Avval ular qishloqdagi eng baxtli oila edilar.Baland-baland tog‘larning bag‘ridagi go‘shada yashaydigan yoshu qari borki, yaqindagina bunyod bo‘lgan oilaga — Mansurjon va Nozimalarga havas bilan qarashardi.…Mansurjon panjarani mahkam siqarkan, o‘sha saodatli onlarni esladi… * * *To‘ydan keyin o‘zini jannatga tushib qolganday davomi…
…To‘rtinchi qavatdagi uyning derazasidan mo‘ralagan tonggi quyoshning zarrin nurlari yotoqda miriqib uxlayotgan Valijonning betini beozor qizdirdi. Valijon erinibgina ko‘zlarini ochdi. So‘ng nimadir esiga tushgandek seskanib ketdi va o‘rnidan uchib turgancha stolda soatga qaradi. Soat millari rosa yetti yarimni ko‘rsatardi.Valijon noz davomi…
Xosiyat momo bu yil ikki kam yuzga chiqadi. Lekin hali bardam, g‘ayratligina. Sahar o‘rnidan turib bomdoddan so‘ng, hovli yuzi – chorvog‘ni aylanadi. Aylana-aylana ichida duo o‘qiydi. Qaddi bukilgan mevali daraxtlarga ayri qo‘yadi. Yo‘lak ostidagi toshmi, kesakkami ko‘zi tushsa, hassasi bilan davomi…
Yo‘l yoqasida poyezd o‘tishini kutib turgan Tal’at nogahon hamrohini turtdi:— Anavini qara!Ikkisi shiddat bilan uchib borayotgan poezddan pastga sakragan odam qorasini ko‘rib qolishdi.— Ketdik.Ular yetib borganlarida yerda ayol kishi yuztuban yotardi.— Fonarni yoq.Tal’at ayolning boshini ko‘tardi. Yoshgina juvon ko‘zlarini arang davomi…
Yana boshlandi… A’zoyi badanida titroq uyg‘onib, to‘lqindek tarqalib borar, yuragi gursillab urardi.— Bolam, bolajonim! — Sochlari yoyiq, rangpar ayol o‘z hayqirig‘idan o‘zi cho‘chib burchakka sakrab tushdi. Shu zahoti jim qoldi. Tizzalarini mahkam quchoqlagancha jimib qoldi. Ko‘zi esa olazarak, besaranjom. Nigohi davomi…
— Yer yutgur Asqad, yergina yutgur Asqad! — Ulusliklar bu tong odatdagiday xo‘rozlarning qichqirig‘idan emas, Zumrad kampirning yurakni larzaga soluvchi chinqirig‘idan uyg‘onib ketishdi.Ma’lum bo‘lishicha, yer yutgur Asqad onasyning oxiratini kuydirib, ukalarining rizqini qiyib, yetmish so‘mning hammasini o‘g‘irlab, shaharga ketib qolibdi. davomi…
Abdurahmonning hayoti alg‘ov-dalg‘ov bo‘lib ketdi. Qaerdanam malaka oshirishga bordi-ya. Borishga-ku bordi, qaerdanam qo‘qonlik do‘ndiq qizchaga yordam berdi. Jimgina o‘z yo‘liga ketabersa bo‘lmasmidi? Yo‘q. Hamma jim ketsa ketadi-ku, Abdurahmon indamasdan ketolmasdi. Uning tabiati shunaqa, oqko‘ngil. Birovning ko‘ngliga ozor yetkazgisi kelmaydi. Birovni davomi…
Movarounnahrda saraton issiqlari avjga chiqqan payt. Sahargi salqinlik ko‘p o‘tmay kunduzgi jazirama bilan almashadi. Quyosh go‘yo odamzod, nabotot va hayvonot olamini o‘z qudratiga yana bir bor ishontirishga qasd qilganday… Butun borliq, hatto shamol ham nafas olmay qotgan kabi.Uch oshyonalik muazzam davomi…
Tong-la ayolimning hiqillashidan uyg‘onib ketdim.– Nima bo‘ldi?– …Onam… onam bechora qor tagida qoldilar. Yig‘layverib ko‘zlari shishib ketibdi.Deraza osha tashqariga nigoh tashladim. Ishkomlar va devor usti oqarib ko‘rindi. Ikki qarg‘a yong‘oq shoxida qo‘nishib o‘tiribdi. Qaynonam omonatini topshirganiga uch oy bo‘ldi. Dafnidan davomi…
Ba’zan xotiralar qalbni tirnaydi… Goho shunday bo‘ladiki, topgan¬laringdan yo‘qotganlaring ko‘pga o‘xshab ketadi. O‘ksik bir hayajon bilan bosib o‘tgan yo‘lingga nazar tashlab olasan.Otasi vafotidan keyin poytaxtda o‘qishini davom ettirayotgan Husan uch-to‘rt oyda bir qishloqqa kelib, ayasidan xabar olar, har kelganda ayasini davomi…