Muhabbat Hamidova. O‘rganib ketadi (hajviya)

Angrendan, to‘ydan qaytyapman. Biroq, kayfiyatim to‘ycha emas. Negaki, kutilmaganda havo aynib, chelaklab yomg‘ir qo‘ydi. Mashinamning suvsidirgichi yaxshi ishlamaydi. Buyog‘i o‘zingizga ma’lum. Shuncha kundan buyon tuzatib olaman yoki almashtiraman, deb yuraveribman. Oldingi g‘ildiraklar ham chananing oyog‘idek sip-silliq. Yo‘l esa uzoq. Noiloj davomi…

Ilhom Zoyir. Shakar (hajviya)

Sharifjonning ichiga chiroq yoqsa yorishmaydi. Bir gapdan qolganida olam guliston edi-yu, lekin to‘g‘riso‘zligi, cho‘rtkesarligi bunga izn bermadi. Alami O‘roqchadan: uning yonini olaman deb boshlig‘i Mardon Husenovich bilan teskari bo‘lib qoldi. O‘roqcha bo‘lsa andishaga borib o‘tiradiganlardan emas, ertasigayoq Mardon Husenovich bilan davomi…

Said Anvar. Buni kalla deydilar (hajviya)

Bizda atrofga razm solish degan narsa yo‘q. Bordiyu razm solganimizda qanday topqir, donishmand odamlar bilan zamondosh ekanligimizni bilardik, faxrlanardik. Mana, shularning bittasi Rahmonnazar. Uni biz haydovchi deb yuravergan ekanmiz. Kallasiga shunday bebaho fikrlarni jamlagan ekanki, ularni eshitib turib butun qishloq davomi…

Xurshid Davron. Alg‘ul (Mirzo Ulug‘bek)

IKKI PARDALI FOJIA IShTIROKChILAR:Mirzo Ulug‘bek – Movarounnahr podshohi,54-55 yoshlardaAbdullatif Mirzo – Mirzo Ulug‘bekning to‘ng‘ich o‘g‘li, Balx viloyati hokimi, 25 yoshlardaAbdullaziz Mirzo – Mirzo Ulug‘bekning kenja o‘g‘li, valiahd, 20 yoshlardaAli Qushchi – Mirzo Ulug‘bekning suyukli shogirdi, mashhur olim, 36 yoshlardaXoja Nizomiddin davomi…

Naim Karimov. Do‘rmon hangomalari (komediya)

Ishtirok etuvchilar G‘afur G‘ulom – 59-60 yoshlarda.Sobir Abdulla – 57-58 yoshlarda.Habibiy – 72-73 yoshlarda.Yunus Rajabiy – 65-66 yoshlarda. G‘ayratiy – 59-60 yoshlarda.Mahmudxon – G‘afur G‘ulomning bolalik do‘sti, aptekachi, 59-60 yoshlarda.Noma’lum yigit – 20-22 yoshlarda.Saodatxon – Sobir Abdullaning rafiqasi, qirchillama yoshda.Mustafo davomi…

Muhammad Sharif. Kuldirgich (hikoya)

– Qancha bo‘ldi kasal bo‘lganingga, Kuldirgich?– Uch yil. – Birinchi kasal bo‘lgan kuning zo‘r-a!? Hamma seni ko‘rgani keladi!– Ha, haqiqatan ham, zo‘r bo‘ladi… rosa ko‘pchilik keladi birinchi kunlari. Sendayam shunaqa bo‘lganmi, Boybo‘ta? – Ha, shunaqa bo‘lgan, hamma qarindoshlarimiz kelgan. Bir davomi…

Muhammad Xayrullayev. Dahshat (hikoya)

“Bo‘lar ish bo‘ldi. Taqdirga tan berish kerak, vassalom!” Ahmad Nabiyev ana shunday o‘y bilan mashinani garajga kiritib, ikkinchi qavatga ko‘tarildi. Ostonaga yetar-etmas, eshikka ko‘z tikib o‘tirgan ekanmi, qarshisida xotini paydo bo‘ldi.– Tinchlikmi?! Buncha hayalladingiz?!Ahmad dilidagi g‘ulg‘ulalarni xotiniga sezdirmaslik uchun gapni davomi…

Dilshod Nurullayev. Bayramdan keyingi bayramlar (hikoya)

“Patir emas, uning orzusi ushalgandek bo‘ldi”. “G‘org‘oyib…”dan Xudoning bergan kuni shu: ertalab nonushtaga soat sakkizga taqab turiladi, apil-tapil nonushta: u-budan chimdib yeyilgan, uch-to‘rt ho‘plam choy ichilgan bo‘ladi, to‘qqizga yetib olishingiz kerak xizmatga, tramvayga osilasizmi yo qanot qoqib uchib kelasizmi, qizig‘i davomi…

Oydin Niso. Hayot daraxti (qissa)

Ushbu yozilmani yuragimda bolalikni uyg‘otgan o‘g‘lim Solihga bag‘ishlayman. TUShLARINGNI DAVOLATAMIZ Men bu daraxt niholini tushlarimdan o‘g‘irlab olgan edim… Onamga aytganimda ishonmagan. O‘zi kattalar shunaqa, rost gapirsang ustingdan kulishadi. Mayli, onam ishonmasa ishonmas. Mayli, niholni oqshom qo‘limda ushlab yotganman-u, esimdan chiqib davomi…