1 Hisor tog‘lari adog‘ida yoqqan olachalpoq qorning zahri vodiyga ham urgan. Izg‘irin sovuq. Dov-daraxtlar yap-yalang‘och, o‘t-o‘lanlar sarg‘ayib bitgan. Kunlar sokin va bir tekis. Ertalablari tushgan quyuq tuman quyoshning nursiz yog‘dulari ostida tushga borib arang yoyiladi. Tuman qorishgan sohillar bo‘ylab cho‘zilgan davomi…
1. Begonalar qaynagan zamin Tashqarida hamma notanish. Quyosh, yechinishga yechinib qo‘yib, endi uyatidan dong qotgan yalang‘och daraxtlar, og‘ir asfaltdan bichilgan kafani ichida zil ketayotgan yo‘l, to‘qqiz qavatli binoning har bir katagida urchiyotgan suvaraklaru yerto‘lani suv bosganiga qaramay, yana yangi jihozni davomi…
– To‘rtko‘z?! To‘rtko‘z, bu senmi? O‘-o‘zingmisan? M-m-meni izlab keldingmi? Se-e-na? Voy, azamat-ey! Qo‘y, yalama qo‘limni… e, yalamasang-chi, esi yo‘q. Tomog‘ing tushadi. Obbo! Ha-a, kabobning hidini sezibsan-da. Kabob isi… keyin, xompiyoz isi… Xompiyozning isi o‘lgudek sassiq bo‘lar ekan… hiq-q… ichingdan ham davomi…
Saratonnning issig‘iga chiday olmagan qishloq odamlari kech tushib, havo salqin bo‘lishini kutib yotgan mahal Nazar domlaning uyidan qiy-chuv ovoz eshitildi. Bu g‘ala-g‘ovurlarga ko‘nikib qolgan qo‘shnilar: «Nazar ichib kelib xotinini yana do‘pposlayapti, hech aql kirmadi-da, bu betavfiqqa, Xudoning bergan kuni shu davomi…
Agarda tuman ijodkorlarining ijodiy tanlovi bahona qo‘limdagi mashqlarni bir bor ko‘rib chiqish zarurati tug‘ilmaganda, balki bir pokiza ayol qalbidan to‘kilgan bu durdonalar mendek o‘zini ijodkor sanab yurgan bir insonning aybi bilan kishilar nigohidan yana qancha vaqt yashirinib yotar edi. Men davomi…
Tongda meni kimdir turtilab uyg‘ota boshladi.— Jabbor tur, turaqol endi.Uyqu elitayotgan ko‘zlarimni harchand ochishga harakat qilmay, baribir ocha olmasdim.— Voy o‘zimning uyquchi ukam-ey, qani turivorchi. Ovoz egasini endi tanidim. Bu akam Qahhor edi. Muloyim tovushda yana menga murojaat eta boshladi.— davomi…
«Barchani qo‘yingu men zorga yig‘lang».Bedil «Foniy dunyo bandalari nimani unutishadi?!»«Hamma narsani. Hatto Tangrini ham». Dunyoda odamlar bir-birlariga Kiprik yanglig‘ yaqin yashaydilar. Ammo… to‘ymaydilar bu yolg‘on Dunyoga, Mening esa… ruxsorim kipriklar soyasida nihon bo‘lur. Bebaqo olamning nolakor bandalari nogoh bandlaridan uzilsalar davomi…
«Nega shunday qildim? Endi nima bo‘ladi?..» Kechki ovqat tayyorlayotgan Rahima goh-goh xo‘rsinib, shu haqda o‘ylardi. Dili g‘ash, ko‘ngli vayron. Ko‘rgilik yomon. Ayniqsa, o‘zing tilab olsang. Na dardingni birovga ayta olasan, na bir maslahat so‘raysan. Yog‘ing-da qovrilaverasan, qovrilaverasan.U oyoq ostida yotgan davomi…
1494 yil qahraton qishi Farg‘ona mulkida qalin qorlari, qattiq sovuqlariyu, achchiq izg‘irinlari bilan odamlar yodida ko‘p yillar qoladigan bo‘lib o‘tib borardi.Tong otgan hamono Umar Shayx Mirzo saroy kutvoli* Muhammad Qavchinni yonlariga olib, butun hisor ichkarisini aylanib chiqdilar… Eshik og‘aga muhim davomi…
Sodiq bugun dimog‘i chog‘ kirib keldi. “Tinchlikmi?” deya Surayyoning so‘zsiz bergan savolini nigohidan uqib:– E, so‘rama, naq omadim chopdi. Anovi ikkalamizni birga xizmat safariga jo‘natadigan bo‘lishdi. Yo‘l-yo‘lakay u yoq-bu yoqdan gaplashib ketdik. To‘g‘risi, menga biroz ro‘yxushlik berganday bo‘ldi, – dedi davomi…