa … sizdan (hajviya)

— Muhtaram radio eshituvchilar! Janoblar va xonimlar! Avvalambor, assalomu-alaykum! Qolaversa «Xello», «Bonjur», «Guten morgen», «Oruar»… Voobshem, privet va va-alaykum salom! Sersalomligimizning siri shundaki, «Gar saloming bo‘lmasa, ikki yamlab bir yutardim»! deb, bizni qo‘rqitishgan, o‘tmishda — xalq ertaklarida. Siz bilan esa davomi…

Shodmon Otabek. Tavba (hikoya)

— Keldingizmi? — ayolning har kuni bir xil takrorlaydigan bu so‘rovida ko‘p yillar birga yashagan er-xotinlar o‘rtasidagina bo‘ladigan bir yaqinlik, mehr-sadoqat ohangi zuhur edi.— Keldim, o‘zing tuzukmisan?— Hmm…Ayol sassiz yurib ayvonga chiqdi. Gazga choy qo‘ydi. Xontaxtaga dasturxon yozdi. Yelim xaltaga davomi…