Телефон жиринглади. Гўшакни кўтардим.— Лаббай, эшитаман.— Бу таҳририятми?— Шундай. Cаломалайкум.— Билаcизми, мен газетангиз мухлиcиман. Унда нима чоп этилcа битта қўймаcдан ўқиб бораман. У шеърми, ҳикоями, мақолми, маталми, қўйингки, рекламаю хабарларгача назаримдан четда қолмайди. Мухлиc дегани шундай бўлади-да, а, нима дедингиз?— давоми…
Бутун бошли кафеда ёлғиз ўзим чой ичиб ўтирардим. Ташқарида ёмғир шаррос қуяр, жонсарак шамол гувилларди. Бежирим бетон бўлакчалари ётқизилган ҳовли этагидаги торгина ариқ аллақачон сувга тўлган, ортиқчаси қиялаб қаёққадир, эҳтимол, кенг кўчага шитоб билан оқиб кетарди. Ёлғон гапириб нима қилдим, давоми…
Кетаверасиз. Отлиқ ёки яёв. Серёғин баҳорда ўт босиб, йўқолиб қолган сўқмоқлардан гоҳ адашиб, гоҳ топиб. Тақимлар уюшиб қолади, пиёдалайсиз. Оёқ толгач яна уловга миниб кетаверасиз. Ўзини ухлаганга солган девлардек қорайиб, мағрур турган қоялар, арчалар, бодомчалар. “Пир” этиб уловингизни ҳуркитиб юборувчи давоми…
Холиёр овчининг, уч-тўртта овчи жўрасини ҳисобга олмаганда, дўсти йўқ ҳисоб. Унинг дўсти — тоғу тош, ҳайвон, гиёҳ ва ўт-ўлан. Қирқ йилга яқин овда ёлғиз юраверганидан одамлардан узоқлашиб, табиатга яқинлашди. Баъзида ўзини борлиқнинг танҳо эгасидек тутиши шундан.У яна овга чиқмоқчи. Фарзандлари, давоми…
Кўзлар гаплашганда… Қозонхон қаcрда ўтириб базми жамшид қилишдан от миниб овга чиқиш ёки душман устига бостириб бориб, қилич чопишни маъқул кўраркан. Аммо суюкли хотини унга қиз туғиб берган кундан бошлаб, бу одатларини ташлаб, кеча-кундуз қизалоғи билан овунишни, у билан машғул давоми…
Эргаш ака (ўша ўзингиз билган машҳур Эргаш Каримов) билан “Миниатюралар театри”да бирга ишлаймиз. Қай бир йили 1 апрел куни эрталаб, устозни кулги байрами билан табриклаб қўяй деб, уйларига қўнғироқ қилдим.— Лаббай!.. – устознинг майингина овози эшитилди.— Ассалому алайкум, Эргаш ака.— давоми…
— Муҳтарам радио эшитувчилар! Жаноблар ва хонимлар! Авваламбор, ассалому-алайкум! Қолаверса «Хелло», «Бонжур», «Гутен морген», «Оруар»… Вообшем, привет ва ва-алайкум салом! Серсаломлигимизнинг сири шундаки, «Гар саломинг бўлмаса, икки ямлаб бир ютардим»! деб, бизни қўрқитишган, ўтмишда — халқ эртакларида. Сиз билан эса давоми…
— Келдингизми? — аёлнинг ҳар куни бир хил такрорлайдиган бу сўровида кўп йиллар бирга яшаган эр-хотинлар ўртасидагина бўладиган бир яқинлик, меҳр-садоқат оҳанги зуҳур эди.— Келдим, ўзинг тузукмисан?— Ҳмм…Аёл сассиз юриб айвонга чиқди. Газга чой қўйди. Хонтахтага дастурхон ёзди. Елим халтага давоми…
Қишлоқнинг энг чеккасида, пахтазорнинг шундоққина биқинида жойлашган бу ҳовлининг девори ҳам, дарвозаси ҳам йўқ. Чунки хонадон соҳиби Раҳимжон отанинг ўз эътиқоди бор. Дунё ҳаммага омонат. Ўзини тўрт девор ичига қамагани билан, Оллоҳ асрамаса бекор. Отанинг фарзандлари ҳарчанд уриниб, туғилиб ўсган давоми…
1914 йил… Бу воқеани бизга отамиз, отамизга бобомиз айтиб берган экан.Ўша йил баҳор серёғин келди. Ҳаммёқ сувга бўкди. Туну кун, ҳафталаб ёмғир ёғди. Лой, ботқоқдан одамнинг эси кетди. Ёмғир ортидаги шамолни айтмайсизми?.. Қанчалик ёқимли бўлмасин, барибир, безор қилиб юборди. Ҳаммаси давоми…