Asqad Muxtor. Arvoh (hikoya)

Abdurahmonning buvasi bugun yana keldi. O‘sha-o‘sha oq surp yaktak, shoyi qiyiq, oppoq soqoli va yarashiq sutdek salla…Ammo, Abdurahmon «Keling buva» deya olmadi — boboning vajohati xunuk edi.– Sen nima uchun meni mujmal yaltoqi qilib qo‘yding, bolam. Sendan umidim shulmidi! Men davomi…

Asqad Muxtor. Taft (hikoya)

Qobulda bog‘i Bobur degan qadamjo bor. Uning baland to‘rida shoirning qabri saqlangan. Oyoq tomondagi qari tutni o‘sha vaqtlarda o‘tqazilgan, deb tushuntirishadi. Qadamjoni ikkinchi bor ziyorat qilganim-da yonimda menga bog‘lab qo‘yilgan soqchidan bo‘lak odam yo‘q edi. Uning oti Ma’rif, kambag‘algina askar davomi…

Asqad Muxtor. Omon qolgan odam (hikoya)

1956 yili edi. Yetimxonada birga o‘sgan tengdoshlarimni uchratib qoldim. yigirma yilcha ko‘rishmagan bo‘lsak-da, men u haqda ancha-muncha gapni eshitib bilar edim. O‘zim umrimda ko‘p qiyinchilik, mushkul vaziyatlarni boshimdan kechirganman. Lekin mening ko‘rgan kunimni buning ko‘rgiliklari oldida jannat desa bo‘lardi.U tarixchi davomi…

Asqad Muxtor. Makruh (hikoya)

Sulton-so‘tak tayyoragohu poyezd bekatlari tevaragida kira qiladi. Mashinasini, «Jiguli» desa go‘yo ikkita bo‘lib qoladigandek, afsus ohangida «Jigul» deb ataydi. Yangiyo‘lmi — chinozlik yo‘lovchi chiqib qolsa, mo‘maydek pul undiradi-da, yarim kechada shirakayf bo‘lib uyiga qaytadi.Tez-tez zarda qilib onasinikiga ketib qoladigan bezzurriyot davomi…

Asqad Muxtor. Atir (hikoya)

U idoraning eshigiga barvaqt kelib qolgan ekan. Hali qorovul ham tol soyasidagi chorpoyaga choponini tashlab, xurrak otib yotibdi. «Hoy, Madraim, nima qilib yuribsan saharmardonda?» deydigan odam yo‘q. Suvchiniki shu-da, hamma uxlaganda ishlaydi, hamma ishlaganda uxlaydi. Quyosh nayzaga kelganda shiyponning zahroq davomi…

Asqad Muxtor. Taqdir kimning qo‘lida (hikoya)

Qulahmatning hushyorxonadan chiqadigan kuni edi. Zulukdaygina mo‘ylov qo‘ygan yosh leytenant uni xonasiga chaqirdiyu, bunday vaqtda qiladigan «o‘tit-nasnhat»ini boshlayolmay, timiskilanib qoldi. Stolidagi qog‘ozlarni yig‘ishtirdi, tungi navbatchilar bulg‘ab ketgan kuldonni qayoqqa to‘kishni bilmay, noiloj qaytib joyiga qo‘ydi. Bu hamon g‘ashiga tegardi shekilli, davomi…

Asqad Muxtor. Qora domla (hikoya)

Qishlog‘imiz Shovvasoyning yassi sohili bo‘ylab cho‘zili-ib ketgan. Shunday cho‘zilganki, narigi tikka qirg‘oqqa chiqib qarasangiz, shakli xuddi kattakon yashil chumoliga o‘xshaydi: beli ingichka, boshi uzilay deb turibdi. Shuning uchun qishlog‘imizning oti ham ikkita: «boshi» ya’ni Shovvasoyning yuqori oqimidagi kichik qismi Bolokapa, davomi…

Said Ahmad. Qorako‘z Majnun (hikoya)

Qur’oni karimdan:«Sizlardan qaysi biringiz o‘z dinidan qaytsa va shu kofirligicha o‘lsa, bas, ana o‘shalarning (qilgan savobli) amallari xabata (bekor) bo‘lur, ular do‘zax ahlidurlar va u yerda mangu qolurlar».(Baqara surasi, 217-oyat.) Hadisi sharifdan:«Jannatga kiradigan o‘n nafar hayvondan biri bu «Ashobi Kahfting davomi…

Said Ahmad. Sarob (hikoya)

«Ota qarg‘ishi misoli o‘q — u oxiratda emas, shu dunyoning o‘zida nishonga tegadi». (Buxorolik 100 yil yashagan temirchi Usto Amin boboning o‘gitlaridan) Bugun lagerimizga yangi mahbuslarni olib kelishdi. Ko‘rinishidan ularni yangi deb bo‘lmasdi. Egnilaridagi kiyimlariga, slka va tizzalaridagi raqamlarga qaraganda, davomi…