Rassomning toqqa kelganiga hafta bo‘ldi. Ammo chizishni boshlashga hali kirishgani yo‘q. Uskunasi oldida bo‘yoqlar terilganicha, ilk tasvir qog‘ozi – eskiz esa oppoqligicha turibdi . Gap uning ko‘p yillardan beri yaratishni o‘ylab qo‘ygan, durdona bo‘lmasa hamki, bosh asari g‘oyasini chizishni dilida davomi…
Sahroning bepoyon kengliklarida yilning uch oyini aytmasa, tashqi dunyodan butkul uzilgan elatlar yashardi.Yirik-yirik tijorat markazlari tomon yo‘lga chiqqan karvonlar ba’zan bu ovullar haqidagi uzuq-yuluq afsonanamo gaplarga bo‘lgan qiziqishlari tufayli shu tomonlarga yo‘l solishardi.Karvonni izzat-ikrom bilan kutib olishgach, avvaliga ovul ulug‘i davomi…
G‘arbdan esgan shamol uyi sari kelayotgan ayol isini olib kelar, bu hid esa peshvoz chiqishga shay erkakka judayam tanish, shuningdek, uyning shundoqqina ro‘parasida loydan yasalgan o‘yinchog‘ini zavq bilan o‘ynayotgan bolakayga ham nimanidir eslatadi. “Baribir qaytishingni bilardim”, o‘ylardi erkak. U ayolning davomi…
Bu atrofda uning oldiga tushadigan tulpor yo‘q edi. Uni yetaklab, ko‘chadan savlat bilan borayotgan Baxtiyor chavandozga hammaning havasi kelardi. Chunki Oqqashqa uloq-ko‘pkarilarga tulporlarning sardori bo‘lib kirardi. Qop-qora yollarini hilpiratib, maydonga chopib kirganda har qanday zo‘r chavandozning ham yuragi alg‘ov-dalg‘ov bo‘lmay davomi…
Buxorodan chiqqan Shohbaxt sulton Sayxunning quyi oqimidagi bobokalonidan qolgan qishlovga yetib keldi. Sulton otdan tushib o‘tov tomon yurdi. Udumga ko‘ra ulug‘ momosi ovoz chiqardi: Do‘stlarini kuldirgan xon bobongiz yo‘q endi,Dushmanlarin o‘ldirgan xon bobongiz yo‘q endi,Kemtik bag‘rim to‘ldirgan xon bobongiz yo‘q davomi…
Komiljon har doimgidek bugun ham ishidan barvaqt qaytdi. Eshikni ochib, uni xush tabassum bilan qarshi olgan xotini Halimaxon mehribonchilik bilan hol so‘radi:– Yaxshi keldingizmi dadasi? Charchamadingizmi?– Rahmat. O‘zlaring tinch o‘tiribsizlarmi?– Shukr.Halimaxon eri qo‘lidan paketni olib, oshxona tomon yurdi, Komiljon esa davomi…
Sulton Serkayev nafaqaga chiqdi-yu, zerikib qoldi! Kunni ko‘ngildagidek o‘tkazishda hartugul ishxonasidan aylanib o‘rgilsa arzirkan. Kichikroq idoraning bo‘lsa-da, kattakon boshlig‘i sanalardi. Kerilibgina beminnat temir otda xizmatga yo‘l olardi. Izzat-ikrom va navozishlar ostona hatlar-hatlamay boshlanardi: “Salomatmisiz, Sulton Serkayevich!”, “Sog‘intirib qo‘ydingiz-ku, aka!”, “Kecha davomi…
Ayvon xarilarida uyalagan qaldirg‘ochlarning «vijir-vijir»i uyg‘otib yubordi. Atrof nim qorong‘i. Yana biroz mizg‘ish niyatida ko‘rpaga burkandim. Eshik ochilib, polda oyimning shippagi shipilladi. Ko‘rpa ko‘tarildi.− Yozning issiq kunida bunchalik o‘ranmasang. Tur, bolam, akangning mazasi qochib qoldi. Darmon opangga borib kelmasang bo‘lmaydi. davomi…
Shirinlik olib kelishga ketayotgan ota, qizil tosh va baxtli odamlar. O‘n olti yoshli qizning qo‘lida gir aylanayotgan dumaloq tosh unga uzoq vaqtdan buyon tikilib turgan ko‘zlar ana shu azaliy ma’noni qayta-qayta idrok etishiga imkon tug‘dirardi. Nuriyaning mahzun va tantanavor kulgusi davomi…
Bir necha daqiqa jimjitlik hukmronlik qilgan shahidlar xiyobonining katta yo‘l yoqasidagi piyodalar yo‘lakchasida to‘satdan qattiq g‘ichirlagan ovozning paydo bo‘lishiyu, bu yerga eng yaqin o‘rindiqda o‘tirgan ayol kishining sapchib o‘rnidan turishi va alam bilan qichqirib yuborishini bundan sanoqli soniyalar oldin kim davomi…