Ғайрат Шералиев. “Ҳамиша… пул хизматидамиз!” (ҳажвия)

“Ашулачи” журналида иш бошлаганимга бир ҳафта тўлмай, бош муҳаррир чақиртирди. Хушламайроқ қарши олганидан кайфияти чатоқлиги кўриниб турарди. – Сиз мухбирликка ўқиганмисиз, ё чилангарликками? Ҳалигина минг истиҳола билан биринчи мақоламни ёзиб топширгандим. Раҳбаримнинг бунақа ғазабнок саволидан билдимки, қандайдир қовун туширганим аниқ. давоми…

Ҳамид Ғулом. Ҳаёт сўқмоқлари (ҳикоя)

Қўлдош ота боғида ивирсиб юриб почтага кечикишига сал қолди. Почта бошлиғи пўлат сейфни қулфлаб энди сурғучламоқчи бўлиб турганда ҳаллослаб кириб келган чолни кўриб ишини тўхтатди. — Ҳайтовур, кетиб қолмапсизлар, — деди Қўлдош ота, пенсия берадиган рангпаргина татар қиз Салиманинг столи давоми…

Хайриддин Султонов. Бобурийнома (роман)

Хайриддин Султонов. Бобурийнома: Маърифий роман. — Тошкент, «Шарқ» нашриёт-матбаа концернининг Бош таҳририяти, 1997 У ун тўққиз ешида туғилган диёрини мангу тарк этди. Йигирма беш ёшида Афғонистон, Покистон, Ҳиндистон, Бангладеш мамлакатларининг аксарият қисмини эгаллаган улкан салтанатга асос солди. Унинг мамлакатдорлик сиёсати, давоми…

Содиқ Норбоев. У (эссе)

Кеч баҳорнинг бу туни қоп-қоронғи бўлса-да, кўнглимда ўзим ҳам тушуниб бўлмайдиган сирли сурур ҳукмрон эди. Ташқарида шовуллаб ёмғир ёғар, мен дераза олдида турганча катта-кичик томчиларнинг ойнага урилиб-чертилиб пастга оқиб тушишини ёш боладек завқланиб томоша қилардим. Чироқ ёруғида аксланиб, жилваланаётган дераза давоми…

Ҳабиб Сиддиқ. Ижарага ота керак(мас)ми? (ҳажвия)

…Аёлнинг кўз ёшини кўриб ректорнинг ҳам кўнгли юмшади. Бўлмаса-ку, шунча вақт дарсларда қатнашмаган талабани ҳеч қачон кечирмаган бўларди. Муштипарнинг юракни эзиб юборувчи ҳасрату нолаларидан кейин факультет деканини койиди – талабасининг ҳолидан хабар олмаганим учун. Ахир бечора тўрт ойдан буён оғир давоми…

Эркин Аъзам. Турмуш (ҳикоя)

Эру хотин — қўш ҳўкиз эмиш… Мен — шаҳзода, сен — маликасан. Шавкат Раҳмон Малика энди қайтмайди, энди қайтиб келмайди Малика!.. Қарийб ўн йил турмуш қилиб, Тилак хотинини ҳали бирон марта чертмаган ҳам эди — бу гал урди, бир тарсаки давоми…

Ўролбой Қобил. “От ўғриси” (ҳикоя)

Тоштепада кутилмаган воқеа содир бўлди. Нима бўлди, дейсизми? Дард бўлди, чипқон бўлди! Қишлоқнинг олди бўлган Норбой чавандознинг бойловдаги оти йўқолди. Йўқ, йўқолдимас, ўғирланди. Норбой чавандоз ҳазил одамми, “ҳап, сеними”, деб оёққа қалқди, беш ўғлини беш тарафга қувалади. Тоғ қолмади, дашт давоми…

Элмурод Нишонов. Котиба (ҳажвия)

– Ассалому алайку-ум! Эшигига тилларанг ҳарфларда “Q a b u l x o n a” деб ёзилган ҳайҳотдай гўшанинг сусти босдими, сал эгилиброқ, мисоли дарғазаб хўжайин қабулига чорланган гуноҳкор мулозимдай қийшайиб кириб бордим. Қизиқ, одатий қабулхоналарга ўхшамайди, ҳар тарафида эшик, давоми…

Хайриддин Султонов. Қоғоз гуллар (ҳикоя)

Бугун менинг сиғинадиган куним… Чингиз Айтматов. «Сомон йўли». Энг осони — кўзни чирт юмиш эди. Бир-бирига чирмашган бинафшаранг ҳалқалар: бир, икки, уч… Саноқ асабини баттар толиқтирарди. «Одам хушхабардан ҳам ўлиб кетиши ҳеч гап эмас экан-да. Қаерда ўқиган эдим — «Хушхабарнинг давоми…

Эркин Аъзам. Қор босган довон (ҳикоя)

Малик, Нишон, ўша қаттиқ келган қиш эсларингдами? Қаттол дара йўли, олижаноб Сафаров… Бугун мен уни «Тошкент» меҳмонхонаси олдида учратиб колдим. Йўқ, учратишни кутмаган, ўйламаган эдим — тасодифан дуч келди. Ёнида ўзига ўхшаганроқ бир киши. Танимадим. Майдонда кезиб юришибди. Ҳасан-Ҳусандек бир давоми…