Qishloqda tug‘ilib o‘sganim boismi, tabiatni juda yaxshi ko‘raman. Shahardan uy olayotganimda ham shunga e’tibor qilganman. Ya’ni, uy shaharning so‘limroq, avtoulovlar kamroq qatnaydigan, serdaraxt joyidan bo‘lishini istaganman. Shunday joyni topib, o‘zimga ma’qul uyni sotib ham olganman. Keyin esa… keyin nimayam qilardim, davomi…
Tasodifan kiyimlar do‘koniga kirib qolib, ko‘zim sinfdosh do‘ctim G‘aybullaga tushib qoldi. «Obbo, – dedim o‘z-o‘zimga. — Qani, avval bir chekkadan kuzatay-chi, bu tushmagur savdoni qanday qoyillatayotgankin?». Uning xaridor bilan gap-so‘zi eshitiladigan darajada yurib borib, quloq tutdim. – Endi ustoz, bu davomi…
Yigitlik chog‘larida nafaqat tuman, balki qo‘shni viloyatda ham nom taratgan Hamdam polvonning uyi sinib, kampiridan ayrilganiga ham uch yil bo‘p qoldi. Chol-kampir oltita yoshiga yetib-etmay nobud bo‘lgan bolalaridan keyin ellikning ostiga borib, tilab olgan yolg‘iz o‘g‘illari Turdimurod boyaqishlarning peshonasiga sig‘magan davomi…
Qishning eng yukcak qiri — qantar og‘ib, qoziq boshida qor turmay, bahorga tobein kunlar boshlanishi — eng uzun kechadan Caratonning kirishigacha bo‘lgan macofa tabiat qo‘li bilan tortilgan to‘g‘ri chiziqqa o‘xshaydi. Yilni go‘yoki tarvuzni qoq o‘rtacidan ikki pallaga ajratgandek 22 dekabrdan davomi…
Bu — ikkisi uchun ham og‘ir bo‘lgan mavzuda ular ko‘p gaplashishgan, fikrlashishgan… qayg‘urishgan ammo, nachora! Bir gal ayol yuragini g‘ijimlab yotgan bu savollarni aytib yuborishiga bir bahya qolganini hozir ham o‘shanday dardli kechinma bilan eslab qo‘yarkan, tag‘in ko‘ksi simillab ketdi. davomi…
Mening bir dostonim bor, har kuni, har paytda aytilavermaydi. Ichimda yaraladi, ichimda kuylanadi. Uni faqat bir o‘zim tinglayman, gap qo‘shmayman, gapini bo‘lmayman. Jimgina tinglayman xolos.To‘qson birinchi yilning oktyabrida akamdan navbatdagi xat keldi. Undan xat kelishi bizning bayramlari ko‘p bo‘lmagan uyimizda davomi…
– Bu – mening ishim! – dedi u 22-xonaning eshigini qattiq yopib ichkariga kirarkan. Ayolning ikki yuzi qizarib ketganidan bir kor-hol bo‘lganga o‘xshaydi. – Yana xafa qilishdimi? – so‘radim unga achingan bo‘lib. – Mening ishimni hech kim eplolmaydi! O‘n ikki davomi…
Men bolamga uxlatuvchimas,Uyg‘otuvchi alla aytaman.Guljamol Asqarova U hamma bolalarday yig‘lab tug‘ildi. Ko‘zlarini ochdi. Ona juda baxtli. Sakkiz yildan beri kutilgan farzand. Ota xursand. O‘g‘il bo‘lganda, nur ustiga a’lo nur edi, deb o‘ylaydi ichida. Momo ham yakka-yu yolg‘iz o‘g‘liga achingan bo‘ldi. davomi…
Tillaxon opa salkam yigirma yildan beri o‘qituvchilik qiladi. ToshDUni bitirib kelgach, ish izlab ko‘p ovora bo‘lgani yo‘q. Dadasi maktab direktori bilan aka-uka chiqib qoldi, ishga joyladi-qo‘ydi. Hozir mana shu mashhur shoirning nomi bilan ataladigan maktabning muallimalaridan biri. Turmush o‘rtog‘i o‘zidan davomi…
– Assalomu alaykum, Usta tog‘a, ta’ni joningiz sog‘mi?– Vaalaykum assalom! Ie-e, iye-e, keling, To‘raboy keling. Shukr, yaxshimiz, o‘zingiz tuzukmi?– Ollohga shukr. Shu desangiz sizdan suyunchi olay, deb kelgandim.– Xo‘sh, xo‘sh?..– Nevarali bo‘ldim. O‘g‘il.– Qani omin, umri bilan bergan bo‘lsin!– Aytganingiz davomi…