Нуриддин Исмоилов. Деҳқонмисан, деҳқон! (ҳажвия)

Ҳаммаси шаҳардан қишлоққа борганимдан кейин бошланди. Биласизми, мен табиатан меҳнаткаш одамман. Бир ишга бел боғладимми, тамом, охирига етказмагунимча қўймайман. Ишлаётганимда на ейман, на ичаман. Ана шунақа: иш деса, томдан ташлайдиганлар хилиданман.Адашмасам, ўтган йилнинг май ойлари эди. Қишлоққа борсам, иккита укам давоми…

Муаттар Баратова. Райҳон (ҳикоя)

Куз оёқлаган эса-да, табиат ҳали ҳам очилмаган қирраларини намоён этишда давом этмоқда. Олис ўлкаларга йўл олаётган қушлар парвозида андак ҳазинлик сезилади. Сарғайган япроқларнинг бир маромда тўкилиши эзгин бир кайфият уйғотади кишида. Мактабимиз ҳовлиси теграсида саф тортган адл тераклар новдаларида эса давоми…

Абдусаттор Ҳотамов. Тоға-жиянлар (ҳикоя)

У қоровулхона йўлагидан кетаётиб бежиримгина қўл телефон топиб олди. Сиртига тилла суви югуртирилган бўлиб, ажабки, фақат учтагина тугмачаси бор эди: яшил, қизил ва яна овоз белгисини кўрсатувчи тўлқинли чизиқчалар тортилгантугмача!Қари-қартанглар, кўзи ожизлар учун овоз билан истаган одамини чақириб берадиган “сотка”лар давоми…

Салим Абдураҳмон. Қадр (ҳикоя)

Камол тегирмончи машинага деб жамғарган пулини белигабоғлади-да, доим сочини устара билан қирдириб юрадиган тақир бошига ўн йиллик қулоқчинли малла телпагини бостириб, эгнига эски чарм курткасини кийди ва отини миниб қўшни қишлоққа йўл олди. …У анчадан бери дўсти Сафаралининг «Волга»сини кўз давоми…

Яйра Абдуллаева. Ёлғизим (ҳикоя)

Яна кеч қолдим. Ярим соатга… Мен хоҳлабмидим шуни… Нима, сизни уйга кеч қайтган вақтингиз бўлган эмасми? Умуман, қачон келишимдан қатъий назар, кунимнинг тонгидан шомигача ҳисобини беришим шарт унга. Бераётган саволлари бошимни гангитса ҳам, дудама сўзлари юрагимга ботиб, кўксимни вайрон қилса давоми…

Ҳамрохон Мусурмонова. Шабнам соясидаги муҳаббат (ҳикоя)

Тоҳирнинг ғалати одати бор. Баҳордан кеч кузгача ҳар куни эрталаб қуёш чиқмасидан аввал туриб, ҳовлидаги майсалар устида ялангоёқ юради. Муздек шудрингдан танаси яйрайди. Ҳовлисидагиям-яшил майсаларни кунда-кунора суғоради. Димоғига ўт-ўлан ҳиди урилиб, ҳузур қилади. Бугун ҳам ўрнидан турдию юз-қўлини ювиб, майсаларга давоми…

Луқмон Бўрихон. Тун қаъридаги шуъла (ҳикоя)

Ҳалим акага Биз ўтирган поезд ўкириб, пишқириб зим-зиё зулмат қўйнига шиддат билан сингиб борарди. Чароғон, гавжум шаҳару қишлоқлар ҳаш-паш дегунча ортда қолди. Ҳурпайган, ўппайган қир-тепаликлардан иборат кимсасиз яйдоқ дала-дашт бошланди. Темир ғилдиракларнинг “тарақа-туруқ” товуши гоҳ кучайиб, гоҳ сусаяр, вагонлар бамисли давоми…

Дурбек Қўлдош. Ҳовридан тушди… (ҳажвия)

Қуюқ дарахтлар соясидаги чорпоянинг бир тарафини ўзиники қилиб олиб, гупириб ўтирган Гупирдин навбатдаги қадаҳни бир кўтаришда бўшатди-да, бўшаган пиёлани гуп этиб дастурхонга тўнтарди. Улфатлардан “Э, яшанг”, “гап йўқ”, “маладес”, деган олқишларни мамнуният билан қабул қилиб олгач, катта ишни дўндириб қўйгандай давоми…

Исмоил Оллаберганов. Қанот чиқарган ҳофиз (ҳикоя)

Бошим кал, дилим нозик, деган экан биттаси. Мен кал эмасману аммо кўнглим хийла нозикроқ. Сал нарса ғашимга тегади. Бутун тўй давомида ҳофизнинг бир ерда ўтириб олганча қўшиқ айтиши таъбимни хира қилиб, кайфиятимни бузиб турибди. Ҳофиз дегани бундоқўртага чиқиб, бор-йўқ маҳоратини давоми…

Баҳодир Қобул. Янги ой – сунбула (ҳикоя)

Икки бошли калхат сурати туширилган хос вагонни етаклаган паровоз бир нарсадан қуруққолгандек ҳансираб, Самарқанддан саҳар мардонлаб йўлга чиқди. Атрофни аччиқ-сассиқҳид босди. Хайрлашаётган баҳорнинг намтоб ҳавосига ўрлаган қора тутун ичра поезд юрар йўлини тусмоллаб борарди. Яна сон текканидан ўзида йўқ хурсанд, давоми…