Фарид Усмон. Жони битта одам (ҳикоя)

Бу уста барча замондошларимиз каби орзу-ҳавасларга қалби лиммо-лим тўла инсон. Шунинг учун ҳам ким билан сўрашса тиржайиб туриб кўришади. Катта, бодроқ кўзларини қитмирона ўйнатиб туриб, кўзини сиздан тезроқ олиб қочади. Ё ерга қарайди, ё бепарво атрофга боқади. Ўзини хотиржам кўрсатади. давоми…

Эркин Усмон. Ғор (ҳикоя)

Ҳаммаси собиқ курсдоши Дўнанбой бола-чақаси билан худди осмондан тушгандек лоп этиб пайдо бўлган кундан бошланди. Бир вақтлар у мактаб ўқувчиларининг баҳорги таътилида болаларига: «Тошкентга олиб бораман!» деб қўйган экан. Икки-уч йил ишдан ортмай, ваъдани ана шунақа катта қилиб юрган экан, давоми…

Эркин Аъзам. Фиделдан салом (ҳикоя)

Хабар келдики, бобомиз чорлаётганмиш. Ҳаммани: ўғилларини, қизларини, невара-чевараю бошқа-бошқаларни. (Биз охиргисига кирамиз.) Икки-уч ойдан бери шифтга тикилиб ётган банда бошига одам тўпладими, билаверинг, масала ҳал – рози-ризолик! Бемор дегандек бўлдигу лекин шу чоққача бобонинг боши ёстиққа тегмаган-да. Ҳув, ишлаб юрган давоми…

Саидвафо Бобоев. Тақдир ўйини (ҳикоя)

Ўшанда 1980 йилнинг рутубатли кузи эди. Бу кунларни машҳур ёзувчининг таъбири билан тавсифласак:”…Куз шу қадар ғамгин эдики, беихтиёр кишининг йиғлагиси келарди”. Лекин бу ғамгинликни ҳар қандай кас ҳам ҳис қилавермасди. Улуғ меъмор беш қўлни баравар қилиб яратмаганидек, кўнгиллар ҳам турлича-да. давоми…

Мурод Муҳаммад Дўст. “Зарбулмасал” ва бошқа масалалар

Неъмат Аминов ҳақида ҳангомалар *** Бундан ўттиз йилча аввал журналистлар, ёзувчию шоирлар орасида Бухоро лаҳжасини аралаштириб сўзлаш бир муддат расм бўлдики, Мурод Хидиров – Ака Мурод, Носир Фозилов – Ака Носир… ва бошқа қатор кишилар ҳам шу каби… пеши уйқаш давоми…

Эмин Усмон. Муножот (эссе, 1991)

Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм Ҳар кишики дарди бўлса, йиғласун ёр олдида Машраб Ҳаво мавжларида бир нидо янграр: ҲАЁТ! Ҳаво бўшлиқларидан бир видо келар: ЎЛИМ! «Биз ҳаёт неъматидан аввал ўлим неъматини яратдик», деган ҳужжатул аввал ва охир шуурларда худди жимжит хонадаги соат давоми…

Улуғбек Ҳамдам. Алвидо, азизим дарахт! (ҳикоя)

Азизим, дарахт! Илк кез учрашганимиз эсингдами, ўшанда сен қурий бошлагандинг. Ҳатто менинг, инсоннинг кўзи билан боққанда, қуриб бўлгандинг ҳисоб. Олдингга болта кўтариб бориб узоқ вақт бўйи-бастингга сарасоп солиб тургандим. Чунки яқиндагина харид қилганим дала ҳовлининг жуда яхши жойида, шундоқ бўсағада, давоми…

Исфандиёр. Итлар ув тортганда (ҳикоя)

Ҳавонинг тўсатдан айниб қолганини сезгандай, юнги яқинда олинган совлиқнинг териси титраб-қақшаб қўяди. Августнинг охирларида кунлар бирданига совиб кетди. Тунда намиққан ерга тўпиллаб тушаётган олмаларнинг тўкилиши эшитилиб турарди. Аста-секин тонг оқаришиб келаяпти. Юлдузлар сийраклашиб, боғимизни кесиб ўтган ариқчанинг суви тобора кўзга давоми…

Муҳаммад Шариф. Чиройли бўлиш қийин (ҳикоя)

Шаҳардан чиқишда одамлар “Тошкент питаги” деб атайдиган эски автобекат ўрнида водийдан пойтахтга қатновчи киракашлар кечаю кундуз ҳозиру нозир. Ҳаво совуқ, енгил туман ва зах суякни зирқиратади, бир тутам қиш кунида аллақачон шом тушиб улгурган, шу сабабми улов кам, беш-олти чоғли давоми…

Отаули. Афандининг йўриғи (эссе)

Топқирлик Ўзбек халқининг севимли қаҳрамони Хўжа Насриддин афандининг фазилатлари кўп. Бу қаҳрамоннинг ўта билағонлиги, топқирлиги, сўзамоллиги, эпчиллиги, софдиллиги, одиллиги, дадиллиги, мардлиги, тантилиги тилларда достон! Жаноби Афанди нафақат ўзбек, усмонли турк, озарбайжон, қозоқ, туркман, қирғиз, қорақалпоқ, татар, бошқирд, уйғур ва бошқа давоми…