Jo‘ra Fozil. Kuyov (hajviya)

Nihoyat, Jamolboyni uylantiradigan bo‘lishdi.Jamol deganimiz allaqachon yigirma beshni urib qo‘ygan bo‘lishiga qaramay, hamon bo‘ydoq, so‘ppayganicha qishloqdagi to‘y-ma’rakalardan qolmaydigan bir yigit. Kim nima ish buyursa, yo‘q demay bajarib ketaveradi. Kiyimlarini ivitib suv tashish, o‘tin yorish, o‘choq qazish, choy qaynatish kabi ishlar davomi…

Mashrab Boboyev. Tuproq hidi (hikoya)

Ahmadbek ko‘chasiga burilib o‘n-o‘n besh qadam yurdi-yu, muyulishda o‘tirgan odamlarni ko‘rib, to‘xtab qoldi. Qovjirab qolgan maysa ustida kiyim-boshi va yuzlaridan qishloqdan kelgani bilinib turgan ikki ayol bolalarini emizgancha bir-birlariga nimalarnidir tushuntirib, ularning o‘rtasida esa, yoz bo‘lishiga qaramay kitel kiyib olgan davomi…

Faxriddin Sodiq. Bola (hikoya)

Ona kenjasini – endigina to‘rt yoshdan oshgan bolani yana tog‘asinikiga jo‘natib yubordi. Tog‘asining uyi uzoq emas – bir chaqirim ham chiqmaydi. Qishloq joy emasmi, bola kichik bo‘lsa-da, yaqin atrofni besh qo‘ldek biladi, tog‘asining uyi ham shunday tanish. Bolaning bu yerda davomi…

Anvar Suyunov. Ikki tong orasi (hikoya)

1 G‘ira-shira tong qorong‘usi.Osmonga otilgan toshni payqash qiyin.Kimsasiz adirlar qo‘ynini tilib o‘tgan ko‘chada onda-sonda lop-lop etib o‘tib qoladigan mashina chiroqlari yo‘l girdi bilan ketayotgan aravali baytal va ikki kishining ko‘zini qamashtiradi. O‘tkinchi shu’lada kunbotardagi betkaylikda o‘n chog‘li qo‘yning hayig‘ib ketayotgani davomi…

To‘lqin Hayit. Oshiq (hikoya)

Qo‘shni qishloqdagi to‘ydan qaytgan Ochil bobo xufton namozidan so‘ng, boshini devorga tiraganicha:– Ko‘rgali husningni zoru mubtalo bo‘ldum sanga, – deya xirgoyi qilib qoldi.– Hay, chol, sizga nima bo‘ldi? Kul-pul bosib keldingizmi? Bu nima aljirash? Uyalmaysizmi? – dedi Hanifa kampir qirmizi davomi…