Shanba kuni olti oydan beri xabar olinmayotgan dala hovlimizga boradigan bo‘ldik. O‘g‘lim bo‘ynidan bog‘lagandek ortimdan ergashdi. Besh yashar nevaram Bahrombek esa uchishga qanot topolmay qoldi. Osh-ovqatdan tortib to tok qaychi-yu, supurgigacha olivoldik. Kiyimlarimiz ham allambalo — egnimda sportchilar kiyimi. Boshimda davomi…
Oynabuloq Oyqorning shundoq ko‘zi ostidagi buloq. Yana bir oti Oybuloq. Birov Oyqortoqqa qovush qo‘yilgan desa, boshqalar xuddi ko‘rgandek, oy har oqshom shu buloqqa tushib ketadi deyishadi. Bu yerda o‘zi odamlarning ham, joylarning ham oti bitta emas. Bir bo‘lak odam buloqning davomi…
Qo‘shnimiz Tursun akaning barmoqday-barmoqday uzum qiladigan husayni tokzori bor. Biroq u har doim hosilni qiyratadigan chumchug‘u maynalardan nolir, qanday bo‘lmasin, bu kushandalardan qutulish yo‘llarini axtarardi. Goh tokning har tomoniga tunuka qopqoqlar bilan to‘ldirilgan sim — «shaqildoq» tortsa, goh ko‘zni olib davomi…
Yakshanba kuni saharlab eshigimiz ko‘ng‘irog‘i jiringladi. Ochdim. Qarasam, qishlokdagi qarindoshimiz Sot¬voldi tog‘a xotini, o‘g‘li, kelini, nevaralari bilan ostonada iljayib turibdi.“Mehmon otangdek ulug‘”, deb qo‘yibdilar. Er-xotin ularni ichkariga taklif qildik. Ikki xonali uyimiz to‘ldi-qoldi.Ko‘rib xijolat bo‘lib ketdim. Tog‘aning qo‘lida bir xalta davomi…
Ertalab. Bekat. Avtobus tiqilinch. Yo‘lovchilar uning ustiga chiqqudek bo‘lib osilmoqda. Qiy-chuv, shovqin-suron…— Sal suriling, aka! E, yashang, yana bir santimetr!..— O‘v, sekinroq! Ko‘z qayoqda, oyoqni ezding-ku, nomard?!— Qani, qani, yana jindek surilinglar-chi, azamatlar! Bitta yaxshi odam qolib ketmasin! — E, davomi…
Tuman shifoxonasi. To‘rga tushgan baliqdek tipirchilayotgan bemorni baqirtirib olib kirishdi-da, baland karovatga yotqizishdi.— Latta! — dedi do‘xtir sovuqqonlik bilan. Latta uzatishdi. Bemorning ovozi o‘chdi.— Arqon! — dedi do‘xtir.Arqon berishdi. Bemorning tipirchilayotgan qo‘l-oyoqlari qimirlamay qoldi.— Tirgovuch! — buyurdi yana do‘xtir.Lattani olib davomi…
Hamon tushib borardi…Yuziga urilayotgan havo zarralaridan angladiki, pastga yashindek uchayotir. Hozirgina to‘qqizinchi qavatda edi. Mana, derazalar yonidan soniyalarni quvgancha o‘tib bormoqda. Soniyalar, soniyalar emas, undan ham kichik vaqt birligida tezlashmoqda. Yer tobora unga yaqinlashayotir yoki u Yerga… Boshi pastga osilgan, davomi…
— Kecha o‘yin zo‘r bo‘ldi-da! Umrim bino bo‘lib hali bunaqasini ko‘rmagandim.— Ha-ha, men ham. Haqiqatdan zo‘r bo‘ldi!— Zo‘r-r… Bundan chiqdi, birodar, siz ham ishqibozmisiz deyman?!— Ishqibozingiz nimasi?! Odamni xafa qilayapsiz. O‘yin desa o‘rdan, to‘ppi desa tepadan tashlab yuboradiganlar xilidanmiz. Ammo davomi…
Oqboy fermer telejka ustida o‘tirardi. Terimchilar tushlikdan so‘ng keng dalaga yoyilib ketishgan. Kuz iliq keldi, xo‘jalik ikkinchi terimni hali yakunlamay rejani bajarish arafasida. Dala chetidagi tutqator ortida fermerlik tashkil etilgan yil tiklangan omborxonali old tarafi oqlangan uy. Uy oldida nishabga davomi…
Yangi kostyumga buyurtma bermoqchi bo‘lib, ko‘rimsizgina, tepasiga “Xizmatingizdamiz!” deb yozib qo‘yilgan xususiy tikuvchilik korxonasi binosiga kirdim. Mijozga hurmatni qarang, hurmatni! Meni qosh-ko‘zlari popukday, istaraligina ayol — maishiy xizmat ko‘rsatish korxonasi direktori shaxsan qabul qildi. U maqsadimni anglab, bu yerda faqat davomi…