Hammasi shahardan qishloqqa borganimdan keyin boshlandi. Bilasizmi, men tabiatan mehnatkash odamman. Bir ishga bel bog‘ladimmi, tamom, oxiriga yetkazmagunimcha qo‘ymayman. Ishlayotganimda na yeyman, na ichaman. Ana shunaqa: ish desa, tomdan tashlaydiganlar xilidanman.Adashmasam, o‘tgan yilning may oylari edi. Qishloqqa borsam, ikkita ukam davomi…
Kuz oyoqlagan esa-da, tabiat hali ham ochilmagan qirralarini namoyon etishda davom etmoqda. Olis o‘lkalarga yo‘l olayotgan qushlar parvozida andak hazinlik seziladi. Sarg‘aygan yaproqlarning bir maromda to‘kilishi ezgin bir kayfiyat uyg‘otadi kishida. Maktabimiz hovlisi tegrasida saf tortgan adl teraklar novdalarida esa davomi…
U qorovulxona yo‘lagidan ketayotib bejirimgina qo‘l telefon topib oldi. Sirtiga tilla suvi yugurtirilgan bo‘lib, ajabki, faqat uchtagina tugmachasi bor edi: yashil, qizil va yana ovoz belgisini ko‘rsatuvchi to‘lqinli chiziqchalar tortilgantugmacha!Qari-qartanglar, ko‘zi ojizlar uchun ovoz bilan istagan odamini chaqirib beradigan “sotka”lar davomi…
Kamol tegirmonchi mashinaga deb jamg‘argan pulini beligabog‘ladi-da, doim sochini ustara bilan qirdirib yuradigan taqir boshiga o‘n yillik quloqchinli malla telpagini bostirib, egniga eski charm kurtkasini kiydi va otini minib qo‘shni qishloqqa yo‘l oldi. …U anchadan beri do‘sti Safaralining «Volga»sini ko‘z davomi…
Yana kech qoldim. Yarim soatga… Men xohlabmidim shuni… Nima, sizni uyga kech qaytgan vaqtingiz bo‘lgan emasmi? Umuman, qachon kelishimdan qat’iy nazar, kunimning tongidan shomigacha hisobini berishim shart unga. Berayotgan savollari boshimni gangitsa ham, dudama so‘zlari yuragimga botib, ko‘ksimni vayron qilsa davomi…
Tohirning g‘alati odati bor. Bahordan kech kuzgacha har kuni ertalab quyosh chiqmasidan avval turib, hovlidagi maysalar ustida yalangoyoq yuradi. Muzdek shudringdan tanasi yayraydi. Hovlisidagiyam-yashil maysalarni kunda-kunora sug‘oradi. Dimog‘iga o‘t-o‘lan hidi urilib, huzur qiladi. Bugun ham o‘rnidan turdiyu yuz-qo‘lini yuvib, maysalarga davomi…
Halim akaga Biz o‘tirgan poyezd o‘kirib, pishqirib zim-ziyo zulmat qo‘yniga shiddat bilan singib borardi. Charog‘on, gavjum shaharu qishloqlar hash-pash deguncha ortda qoldi. Hurpaygan, o‘ppaygan qir-tepaliklardan iborat kimsasiz yaydoq dala-dasht boshlandi. Temir g‘ildiraklarning “taraqa-turuq” tovushi goh kuchayib, goh susayar, vagonlar bamisli davomi…
Quyuq daraxtlar soyasidagi chorpoyaning bir tarafini o‘ziniki qilib olib, gupirib o‘tirgan Gupirdin navbatdagi qadahni bir ko‘tarishda bo‘shatdi-da, bo‘shagan piyolani gup etib dasturxonga to‘ntardi. Ulfatlardan “E, yashang”, “gap yo‘q”, “malades”, degan olqishlarni mamnuniyat bilan qabul qilib olgach, katta ishni do‘ndirib qo‘yganday davomi…
Boshim kal, dilim nozik, degan ekan bittasi. Men kal emasmanu ammo ko‘nglim xiyla nozikroq. Sal narsa g‘ashimga tegadi. Butun to‘y davomida hofizning bir yerda o‘tirib olgancha qo‘shiq aytishi ta’bimni xira qilib, kayfiyatimni buzib turibdi. Hofiz degani bundoqo‘rtaga chiqib, bor-yo‘q mahoratini davomi…
Ikki boshli kalxat surati tushirilgan xos vagonni yetaklagan parovoz bir narsadan quruqqolgandek hansirab, Samarqanddan sahar mardonlab yo‘lga chiqdi. Atrofni achchiq-sassiqhid bosdi. Xayrlashayotgan bahorning namtob havosiga o‘rlagan qora tutun ichra poyezd yurar yo‘lini tusmollab borardi. Yana son tekkanidan o‘zida yo‘q xursand, davomi…