Қиш куни бир тутам, кўзлаган ишни битираман, дегунча қош қораяди. Ташқари совуқ эди, оқшомги изғирин одамни жунжиктириб юборарди. Марказдан келган оддий амалдор Ҳаким Тўхтаев иссиқ хонадан ташқари чиқиши билан юзига урилган совуқдан эти увишиб, аъзои бадани дир-дир титради. Ғудраниб тамшанганча давоми…
Корхонамизнинг мўъжазгина мажлислар залини тўлдириб ўтирибмиз. Юқори идора вакили йиғилиш қилармиш. Кимдир қандай янгилик бўлар экан дея қизиқиш билан, яна кимдир алмисоқдан қолган гапларни яна такрорлайди-да, деб ижирғаниб ўтирибди. Меҳмонимиз узоқ куттирмади. Бошига айвончали шапка кийган, ранги ўчган эски катта давоми…
Озод қўлида дори-дармон билан туман туғруқхонасига кираётган эди, рўпарасидан чиққан синфдоши Абдуғаффорни кўриб, ҳайрон бўлди. – Ҳа, энанг эгиз тувғир, бу ерда нима қиб журипсан? Абдуғаффор мактабда бирга ишлайдиган соддадил ва ҳазилкаш дўсти билан қўл бериб кўришди. Унинг кўтариб олган давоми…
Миллий адабиётимизнинг чинакам жонкуяри, камтарин акам Узоқ Жўрақуловга бағишлайман. – Бўлди, бензин тугади, ўчдик! – деди Марди ака машинамиз силтаниб-силтаниб йўл четига тўхтагач. Сайдамкўл йўлига чиққанимиздан бери асабийлашиб келарди у. Шунинг учунми эшикни қарс этиб ёпди-ю, кўчанинг нариги томонига ўтиб, давоми…
Дебоча Эркак киши бўлиб мен сизга сўнгги кунларда бошимга тушганларни айтсам ё ишонасиз, ё ишонмайсиз, аммо ҳар икки ҳолда ҳам устимдан мириқиб кулишингиз тайин. Майли, кулсангиз кула қолинг. Балки мендек бир бечоранинг бошига тушган кутилмаган саргузаштлардан умрингиз узаяр. Аммо келиб-келиб давоми…
Бунча кўп киряпман ернинг тушига. Ҳалима АҲМАД Жалил бобонинг хотираси лип-лип ёниб-ўчадиган эски чироққа ўхшаб қолган. Бир “пуф”га муҳтож. Бобо тўқсон олтини тўлдириб, тўқсон еттига ўтган таваллуд кунини фарзандлари келиб, бирга нишонлашдилар. Ҳали ҳаёт бўлган, шарти кетиб-парти қолган бир-икки дўстлари, давоми…
Одамларнинг кулгуси унга найзадек санчилди. Йиғидан овунч ахтарди. Бўлмади. Кулгучиларнинг афтида зиғирча ўзгариш сезмади. Юракларининг ўрнида тош бордай оғизларининг жияги йиғилмади. Нигоҳларининг наштари яралагандан яралайверди. Дардига малҳам кутганлари қайтангга туз сепиб севинишди. Наҳот дунёда раҳм-шафқат анқонинг уруғига тенглашиб қолди. Наҳот давоми…
…Кўзимга мил тортдим, сени эсладим: Кафтимда бахт қуши, елкамда кафтар. Осмон марказига ботаётирсан, Осмон марказига ботар Кийиклар. Абдували Қутбиддин Бир умр гапирдилар, ғалва кўтардилар, шовқин солдилар. Ҳар дам шовқинлари билан наинки қулоқни қоматга келтирадилар, балки дунёни ҳадикда ушламоқчи бўлгандек товуш давоми…
Тошқўрғон тошли қўрғон эди, Қодир Оллоҳ, сангтарош дунё тоғларни тарашлаб сумбат берган бўлса, Тошқўрғоннинг тоши одам қўли билан тарашланиб бино қилинганди. Аммо, у тошдан бино бўлган бўлса ҳам тўзим билмади, бир оти Бойқўрғон бўлса-да, фақирга ҳам насиб қилмади. Замоннинг зайли давоми…
Суюкли устозимиз, атоқли адибимиз Эркин Воҳидов чуқур фалсафий шеърлари, мутафаккирона хислатлари билангина эмас, ўта самимий, ўта топқирона мутойибалари билан ҳам мухлислар қалбини забт этиб келган. Шуларни эслар эканман, Эркин ака, доимо кўнглимиздасиз, биз билан биргасиз, дегим келаверади. Ўша таниш қоровул давоми…