Davolovchi shifokor kasalxonaga yotqizilgan bemorni ko‘zdan kechirarkan, uning qayerda ishlashi bilan qiziqdi.– Yozuvchiman.– Nima yozasiz?– Kamchiliklarni.– Bizga tushgan bemorlar kasalxona sharoitini yaxshilash uchun nimadir qilishadi. Ushbu palataga sizdan oldin davolangan bemor quruvchi ekan. Tuzalgandan so‘ng, mana, ko‘rib turganingizdek, xonani ta’mirlab davomi…
O‘zini topmay kezar.Adashar o‘zining oppoq jismida.Shamol shunday esar.Federiko Garsia LORKA Shomga yaqin edi. Bahorning ilk yakshanbasi. Dam olish kunini faqat bir mashg‘ulot bilan o‘tkazayotgan Saydali sehrli ohanglar tugashi bilan magnitofonni o‘chirdi-da, oshxonaga o‘tdi. Kechki ovqatga non yo‘q edi. Derazadan tashqari davomi…
Ko‘zdan nari – ko‘ngildan nariMaqol Xayol – yomon, deydiganlar haq. Odam, achchiqdir, shirindir, xayol bilan bo‘lib, ko‘p narsadan, hatto, o‘zidan ham uzoqlashib ketishi mumkin. Uzoqlashuv va Tanishuv. Juda qiziq… Talaba edim. Qahraton qish. Yangi yil arafasida ta’tilga chiqdik. Poytaxtdan uyga davomi…
Yangi yil kechasi Ayozbobo Umidaga yozg‘ich sovg‘a qildi. Qizaloq ertasiga kun bo‘yi uning ustiga rasmi tushirilgan sevimli multfilmi qahramoniga maftun bo‘ldi. Kechga yaqin bundan zerikdi chog‘i, yozg‘ichning chiqqillatgichini bosgandi, tumshug‘ida temir uch ko‘rindi. Qo‘lidagi jajji jimjimador matohning ruchka ekanini da’fatan davomi…
Saylov haqidagi darak bir kunda qishloqqa yoyildi – oxirgi xonadonga dovur yetib bordi. Tadorik-da o‘sha kunning o‘zidayoq boshlandi: ariqlar tozalandi, ko‘chalar supirildi, uylar ohaklandi, yo‘l chetlariga gullar ekildi. Qishloq vakillari kengashib, saylovni maktab binosida o‘tkazadigan bo‘lishdi. Bir to‘xtamga kelingunga qadar, davomi…
Qizil kursining «behosiyat» ekanini uchinchi kasbdoshim ishdan bo‘shatilganidan keyin bilib qoldim. Albatta, u ham qisman o‘z aybi bilan «tepildi». Biroq o‘sha kursiga erishganiga uch-to‘rt kun bo‘lganidan so‘ng ishdan haydalgach, menda savollar paydo bo‘la boshladi: nahotki, ayb kursida bo‘lsa-ya? Unday emasdir-ov? davomi…
«Ehtiyot bo‘ling! Birinchi yo‘lga Toshkent – Sankt-Peterburg yo‘nalishidagi poyezd qo‘yilmoqda…» Suxandon qizning uch tilda yangragan bu ovozi temir yo‘l vokzaliga yaqinlashib qolganimizni bildirardi. Soat kechki to‘qqizdan oshgan bo‘lsa-da, vokzal oldida odam tirband: kimdir qayerdandir kelgan, kimdir qayergadir ketayotir. Singlim ta’tilga davomi…
Shu deyman, keyingi paytda «e’jod»korning kitob chiqarishi ancha jo‘nlashdi-yov. Mavzu tayyor, xomiy bisyor bo‘lsa, buning nimasi qiyin. Qalam oppoq qog‘ozga yurgizib ketilaversa, qarabsizki, quyon bir bolalagulik muddatda roman bitadi-qo‘yadi. Mana, shunday “sermahsul” yozuvchi desa arzigulik kimsan Javlon Ko‘paysinovning bir-ikki haybarakachilardan davomi…
Momaqaldiroq takror-takror gumburladi. Shamchiroq xira nur sochayotgan to‘zigan xona, ishtiyoqi so‘na boshlagan horg‘in ko‘zlar, tashvishlardan qoraygan yassidor yonoqlar, ajin oralagan qovoqlar, siyraklashgan oq-qora sochlar, anchadan beri qirtishlanmagan soqolu cho‘kma karavotga suyanib, cho‘qqaygan qomat birdan yorishdi. Qadahni icharkan me’yordan oshib ketganidan, davomi…
Vijdon insonlar hayotining odil rahnamosidir. Lev Tolstoy Kurant zang chaldi… Bugunning poyoni uch soatdan so‘ng. Yomg‘irpo‘shimni egnimga yelvagay qilib tashladim-da, xonadan chiqayotib, yirtma taqvimdan noyabrning oxirgi sanasini yulib oldim. Kunning sakkizdan bir ulushi hali oldinda esa-da, go‘yo shu bilan bugun davomi…