Қўчқор Норқобил. Эртасига душанба эди (ҳикоя)

Хотини эрталабдан қулоқ-миясини қоқиб қўлига берди. “Борайлик-а, борайлик…”, деб ебгина қўйди, охири кўнди: “Бўпти, тез қайтамиз…”. Йўлга тушдилар. Йўлда эҳтиёткорлик билан айтилган одобий доира – меҳмонда ўзни тутмоқ сабоғидан ҳам баҳраманд бўлди. “Мулойимгина муомалада бўлинг, жилмайиб ўтиринг. (Аслида безраймасдан ўтиринг давоми…

Қўчқор Норқобил. Осмонни титратган оғриқлар…

 (Ёзувчи ён дафтаридан) 1. Самолёт Минскка қўнди. Маҳаллий вақт бўйича соат ўн биру йигирма. Ҳаво салқин. Осмон булут. Шабада. Аэропортдан чиқишингиз ҳамоно ажойиб манзарага дуч келасиз; ойнадай текис йўл ўрмонни ёриб киради — Белорусь замини Сизга шундай бағир очади. Албатта, давоми…

Қўчқор Норқобил. Ҳамён (ҳикоя)

— Чеховнинг “Ҳамён” ҳикоясини ўқиганмисиз? — Ўқиганман, нимайди? — дейди диванда ёнбошлаб олган Олим обзей. — Шарқда айнан шунга ўхшаш ҳикоят бор. — Чехов шундан олиб кўчириб қўя қолган демоқчимисиз? Олим обзей қўлтиғи остидаги ёстиқни бошига олиб чалқанча ётиб шифтга давоми…