Avvaliga qattiq qo‘rqib ketdim. Keyin o‘z tanimni o‘zim his qilmay turib qoldim. Churr!!! Hushtak yana qattiq chirillaganida hushimga kelib atrofga alangladim. Tevaragimda mashinalar “shuv-shuv” o‘tar, haydovchilar menga norozi baqrayardilar.Churrr!Endi hushtak chalayotgan kishini ko‘rdim. U yo‘l chetida turar, qo‘liga qizil latta davomi…
Bu odamning yuzi yo‘q. Demak ko‘zi yo‘q, qoshi yo‘q. Umuman boshi yo‘q.Uning silliq taralgan sochi bor, xolos. Yana og‘zi ham. Lekin lablari yo‘q. Chunki, lablar qimtilishi yo kulishi muqarrar. Shuning bilan biror kayfiyat ifoda etilishi mumkin. Bu esa xavfli. Sababiki, davomi…
Biyday dalada saratonning zilday hovuri kezadi.Quyoshning achchiq nurlari qiyalamalarda tikkayib turgan shuvoqlarni qichirlatib, bilqillagan tuproqqa singib ketadi.Qiyalik etagida o‘n besh-yigirma uyli qishloq joylashgan, bir tomoni kakrayu karrak, maskavagu tuyaqorin lar to‘shalib yotgan lalmi to‘qayzorga tutashib ketadi. Aslida bu to‘qayzor emas, davomi…
“Men har kuni shu yo‘lakdan ishga qaytaman. Turli odamlarni ko‘raman, turli xil voqealarga guvoh bo‘laman. Bir oz sinchkovroqman. Hamma narsaga e’tibor qaratishni yoqtiraman. Buni ko‘rganlar balki sal g‘alatiroq deb ham o‘ylashi mumkin. Lekin bu meni qiziqtirmaydi. To‘g‘ri, jurnalistika sohasida aytarli davomi…
Bo‘yin va oyoqlari ingichka, tili biroz chuchuk, fe’li tezroq Adashvoy adashib qoldi. Velosipediga bir qop sholi ortib Qumqishloq tegirmoniga borgan edi. Tegirmonchi: chiroq o‘chib qoldi, kechqurun yonsa, ertalabgacha oqlab qo‘yaman, dedi. Adashvoy iziga – Qirqlar qishlog‘iga qaytdi. Qaytishda yo‘l enish, davomi…
Nihoyat, Jamolboyni uylantiradigan bo‘lishdi.Jamol deganimiz allaqachon yigirma beshni urib qo‘ygan bo‘lishiga qaramay, hamon bo‘ydoq, so‘ppayganicha qishloqdagi to‘y-ma’rakalardan qolmaydigan bir yigit. Kim nima ish buyursa, yo‘q demay bajarib ketaveradi. Kiyimlarini ivitib suv tashish, o‘tin yorish, o‘choq qazish, choy qaynatish kabi ishlar davomi…
Sharshara dovonidagi hasharchilar o‘tovda tunab, ertasi ertalab Supa tekisligi orqali Baxmalga o‘tmoqchi edik. O‘ylaganimizdek quyosh botar-botmas dovonga yetib kelib, uch yuz metrlar chamasi balandlikdan tushadigan sharsharani tomosha qildik.Uzoq yo‘l yurib charchagan ekanmiz, shekilli, hammamiz barvaqt yotdik. Bunday havoda ikki soat davomi…
Ahmadbek ko‘chasiga burilib o‘n-o‘n besh qadam yurdi-yu, muyulishda o‘tirgan odamlarni ko‘rib, to‘xtab qoldi. Qovjirab qolgan maysa ustida kiyim-boshi va yuzlaridan qishloqdan kelgani bilinib turgan ikki ayol bolalarini emizgancha bir-birlariga nimalarnidir tushuntirib, ularning o‘rtasida esa, yoz bo‘lishiga qaramay kitel kiyib olgan davomi…
Ona kenjasini – endigina to‘rt yoshdan oshgan bolani yana tog‘asinikiga jo‘natib yubordi. Tog‘asining uyi uzoq emas – bir chaqirim ham chiqmaydi. Qishloq joy emasmi, bola kichik bo‘lsa-da, yaqin atrofni besh qo‘ldek biladi, tog‘asining uyi ham shunday tanish. Bolaning bu yerda davomi…
To‘rt o‘g‘ildan so‘ng tug‘ilgan qizaloqning o‘rni boshqacha bo‘larkan. Buning ustiga, qorachadan kelgan, kipriklari uzun-uzun, ko‘zlari chaqnab turadigan Madina go‘dakligidan otasiga mehribon bo‘lib o‘sdi. Qizaloq ikki yasharligidayoq onasini shosha-pisha emar, so‘ng emaklab bo‘lsa ham otasining bag‘riga yetib olardi. Ishdan har qancha davomi…