Ishtirok etuvchilar G‘afur G‘ulom – 59-60 yoshlarda.Sobir Abdulla – 57-58 yoshlarda.Habibiy – 72-73 yoshlarda.Yunus Rajabiy – 65-66 yoshlarda. G‘ayratiy – 59-60 yoshlarda.Mahmudxon – G‘afur G‘ulomning bolalik do‘sti, aptekachi, 59-60 yoshlarda.Noma’lum yigit – 20-22 yoshlarda.Saodatxon – Sobir Abdullaning rafiqasi, qirchillama yoshda.Mustafo davomi…
– Qancha bo‘ldi kasal bo‘lganingga, Kuldirgich?– Uch yil. – Birinchi kasal bo‘lgan kuning zo‘r-a!? Hamma seni ko‘rgani keladi!– Ha, haqiqatan ham, zo‘r bo‘ladi… rosa ko‘pchilik keladi birinchi kunlari. Sendayam shunaqa bo‘lganmi, Boybo‘ta? – Ha, shunaqa bo‘lgan, hamma qarindoshlarimiz kelgan. Bir davomi…
“Bo‘lar ish bo‘ldi. Taqdirga tan berish kerak, vassalom!” Ahmad Nabiyev ana shunday o‘y bilan mashinani garajga kiritib, ikkinchi qavatga ko‘tarildi. Ostonaga yetar-etmas, eshikka ko‘z tikib o‘tirgan ekanmi, qarshisida xotini paydo bo‘ldi.– Tinchlikmi?! Buncha hayalladingiz?!Ahmad dilidagi g‘ulg‘ulalarni xotiniga sezdirmaslik uchun gapni davomi…
“Patir emas, uning orzusi ushalgandek bo‘ldi”. “G‘org‘oyib…”dan Xudoning bergan kuni shu: ertalab nonushtaga soat sakkizga taqab turiladi, apil-tapil nonushta: u-budan chimdib yeyilgan, uch-to‘rt ho‘plam choy ichilgan bo‘ladi, to‘qqizga yetib olishingiz kerak xizmatga, tramvayga osilasizmi yo qanot qoqib uchib kelasizmi, qizig‘i davomi…
Ushbu yozilmani yuragimda bolalikni uyg‘otgan o‘g‘lim Solihga bag‘ishlayman. TUShLARINGNI DAVOLATAMIZ Men bu daraxt niholini tushlarimdan o‘g‘irlab olgan edim… Onamga aytganimda ishonmagan. O‘zi kattalar shunaqa, rost gapirsang ustingdan kulishadi. Mayli, onam ishonmasa ishonmas. Mayli, niholni oqshom qo‘limda ushlab yotganman-u, esimdan chiqib davomi…
Ochig‘i eslamay deyman-u, lekin turib-turib alam qilarkan-da, kishiga. Siz uning mushugini “pisht” demasangiz-u, u siz haqingizda ko‘pchilik o‘rtasida bo‘lmag‘ur gaplarni qilsa, Shodivoyning bugungi majlisdagi gaplarini aytaman-da. “Yoshsiz uka, mundoq ko‘krakni ko‘tarib yuring! Odamlar bilan muomalada o‘z qadringizni yerga urmang! Laganbardorlik davomi…
U sarg‘aygan qog‘ozdagi bu maktubni tibbiyotga doir qadim bir kitobning ichidan topgan edi. Avval e’tiborsiz bo‘lib, u varaqdan bu varaq ichiga qo‘yib yurdi. Bir safar ozgina dam olish, chalg‘ish uchun varaqni ochib, duch kelgan bir necha jumlani o‘qidiyu, unga butunlay davomi…
Bu yil bahor kechikibroq keldi. Qishning qahrli panjalari bahorning nozik va so‘lim qanotlarini jon-jahdi bilan qayirib, ko‘kka parvoz qilishiga imkon bermasdi. Yilning bu ko‘rkam faslini intiqlik bilan butun mavjudot kutar edi. Ammo o‘jar tabiat o‘z hukmini shafqatsiz ado etib, na davomi…
Erta tong mahali, hali Bahrom chol qotib uxlayotgan edi. Nogahon karavotning qattiq silkinishidan cho‘chib uyg‘onayotgani hamono, vassajuft shiftdan shuvillab tuproq to‘kilayotganligini eshitdi.Uy ancha eski edi.…tomni o‘yib birov tushdi-yov! – Beixtiyor shunday bir gumon xayolidan kechar-kechmas, Bahrom chol ko‘zlarini katta-katta ochdi, davomi…
Aziz inson, senga nima kerak?Qaylarga shoshasan, qayda manziling?Asqad Muxtor Har qadamda shoshayotgan, shoshilayotgan odamga duch kelasiz. Ro‘parangizdan nuqul qayoqqadir shoshayotgan yo shoshilishga shay turgan odam chiqib qolaveradi, qolaveradi… U shoshib yoningizdan o‘taveradi, o‘taveradi… Siz esa hayron bo‘lib turaverasiz, turaverasiz… Qay davomi…