Анвар Суюнов. Тарсаки (ҳикоя)

Бола ўчоқбошида эди.Тарёк уриб ўтирган нашаванд чоллар орасидан отасининг бўғиқ ва заҳил овози эшитилди. Шифтидан белга қадар тутун қоплаган ўн бир балор тарафга икки бўлак новвот, бир тугунчак парварда олиб жўнади.– Чой! – деди отаси – Кўкчой дамла, аччиқ бўлсин.Таъкидни давоми…

Анвар Суюнов. Бир кун ҳам умр, минг кун ҳам! (эссе)

Агар Тошкент – Самарқанд катта автокарвон йўли билан кўҳна шаҳар сари юрсангиз, вилоятнинг “дарвоза”си – “Юқори нуқта” постидан ўтишингиз аниқ. Ушбу қўналға жойлашган ернинг баъзиларга маълум, кўпчиликка ноаён ўзига яраша сиру синоати бор. Масалан, бу – диёримиздаги денгиз сатҳидан энг давоми…

Анвар Суюнов. Мангу қўшиқ (эссе)

I Этаги қулоч етмас қирлар…Сал илгарироқда нилий осмонга тўш бериб, асрлар сукунатини шимиб қари тоғ ястаниб ётади. Айни кез биз тарифини айтмоқчи бўлган Ғўбдин адирлари баҳорги кўкбахмал чопонини кийиб,   шимолдан эсаётган Илонўтди шамолининг ўзанини қуйи Зарашфонга буриб,  кўклам офтобининг илиқ давоми…

Ғаффор Ҳотамов. Тақдир ажойиботлари (бадиа)

Ойдин соната Раббим, бандаларинг бунчалар сенга, заминдаги ва кўкдаги нурга, ойдинликка талпиниб яшайди?!Шу муштоқлик, шу интилиш бўлмаганида, олам бунчалар чирой ва тароват касб этмаган бўлар эди.— Фозилу фузало қоронғида адашиб юрган башариятнинг йўлидаги ёруғ машъалдур! — дейди Улуғбек ўғли Абдулатифга.Шуниси давоми…

Пирмат Шермуҳамедов. Амир Темурнинг тулпори (бадиа)

Маҳди-улё Сароймулкхоним туни билан ухламай йиғлаб чиқди. Куни кеча, шаъбон ойининг ўн еттисида шом билан хуфтон орасида унинг умр йўлдоши Соҳибқирон Амир Темур ҳаётдан кўз юмди. Хўш, энди маликанинг тақдири нима бўлади? Ўйлаб юрган орзу-армонлари-чи?.. Ҳеч кимга айтиб улгурмаган сирларини давоми…

Муҳаммад Сиддиқ. Тухумнинг фойдаси (ҳажвиялар)

Муҳаммад Сиддиқ (Мамасоли Саримсоқов) Фарғонанинг сўлим Мирзаобод қишлоғида туғилган. Фарғона Давлат университетининг филология факултетини тугатган. ”Гулхан” журналида, “Маърифат”, “Ўзбекистон овози” газеталарида ишлаган. Авваллари “Шум бола” чойхонасида тез-тез кўриниб турарди, кейинчалик дараги бўлмай кетди. Бу чойхўр дўстимиз ҳам тужжор бўлиб кетибдилар-да, давоми…

Муҳаммад Али. Алтойир юлдузи (ҳикоя)

Бундан бир неча лаҳзагина Мовароуннаҳр ҳукмдори бўлган, “онҳазрат”, “етта иқлим шаҳаншоҳи” ва ҳаказо унвонлар соҳиби Мирзо Улуғбек кўҳна Кўксарой пиллапояларидан тушиб келар экан, ажабо, ўзини бағоят енгил сезди. Оллоҳга шукур! У ортиқ машҳур салтанат подшоси эмас, унинг елкасида улкан мамлакат давоми…

Қўчқор Норқобил. Гулдурак момо (ҳикоя)

Игнага ип ўтказолмай қолганига анча бўлди. Кўз қурғур хиралашган. Ёш ҳам саксонга сабоқ бериб турибди. Лекин ўзи анча тетик. Овозини айтмайсиз, гулдурайди — гапни замбаракнинг ўқига боғлаб отади, тушган жойини ўпириб кетади. Қишлоқда катта-кичик уни гулдурак момо дейди. Ўзиям ўрганиб давоми…

Омон Мухтор. Ёзилмаган ҳаёт (ҳикоя)

Ёш ёзувчи Исмоилга поччаси Сайфулла ака:— Фарғонага бир бормоқчиман. Довондан ўтиб. Ҳеч кўрмаганман, — деди. — Қўйлиқдан тўрт-беш соатлик йўл экан.— Машина тутиб нима қиласиз? Ўзим оббораман, — деди Исмоил.Сайфулла ака Қўйлиқдан ичкарироқда, қишлоқда яшар эди. Ёшликда табелчи, сувчи бўлган, давоми…

Ўзбектош Қиличбек. Хушомад (ҳикоя)

Саратоннинг сўнгги куни. Қуёш уфққа ёнбошлаган.Қишлоқнинг сийрак жойлашган пахса уйларини туташтирган ўнқир-чўнқир йўлда икки синфдош йигит гаплашиб туришибди. Соқоли ўсиқ, паҳмоқ сочли Толмасбек велосипедига омонатгина суяниб олган.— Эртага ўроғингни қўлтиқлаб даламизга ўтаверасан, — деди кетишга чоғланган Толмасбек. — Вақтини айтиб давоми…