(Bir viloyat teatridan reportaj) Tomosha boshlanishiga hali o‘n to‘rt minut bor. Artistlar grim qilib bo‘lishgan. Sahna orqasida qilich-qalqon taqqan, dubulg‘a kiygan kishilar domino o‘ynab o‘tirishibdi. Bosh rolda chiqadigan atoqli artistka parda chetini ko‘tarib zalga mo‘raladi. Oldingi qatorda ikki kishi, o‘rta davomi…
«Kambag‘al bo‘lsang ko‘chib boq, boyvachcha bo‘lsang o‘lib boq», degan gapda hikmat ko‘p ekan. Bu hikmatning ma’nisi kechqurun bilindi. Mahallaning so‘fisi marhumning bevasini ayvonga chaqirib, qolgan marosimlarni qandoq o‘tkazish to‘g‘risida yo‘l-yo‘riq ko‘rsata boshladi:— Yanga, bir o‘lim hammamizning ham boshimizda bor. O‘lgan davomi…
Hammom o‘zi shunaqa joy, hammani onadan tug‘ma qilib qo‘yadi. Kim payg‘ambaru, kim ummat — bilib bo‘lmaydi. Odam bolasi kiyim bilan ekan.Bu gaplarning ma’nisini Musaxon pochchadan so‘rang. U kishini tanimassiz, ehtimol: bo‘yi pastgina, qo‘llari kaltagina odam. O‘zi shu yaqin o‘rtadagi raz’ezdlardan davomi…
Agar Jumavoyning bolasi ikkita bo‘lganda bunchalik kuymasmidi. O‘zi odam bo‘lib, yeb ko‘rish u yoqda tursin, yalab ko‘rmagan taomlar bilan boqqan, bobokalonlari izvosh u yoqda tursin, qo‘qon aravaga tusholmay zor qaqshab ketishiga qaramay, «Volga»da allalab katta qilgan, dom otdixlarni ravo ko‘rmay davomi…
Ne’mat Boboyev bilan bir hovlida turamiz. U yoshlikdan tepkilashib katta bo‘lgan og‘aynim bo‘ladi. Chilonzordan uy olganimizda ham ikkovimiz bir joyga tushib qolganmiz. U uchinchi qavatda, men ikkinchi qavatdaman. Kechqurunlari hovlida domino o‘ynaymiz. Termosda choy damlab tushib rosa choyxo‘rlik qilamiz. Ne’mat davomi…
Bir jurnalda «Xotinboz chumchuq» degan hikoya bosildi.Hikoyada nimalar deyilganini bu yoqqa qo‘yib, uni kim yozganidan gaplashaylik.Choyxonachi Alimat buva uvali-juvali chol. Nevaralari shunday ko‘pki, nomlarini adashtirib Solini Vali, Valini Soli deb yanglishib yuradi. Alimat buva nevaralariga qaysi ertakni aytsa, buni aytgansiz, davomi…
Kupega kirganimda pastki qavatning ikkalasi ham band edi. O‘ng tomonda hassaga tayanib bir mo‘ysafid, chap tomonda esa tugunchasini tizzasiga qo‘yib homilador xotin o‘tirardi. Xotin meni ko‘rishi bilan o‘rnidan turdi.— Joyingizni olib qo‘ymadimmi?Mening joyim yuqorida edi. Uni tinchitib, chamadonchamni polkaga irg‘itdim-da, davomi…
Er-xotin baxtiyor edi.Xotin lampochkaga bolasining paypog‘ini kiydirib, tavonini yamab o‘tirardi. Er divanga yonboshlab beozor mudrardi. Xotin erining mudrashini tarqatmoqchi bo‘lib, biron gap o‘ylab topaman deydi-yu, gap o‘lgir kela qolmaydi. U o‘ylab-o‘ylab oxiri bir gap topgandek bo‘ldi.— Hoy, er, muncha mudraysiz? davomi…
Yoshlik paytlarimda Qo‘zivoy degan o‘rtog‘im bo‘lguvchi edi. Buni qarang, shu ko‘chadan o‘tib keta turib o‘shani ko‘rgim kelib, samovarga kirdimu surishtirdim.— Qaysi Qo‘zivoy, — deyishdi samovardagilar hayron bo‘lishib.— Mo‘minjon akaning o‘g‘lida.— E-ha, — dedi qulog‘iga tanga qistirgan mo‘ylovdor samovarchi. — Qo‘zivoy davomi…
Badalbek yangi ichkuyov bo‘lganidan hali qo‘ni-qo‘shnilarini tanimaydi. Bugun dam olish kuni, Badalbek nima qilishini bilmay hovlida aylanib yuribdi. Ko‘chaga chiqay desa, qayoqqa boradi? Bitta yarimta o‘rtog‘ini boshlab kelay desa, hali qayin onasining fe’lini bilmaydi. U qo‘lini orqasiga qilib aylanib yurarkan davomi…