Ota-onasi xizmati va mehnati bilan Xushnud tengdoshlariga nisbatan barvaqtroq ulg‘aydi: ko‘p kitob o‘qigani uchun bilimliroq bo‘lib o‘sdi. Lekin uni ishlatishda hali me’yorni bilmagani sababli aziyatlar ham cheka boshladi. Bu butun hayotida odat tusiga aylandi.Har qalay bahslarda qatnashib, kaltak ostida qolgan davomi…
Uch-quyrug‘i yo‘q, deb ta’riflanadigan bu shaharning chekka mavzelaridan biridagi ko‘p qavatli uylar xuddi egizaklardek bir-biriga o‘xshash. Bola bu uylarning qanchalik darajada oqilona tiklangani haqida ko‘p marta xayolga berilar, ammo o‘ylab o‘yining tagiga yetolmasdi. Quvurlardan oquvchi issiq va sovuq suvning ehtiyojga davomi…
Xudo haqidagi azaliy bahs-munozara unga ham tinchlik bermasdi. “Ha, tangri bor. U butun borliqning egasi”, degan jo‘ngina iqrorga negadir bo‘yin yor bermaydi. Hech qanday ilohiyat yo‘q, deb yoshligidanoq uqdirilgan tushuncha baribir xiragina bo‘lib bunga soya tashlab turardi. Muallima o‘zi kabi davomi…
Birinchi safar Tinch ummoni vazmin chayqaladi. Cheksiz masofalar o‘z qa’riga sir yashirgan yanglig‘ uzangan: ular bir vaqtning o‘zida ham o‘z bag‘riga chorlaydi, ham undan itaradi. Hozir esa suv yuzasini qalin oqish tuman qoplagani bois qayiqdan turib qaralganda burun ostinigina ko‘z davomi…
Izvosh guzardan o‘tib katta ko‘chaga burildi hamki, Yoqubxo‘jadan sado chiqmadi. Boy ikki-uch daf’a hamrohining avzoiga zimdan ko‘z yugurtirdi. Yoqubxo‘janing qaddi unikidan yarim qarich tik, shu bois u o‘tirgan holida ham xiyla salobatli ko‘rinadi. Odamlar, «Yoqubboyning shaxsiy qo‘riqchisi» deb gap tarqatishdi, davomi…
Ertalab maktabga kelsam direktorimiz Qo‘zivoy aka koridorda uyoqdan-buyoqqa bo‘zchining mokisidek sabrsizlanib qatnab turgan ekan. Meni ko‘rib birdan yuzi yorishdi:– Vaqtida kelding-da. Ertoyevni tuman markaziga muhim ish bilan yuborgandim. Uning darsini bugun sen o‘tkazib tur, uka!– Axir algebraga tishim o‘tmaydiku, – davomi…
Tangritog‘ning etagidagi ko‘kalamzor yaylovda Erxon chol elliklarni qoralab qolgan Oyto‘ldi otlig‘ ayoli bilan faqirona hayot kechirardilar. Ular bir vaqtlar tiklab olgan ko‘rimsizgina go‘shadan ancha narida xushxo‘r mevalaru turfa hayvonotga mo‘l o‘rmon boshla-nardi. U ikki qariyani beminnat boqardi. Ko‘k Tangrining farzandi davomi…
Bu hikoya tarixda ajdodlarimiz sanalmish ko‘hna xun xalqining bir ismsiz bir qahramoni haqida. To‘rtinchi asrning boshida, ot yilida xanzu sulolasining askarlari va xunlar* yana to‘qnashdilar. Bunga xanzularning** xun yerlariga o‘qtin-o‘qtin hujum qilganlari va cho‘ponlarning ba’zilarini o‘ldirib, mol-holini talon qilganlari sabab davomi…
Kech kira boshladi. Tobora kuchayib borayotgan shamol kunbotar yoqdan xas-cho‘plarni uchirib olib kelaverdi, samo maydoniga bulutlarni qatma-qat to‘dalashtirib uyaverdi. Ko‘p o‘tmay, olam rutubat va tahlika ichida qoldi.Ko‘chada o‘ynab yurgan bolalar birin-ketin tarqalishdi. Hamma yoqni chang-to‘zon tutib ketgan edi. Ko‘ziga qum davomi…
(Iqbol Mirzoga) Bu yo‘limizning chek-chegarasi ko‘rinmaydi. Mo‘jazgina karvonimiz goh taram-taram tog‘lar silsilasiga duch keladi, goh buloqlaridan ko‘z yoshi singari tiniq suvlari oqib yotgan go‘zal bog‘li vohalarga kirib boramiz. Goh esa qarshimizda yastanib yotgan bepoyon sahro namoyon bo‘ladi. Ulovlarimiz toliqqan, o‘zimiz davomi…