“Бугун ҳам кечгача сенинг қўнғироғингни кутдим.Сиҳатгоҳга келганимга олти ой бўлди, шу вақт ичида деярли ҳар куни хабар кутаман, лекин сен жимсан.Бу аҳволда ақлдан озиш ҳеч гапмас. Бўлди, энди кутмайман, дейман-у, қўл телефонимни отиб юбориб, ҳамшира Ойдинойнинг ҳай-ҳайлашига қарамай, ҳовлига чиқиб давоми…
(Шоир Аъзам Ўктам хотирасига) “Ҳикоя ёзиш осонми, қийинми?” Тўғрисини айтсам, ҳалигача шу саволга жўялироқ жавоб бера олмайман. Мана, бир неча кундирки, туғилган кунида қизимга совға қилганим узук хаёлимдан кетмайди. Ингичка, нозик, кўкиш-яшил тошчали зийнат уни қувонтирди, соф нигоҳида севинч порлаб давоми…
Эрта баҳор эди. Кўнгил боғимдан бир ниҳол униб чиқди. Намхуш, қорамтир тупроқдан ипдайгина бўлиб осмонга – булутлар диёрига бўй чўзмоққа чоғланган бу жажжи жонга аввал-бошда кўп эътибор қилганим йўқ. Боғ катта, гуллар кўп, шу ожиз вужуднинг ёнгинасида карнайгул тарвақайлаган, унинг нарёғида ёшли давоми…
(Маъруфжонга) Болам, қишнинг изғиринли кечаларида кимсасиз далаларда гала-гала бўлиб изғиган дайди итларни бўри деб ўйлаганингни гапириб бердинг-а? Ҳа, дала-тузнинг тупроғу кесакларини ҳам музлатадиган совуқларда кучуклар ўшанақа тўпланиб олишади. Аммо сен кўрганинг оддий гала холос-да. Истасанг, сенга бўри ҳақида гапириб берақолай. давоми…
Бу ҳикоя – одамлар, воқеалар, ҳодисалар ҳақида эмас.Бу ҳикоянинг қаҳрамони – қишлоқ. Ҳа, айнан қишлоқ. У нозланади, чаппар уради, бағрида борини муҳайё қилади, гоҳо тўрсайиб-хўмраяди, хуллас, бир тирик жонзот нимаики қила олса, барини у ҳам қилади. Авваллари унинг ўз феъл-атвори, давоми…
Мен жудаям кичкина боламан. Бўйим эндигина отамнинг тиззасига етган. Отам жуда қувватли, кафтлари улкан-улкан. Йўғон бармоқларидан тутиб, отамга бошимни буриб қарайман. Мевалар пишса, елкасига чиқиб оламан, дарахтнинг ҳўв учидагиларгаям қўлим етадиган бўпқолади. Тунги юлдузлар бодроқдай сочилган. Отамнинг елкасига чиқиб олсаму давоми…
Эй руҳ, фитратининг ўрмонларидаКезинган, эзилган, озурда эй руҳ!Заҳмат сойларининг ҳовурлариюҒусса водийларин шовурларидаБир ўзи йиғлаган,ўксиган, куйган,Ҳасрат ёмғирининг куюкларидаИлма-тешик бўлибИзиллаб турган!Эски зиндонингдан бир зум чиқақол!.. МУҚАДДИМА Ўғил Шабада эсмас, аммо ўрмон турли товушларга тўла эди. Сарвлар, қайрағочлару арчалар баланд ўсган, ўтларнинг поялари давоми…
Улкан ўзгаришлар палласига кириб бораётгани сезилиб турадиган, муҳташам мумтоз адабиётимизнинг зилол булоқларидан сув ичган ва авлодларининг ҳар бири алоҳида ҳаётбахш тўлқин пайдо қилган адабиётимиз ҳақида гап кетганида, асарлардан ҳам кўра кўпроқ ижод жараёни ҳақида ўйлаб қоламан. Донишмандлар айтадиларки, оламда фақат давоми…
Тоғай иккинчи хотини билан яшай бошлаганига шу кузакда беш йил тўлади. Бошида кўника олмади, лекин лорсиллаган аёли бир ширин қизалоқ, бир полвон ўғилни туғиб бергач, ўламан саттор, ажрашмайман, деган одам биринчи хотинини унутди-қўйди. Эй, бўлмаса, суйиб олган Зарифаси қандай аёл давоми…
ЯХШИ ХОТИН – Мухторжон, нима гап? Уйда жанжал бўлдими, дейман?– Хотин билан яна озгина жанжаллашдик-да, оқсоқол.– Жанжал қилдингми ё келинни урдингми?– Шу, тили чаён. Гап қайтарганида оғзи ёпилмайди. Шунга урдим.– Урганингда хотининг кўчага қочдими ё уйга кирдими?– Ўзини дарров уйга давоми…