Шанба куни олти ойдан бери хабар олинмаётган дала ҳовлимизга борадиган бўлдик. Ўғлим бўйнидан боғлагандек ортимдан эргашди. Беш яшар неварам Баҳромбек эса учишга қанот тополмай қолди. Ош-овқатдан тортиб то ток қайчи-ю, супургигача оливолдик. Кийимларимиз ҳам алламбало — эгнимда спортчилар кийими. Бошимда давоми…
Ойнабулоқ Ойқорнинг шундоқ кўзи остидаги булоқ. Яна бир оти Ойбулоқ. Биров Ойқортоққа қовуш қўйилган деса, бошқалар худди кўргандек, ой ҳар оқшом шу булоққа тушиб кетади дейишади. Бу ерда ўзи одамларнинг ҳам, жойларнинг ҳам оти битта эмас. Бир бўлак одам булоқнинг давоми…
Қўшнимиз Турсун аканинг бармоқдай-бармоқдай узум қиладиган ҳусайни токзори бор. Бироқ у ҳар доим ҳосилни қийратадиган чумчуғу майналардан нолир, қандай бўлмасин, бу кушандалардан қутулиш йўлларини ахтарарди. Гоҳ токнинг ҳар томонига тунука қопқоқлар билан тўлдирилган сим — «шақилдоқ» тортса, гоҳ кўзни олиб давоми…
Якшанба куни саҳарлаб эшигимиз кўнғироғи жиринглади. Очдим. Қарасам, қишлокдаги қариндошимиз Сот¬волди тоға хотини, ўғли, келини, неваралари билан остонада илжайиб турибди.“Меҳмон отангдек улуғ”, деб қўйибдилар. Эр-хотин уларни ичкарига таклиф қилдик. Икки хонали уйимиз тўлди-қолди.Кўриб хижолат бўлиб кетдим. Тоғанинг қўлида бир халта давоми…
Эрталаб. Бекат. Автобус тиқилинч. Йўловчилар унинг устига чиққудек бўлиб осилмоқда. Қий-чув, шовқин-сурон…— Сал сурилинг, ака! Э, яшанг, яна бир сантиметр!..— Ўв, секинроқ! Кўз қаёқда, оёқни эздинг-ку, номард?!— Қани, қани, яна жиндек сурилинглар-чи, азаматлар! Битта яхши одам қолиб кетмасин! — Э, давоми…
Туман шифохонаси. Тўрга тушган балиқдек типирчилаётган беморни бақиртириб олиб киришди-да, баланд кароватга ётқизишди.— Латта! — деди дўхтир совуққонлик билан. Латта узатишди. Беморнинг овози ўчди.— Арқон! — деди дўхтир.Арқон беришди. Беморнинг типирчилаётган қўл-оёқлари қимирламай қолди.— Тирговуч! — буюрди яна дўхтир.Латтани олиб давоми…
Ҳамон тушиб борарди…Юзига урилаётган ҳаво зарраларидан англадики, пастга яшиндек учаётир. Ҳозиргина тўққизинчи қаватда эди. Мана, деразалар ёнидан сонияларни қувганча ўтиб бормоқда. Сониялар, сониялар эмас, ундан ҳам кичик вақт бирлигида тезлашмоқда. Ер тобора унга яқинлашаётир ёки у Ерга… Боши пастга осилган, давоми…
— Кеча ўйин зўр бўлди-да! Умрим бино бўлиб ҳали бунақасини кўрмагандим.— Ҳа-ҳа, мен ҳам. Ҳақиқатдан зўр бўлди!— Зўр-р… Бундан чиқди, биродар, сиз ҳам ишқибозмисиз дейман?!— Ишқибозингиз нимаси?! Одамни хафа қилаяпсиз. Ўйин деса ўрдан, тўппи деса тепадан ташлаб юборадиганлар хилиданмиз. Аммо давоми…
Оқбой фермер тележка устида ўтирарди. Теримчилар тушликдан сўнг кенг далага ёйилиб кетишган. Куз илиқ келди, хўжалик иккинчи теримни ҳали якунламай режани бажариш арафасида. Дала четидаги тутқатор ортида фермерлик ташкил этилган йил тикланган омборхонали олд тарафи оқланган уй. Уй олдида нишабга давоми…
Янги костюмга буюртма бермоқчи бўлиб, кўримсизгина, тепасига “Хизматингиздамиз!” деб ёзиб қўйилган хусусий тикувчилик корхонаси биносига кирдим. Мижозга ҳурматни қаранг, ҳурматни! Мени қош-кўзлари попукдай, истаралигина аёл — маиший хизмат кўрсатиш корхонаси директори шахсан қабул қилди. У мақсадимни англаб, бу ерда фақат давоми…