— Odamlar ham har xil-da.O‘rtabo‘y, qorachadan kelgan, to‘laroq gavdali mahalladosh yigitning qo‘qqisdan shunaqa deyishi g‘alati tuyuldi. Odamlarning har xilligi ajablanadigan gap emas. Lekin uning kutilmaganda shunday deyishining biror sababi bo‘lsa kerak.— Nega unaqa deyapsiz? — deb so‘radim va javob kutib davomi…
Ko‘z ostidan osmonni kuzataman, bir tekis oqimtir rangga kirgan. Dimog‘imda qor isini tuyaman va entikaman: demak, endi albatta yog‘adi.Xayolan oq, oppoq zarralarga kaftimni tutaman. Qo‘limga qo‘ngan qorning gulnusxa shaklini ilg‘ashga ulgurmay u erib ketadi va bundan xuddi yosh boladek o‘kinaman. davomi…
Bo‘stonliqdagi Yozuvchilar dala-bog‘ida har yili Mustaqillik bayrami arafasida o‘tkaziladigan adiblarning an’anaviy shaxmat bahona «Diydorlashuv gurungi»ga Ozod aka asos solgandi. Navbatdagi tadbir «davraboshi»ning ahvoli ancha og‘irlashgan kunlarga to‘g‘ri kelgan, biroq domla ko‘pchilik ijodkorlar ilhaq bo‘lib qolmasin, deya eldan burun Bo‘stonliqqa yetib davomi…
Juma kuni ish vaqti oxirlab qolganda qo‘qqisdan yig‘ilish chaqirildi. Ertaga tekshiruvchilar kelayotgan emish. Eng qizig‘i, soat o‘n to‘rtu nol-nolda boramiz, hamma xonalar ochiq bo‘lsin, deyishibdi. Faqat qayerdan, qaysi tashkilotdan kelayotganini kotiba qizimiz uqib ololmabdi.Birinchi muovin holatni bayon qilgandan keyin bashorat davomi…
Oppoq to‘shlarini osmonga berib yotgan tog‘lar etagiga qo‘y-qo‘zilar yoyilib ketgan. Quyoshning ilk zarrin nurlari qorli cho‘qqilarga tushib, tog‘ boshini yashnatib yuboradi, azim archalarning uchlarini yoritadi. So‘ng dam o‘tmay, nur Qashqabuloqning jilg‘alarida jilvalanadi, tong sahardan muzdek suvni sipqorayotgan bolakayning ko‘zlarida aks davomi…
Dilmurod yo‘l bo‘yi o‘zini yanib keldi. “Esini yegan odam Yangi yil kiradigan kuni yo‘lga chiqarkan”, degan fikrga keldi u. Onasi bilan akasining “Bayram o‘tsin, ertaga ketarsan” degan gaplariga quloq solmaganiga afsus qildi. Sovuq kunda, bekatda soatlab avtobus kutgani yetmagandek, tungi davomi…
Sibirning yovuq kengliklari bo‘ylab Bering dengizini* chamalab yursangiz yo‘lingizdan mahalliy ruslar Xatыrka** deb ataydigan Vatirkan*** qishlog‘i chiqadi. Bu chukchalar**** tilida qoq, oriq joy degan ma’noni bildiradi. Ehtimol bu yalanglikda joylashgan qishloqning unumsiz yeriga ishoradir, yana kim bilsin. Nima bo‘lganda ham davomi…
O‘shanda ular shaharga ko‘chishadigan bo‘lishdi. Otasi “Orzularim xayolga aylanishini xohlamayman. Betakror iste’dodimni tanamga qo‘shib qishloqqa ko‘mishlarini ham istamayman” degandi. Bu gaplarni unchalik tushunmagan bo‘lsa-da, negadir yashab turgan hovlilarini tark etgisi kelmasdi. Ayniqsa mahalladagi yaqin o‘rtoqlaridan ajralish u uchun katta yo‘qotish davomi…
Hali xo‘roz qanot qoqishga ulgurmasdan Ergash otani uyqusi qochdi. Saharda turib mahalla ko‘chalarini aylanib chiqadigan odati bor edi. O‘ziyam ozodalikni yaxshi ko‘radi. Atrofda gard ko‘rsa, ta’bi xira bo‘ladi. Tong sahar demasdan odamga tanbeh beradi. Hamma uning odatini bilgani uchun ko‘chalarni, davomi…
Uydan ko‘ngli xira bo‘lib chiqdi. Chorpoyaga suyangan onasi hovlida urug‘ boylagan seryaproq sadarayhonlarga tikilgancha dedi:— Ha-a, bu yoz ham o‘tdi-ya.Vasila onasining fikrini uqdi. Onasi bu yoz ham besamar o‘tdi, bu yil ham to‘y qilolmadik, demoqchi. Har yil shunday o‘tadi. Onasi davomi…