Бизнинг хотин билан рақобатимизнинг тарихи узун. Иккаламизнинг ўртамиздаги бу кураш мактабдаёқ бошланган.Кунларнинг бирида қониқарсиз жавобим учун математикадан жингалак “икки” олдим. Ажойиб жавоб учун Ҳалимахон (ҳозирда каминага умр йўлдош) аъло баҳо олди. Парталар оралаб ўтиб кетар эканлар, менга яқин келганда чимирилиб, давоми…
Адирлар қуршовида жойлашган бу дўппидеккина қишлокда тунлари ой қирлар устидан чиқиб келар ва борлиқни ёритарди. Ой нурида қишлоқ уйлари яширинмачоқ ўйнаётган болалар сайлини эслатади. Мен эса муштдеккина бола, даврадагиларнинг баъзилари чордана қуриб, баъзи бирлари ёнбошлаганча мириқиб қилаётган суҳбатига қулоқ осаман. давоми…
Овчи итларнинг акиллаши, ўқларнинг қаср-қусиридан чўчиб кетган какликлар ўтакаси ёрилиб, бекинган жойларидан қочиб, потирлаб ҳавога кўтарилишди. Айни шу вазиятни кутиб турган овчилар қушларни мўлжалга олиб отишди. Ўқ нишонга тегди шекилли бир-неча қуш осмонга кўтарилган ерида қанотларини пириллатиб, пастга қулай бошлади. давоми…
Чорбоғда Ёдгор жарчини танимаган одам йўқ. Кичик бир қишлоқда ҳамма бир-бирини танийди-да дерсиз. Йўқ, уни аввал овозидан танишади. Гулдуракдек овозини эшитган ҳайбатидан от ҳуркадиган одам бўлса керак деб ўйлайди, аммо у жиккаккина, серҳаракат чол. Кампири Рўзихол момо ундан иккита келади. давоми…
Уммон вазмин чайқалади. Чексиз масофалар ўз қаърига сир яширган янглиғ узанган: улар бир вақтнинг ўзида ҳам ўз бағрига чорлайди, ҳам ўзидан итаради. Ҳозир эса сув юзасини қалин оқиш туман қоплагани боис қайиқдан туриб қаралганда бурун остинигина кўз илғайди: икки қулоч давоми…
Кеч кузда оддий тумов баҳона ётиб қолган Деҳқонбой аканинг дарди секин-аста оғирлашиб, кўкламда баттар исканжага олди. Отасига дори истаб туман марказига борган Одил журналист Карим Аҳадни Тошкентга кузатиш муносабати билан темир йўл бекати биқинидаги чойхонада уюштирилган зиёфатга тасодифан қўшилиб қолди. давоми…
Барчин момо урчуқ йигиришдан тўхтади, супа четига келиб ўтирган ўғлига кўз остидан қараб қўйди. Титилиб, чуйкаланган жунни тиззасидан олиб, рўмолига сола бошлади. Бу ҳаракатларни бажараркан, кампирнинг қўллари билинар-билинмас қалтираб кетди. Жонмуроднинг бунга кўзи тушди, энди аниқ сезди — ҳозир онаси давоми…
Қобил Қултўраевич ширкат раҳбари бўлдию қабулига келувчилар навбат пойламайдиган бўлишди.Яқинда унинг қабулида бўлиб, бунга амин бўлдим. Ўйлаган эдимки, бошлиқнинг олдига кириш амри-маҳол бўлса керак. Йўқ, бошлиқ қабулхонасига кирсам, ҳаммаёқ жим-жит.“Ҳе, қойил-е, ишим битадиган бўлди”, деб ичкарига кирдим.Хонада бошлиқдан бошқа ҳеч давоми…
Идорамизга яқинда ишга келган Ваққосбойни “жуда хушбичим йигит” дейишади. Гаплари бирам мулойим. Айниқса, дастлабки келган кезларида унинг ҳар бир сўзи ҳаммамизга асалдай ёқиб тушди.“Ука, мана бу ишларни қилиб қўйинг”, десангиз “хўп бўлади”, “анави ишларни қилиб юборинг”, десангиз “хўп бўлади” деб давоми…
Ҳайдар мўйловнинг ишламаган жойи қолмаган. Хотини эса мўйловнинг қаерда ишлаётганини сўраб ўтирмайди. Гап-сўзию муомаласидан билади-қўяди.— Азизим, — деб келарди бир вақтлар мўйлов, — сизнинг қаддингиз кўзага, овозингиз пиёланинг жарангдор мусиқасига, кулишингиз биринчи нав чинни косага ўхшайди.Хотини майингина куларди. Билардики, эри давоми…