“Ashulachi” jurnalida ish boshlaganimga bir hafta to‘lmay, bosh muharrir chaqirtirdi. Xushlamayroq qarshi olganidan kayfiyati chatoqligi ko‘rinib turardi. – Siz muxbirlikka o‘qiganmisiz, yo chilangarlikkami? Haligina ming istihola bilan birinchi maqolamni yozib topshirgandim. Rahbarimning bunaqa g‘azabnok savolidan bildimki, qandaydir qovun tushirganim aniq. davomi…
Qo‘ldosh ota bog‘ida ivirsib yurib pochtaga kechikishiga sal qoldi. Pochta boshlig‘i po‘lat seyfni qulflab endi surg‘uchlamoqchi bo‘lib turganda halloslab kirib kelgan cholni ko‘rib ishini to‘xtatdi. — Haytovur, ketib qolmapsizlar, — dedi Qo‘ldosh ota, pensiya beradigan rangpargina tatar qiz Salimaning stoli davomi…
Xayriddin Sultonov. Boburiynoma: Ma’rifiy roman. — Toshkent, «Sharq» nashriyot-matbaa kontsernining Bosh tahririyati, 1997 U un to‘qqiz yeshida tug‘ilgan diyorini mangu tark etdi. Yigirma besh yoshida Afg‘oniston, Pokiston, Hindiston, Bangladesh mamlakatlarining aksariyat qismini egallagan ulkan saltanatga asos soldi. Uning mamlakatdorlik siyosati, davomi…
Kech bahorning bu tuni qop-qorong‘i bo‘lsa-da, ko‘nglimda o‘zim ham tushunib bo‘lmaydigan sirli surur hukmron edi. Tashqarida shovullab yomg‘ir yog‘ar, men deraza oldida turgancha katta-kichik tomchilarning oynaga urilib-chertilib pastga oqib tushishini yosh boladek zavqlanib tomosha qilardim. Chiroq yorug‘ida akslanib, jilvalanayotgan deraza davomi…
…Ayolning ko‘z yoshini ko‘rib rektorning ham ko‘ngli yumshadi. Bo‘lmasa-ku, shuncha vaqt darslarda qatnashmagan talabani hech qachon kechirmagan bo‘lardi. Mushtiparning yurakni ezib yuboruvchi hasratu nolalaridan keyin fakultet dekanini koyidi – talabasining holidan xabar olmaganim uchun. Axir bechora to‘rt oydan buyon og‘ir davomi…
Eru xotin — qo‘sh ho‘kiz emish… Men — shahzoda, sen — malikasan. Shavkat Rahmon Malika endi qaytmaydi, endi qaytib kelmaydi Malika!.. Qariyb o‘n yil turmush qilib, Tilak xotinini hali biron marta chertmagan ham edi — bu gal urdi, bir tarsaki davomi…
Toshtepada kutilmagan voqea sodir bo‘ldi. Nima bo‘ldi, deysizmi? Dard bo‘ldi, chipqon bo‘ldi! Qishloqning oldi bo‘lgan Norboy chavandozning boylovdagi oti yo‘qoldi. Yo‘q, yo‘qoldimas, o‘g‘irlandi. Norboy chavandoz hazil odammi, “hap, senimi”, deb oyoqqa qalqdi, besh o‘g‘lini besh tarafga quvaladi. Tog‘ qolmadi, dasht davomi…
– Assalomu alayku-um! Eshigiga tillarang harflarda “Q a b u l x o n a” deb yozilgan hayhotday go‘shaning susti bosdimi, sal egilibroq, misoli darg‘azab xo‘jayin qabuliga chorlangan gunohkor mulozimday qiyshayib kirib bordim. Qiziq, odatiy qabulxonalarga o‘xshamaydi, har tarafida eshik, davomi…
Bugun mening sig‘inadigan kunim… Chingiz Aytmatov. «Somon yo‘li». Eng osoni — ko‘zni chirt yumish edi. Bir-biriga chirmashgan binafsharang halqalar: bir, ikki, uch… Sanoq asabini battar toliqtirardi. «Odam xushxabardan ham o‘lib ketishi hech gap emas ekan-da. Qayerda o‘qigan edim — «Xushxabarning davomi…
Malik, Nishon, o‘sha qattiq kelgan qish eslaringdami? Qattol dara yo‘li, olijanob Safarov… Bugun men uni «Toshkent» mehmonxonasi oldida uchratib koldim. Yo‘q, uchratishni kutmagan, o‘ylamagan edim — tasodifan duch keldi. Yonida o‘ziga o‘xshaganroq bir kishi. Tanimadim. Maydonda kezib yurishibdi. Hasan-Husandek bir davomi…