Шартнома бўйича Германияга энагаликка борадиган бўлдим. Бегона шаҳар, бегона одамлар, умрида бир ўзи бегона юртга чиқмаган мендек қизни қўрқитиши табиий. Мен борган оиланинг икки фарзанди бўлиб, қизалоқларнинг бири уч ёш, иккинчиси икки ойлик эди… Ишим қийин эмас, қизалоқлар Андреа ва давоми…
Мен бахтнинг бошқа томонини топдим… Худди танганинг икки томони бўлганидек бахтнинг ҳам икки томони бор, ишонинг, ўз тажрибамдан гапиряпман. Мен уни шунчалик севардимки, ҳеч қачон бирга бўла олмаслигимизни билиб ҳам севардим… Унга унсиз термулиб, гўзаллиги ва ширин сўзларига маҳлиё бўлиб давоми…
Бизнинг қишлоқ бошқа қишлоқларга ўхшамайди. Нега дейсизми? Чунки даштни кесиб, аввал темир йўл қурилган, кейин кичкина станция. Шундан кейингина станция ишчилари ва бошқалар кўчиб келиб қишлоқ пайдо қилишган. Даштнинг ўртасида пайдо бўлган, қрим-татар, тожик, ўзбеклар яшайдиган қишлоқда дунёга келганман. Биз давоми…
Халқаро танловда юқори ўринни олиб қайтган машҳур рассомдан нега фақат мажнунтолларни чизасиз, деб сўрадим. У эса дардларини гапириб берди…— Қишлоғимиздаги мажнунтоллар қатор ўсадиган сой бўйини яхши кўрардим. Ёзда дарахтлар шунақа қуюқ тортардики, мажнунтол новдалари орасида бемалол яшириниб ўтириш мумкин эди. давоми…
Дид билан кийинган қирқ ёшлардаги киши нуроний онахонни авайлабгина ёнимдаги ўриндиққа ўтқизди. Стюардесса қиз ширинсуханлик билан самолёт учишга тайёрланаётганини, камарларни боғлашимиз лозимлигини эълон қилди. Кутилмаганда онахон, ҳаммага эшиттириб “Илоҳи омин, сафаримиз бехатар бўлсин…” деб дуо ўқий бошлади. Атрофдагилардан кимдир кулиб, давоми…
Ишларини тугатиб газета варақлашга тушган Фариданинг диққатини бир эълон тортди: «ТДПИни … йилда битирган курсдошларимизни … куни бўладиган 10 йиллик учрашувга чорлаймиз. Манзил:…» Оғир хўрсиниб газетани столга улоқтирди. «Беш йилликка ҳам бормагандим… ўн йилликка борсаммикан? Лекин у ярамас билан қандай давоми…
Не-не шонли, шавкатли, зафарли ҳарбу зарбларидан кўра никоҳида биргина аёл бўлганлиги боис тарихда ёруғ ном қолдирган салжуқлар султони Селем иккинчи суронли кунларнинг бирида галдаги жангу жадалга отлана туриб суюли рафиқаси Дуйгу бегимга қадим момоларидан мерос қолган , айтишларича, сирли бир давоми…
— Э-ҳе-е-е, мен келдим! Су-ут, қаймо-оқ! Бу товушдан чўчиб тураман. Ҳар саҳар шундай. Худди қўмондоннинг “уйғо-о-он!” деган ҳайқириғига шай аскардек,мен ҳам сут сотувчи боланинг чорловидан сўнг беихтиёр ўрнимдан сапчиб тураман. — Э-ҳе-ҳе, чиқингла-а-ар! Свежи-ий мо-ло-ко-о! Сут сотувчи боланинг жез жарангидек давоми…
Мен бир нарсага кўпам тушунмайман ва хулоса қилишгаям қўрқаман: яратган Парвардигор баъзи бировларга кетма-кет мусибат жўнатади, ёш-навжувон жигарларидан айрилиб қолиш жуда ҳам оғир, кейинчалик ҳам бошқаларга фалончи акам, укам ёки холам айни бўйи етган, ақли тўлишган, чиройи ҳаддан ошган вақтда давоми…
Мамасодиқ боши оғриб уйғонди. Кун қиёмга келган, далага экилган қовун-тарвузни суғориш ҳам қолиб кетганди. Кеча миробнинг «Пешинда сув узилади», деганини эслаб кўнгли ғашланди:— Онаси, ҳоо онаси.— Ҳааа, — оғил томондан хотинининг асабий овози эшитилди.— Буёққа кел.— Ҳозиир, бузоқ ўлгур ушлатмаяпти.Мамасодиқни давоми…