Абдунаби Ҳамро. Меҳмон (ҳикоя)

Меҳмон деганиям ҳаддидан ошмаса яхши экан-да. Келди-кетдининг меъёрини билса, олдига қўйганингни еса, икки кун, боринг ана, уч кун тургач, қўлгинасини кўксига қўйиб, «Хўп, бўлмаса, чироғим, энди бизга рухсат, ҳурмат-иззат учун кўп раҳмат», деса. Бу меҳмонимиз эса, садағаси бўлай, кетиш ҳақида давоми…

Нодирабегим Иброҳимова. Тилла балдоқ (ҳикоя)

– Ўғил кўрсам, тилла зирак олиб берасиз-а? – эркаланиб сўради Зулайҳо эридан. – Шунча зиракларинг бор-ку… Ҳа, майли, агар боламиз менга ўхшаса, олиб берганим бўлсин! – Тўйларига уч йил тўлиб, хотини ниҳоят биринчи фарзандига ҳомиладор бўлганини эшитган Акбар ҳам эриб давоми…

Хайриддин Султонов. Бир оқшом эртаги (ҳикоя)

Уни қишлоқда ҳамма танийди-ю, исмини ҳеч ким билмайди. Ҳамма уни «Қори», «Қори ака», деб чақиради, орқаваротдан эса «Кўр Қори», деб атайдилар. Кўча-кўйда тупроққа қоришиб юрадиган иштончанг гўдаклар унинг ортидан: «Қорака, Қорака, бугун кино қанақа?» дея чувиллашиб қочадилар-да, сал нари боргач: давоми…

Дадахон Нурий. Олис юлдузлар шуъласи (роман ва қиссалар)

Дадахон Нурий. Сайланма. 6 жилдлик. 1-жилд: Олис юлдузлар шуъласи (роман ва қиссалар). — Тошкент, 2012 Адиб сайланма асарларининг ушбу бирити жилдига унинг қаламига мансуб илк романи, адабиётимизнинг буюк дарғалари Ойбек, Абдулла Қаҳҳорларнинг ҳали кўпчилик нигоҳидан пана бўлган ҳаёт лаҳзалари тасвир давоми…

Дурбек Қўлдош. Болаликнинг сўнгги куни (ҳикоя)

Чавгон, аслида, катталар машғулоти бўлса-да, тақими билан отининг қапталидан маҳкам қимтиб олган Бобур мирзо бор бўйи билан гўйга интилиб, энгашганча шундай ҳаракатлар қилардики, гоҳида қаршисида турган отнинг устида ҳам чавандоз борлигини унутиб қўярди. Ахир чавгон калтаги гўйга етиб, унга зарба давоми…

Санжар Турсунов. “Қоши ёсинму дейин…” (ҳикоя)

Тушда еткандек эрурман сарви ҳуризодима, Кўр, ёмон толеъки, ул ҳам яхши келмас ёдима. Соғинурманким, топилмас бир кўнгул оламда шод, Шодлиғ ҳаргиз чу етмас хотири ношодима. Қошлари ёйдек, кўзлари қоп-қора бир қиз мароқ билан ўқиди. Залда гулдурос қарсак янгради. Қиз бироз давоми…

Абдулла Қодирий. Қуёш билан ҳам курашаман (ҳикоя)

13 июлнинг тонг салқини бу кунги қуёшнинг туғуши олдида узоққа чидаб бора олмади. Ёқимли салқин ва ингичка эсатурғон тонг ели оқ тутун ичида барқ уруб чиққон қуёш ҳарорати билан нафас олиш учун ёқимсиз илиғ буғға айланди. Эрта билан бирор соат давоми…

Қўчқор Норқобил. Ёғдуйўл (ҳикоя)

Отаси тенги одамни сенсиради. Ярамас, барзанги! Юзингда кўзинг борми, демади-я! — Кутубхона-мутубхонангни билмайман. Китоб-питобларингни йўқот! Бир кунда суриб ташлайман… Индамаса, ўзингдан кетасан!.. Эшик ортидаги бу дўғу сиёсатни эшитиб турган боланинг оёқ-қўли бўшашиб кетди. Бечора Ҳасан муаллимга ич-ичидан ачинди, хўрлиги келди, давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Бўри ғингшимайди (ҳикоя)

Темир йўл вокзали чумоли уясини эслатади… Одам кўплигидан елкада юк билан юриш арава тортишдан-да мушкул. Бунда ҳар хил одамни учратиш мумкин. Кимдир узоқ сафарга отланган, кимдир ана шу одамнинг юкларини кўтариб пул ишлаш учун тўда оралаган. Яна кимлардир шафқатсизлик чўккан давоми…

Абдуҳамид Мухторов. Асабни асранг (ҳажвия)

Асаб хасталигига дучор бўлганларни кўрсам энсам қотади.  Чунки, куйиб-пишиб етиб келган жойи касалхона-да. Сизга айтсам одам бегимотдай бепарво бўлиши керак. Ана шунда ҳеч қачон ютқазмайсиз. Касаллик нима билмайсиз, оғирлигингиз ҳам жойида, энг муҳими соғу-саломатсиз. Куйди-пишди одамнинг аҳволи-чи, шўрликнинг ярим умри давоми…