Чол тушимга кирди. Елкасига хуржун илган ўша чол. Сира тушимга кирмаcди, товба. Кўнглим ғашланди, безовта бўлиб уйғондим.Нонушта пайти кичик қизим тунов кун берган ваъдамни ёдимга солди:— Дадажон, бугун шанба-я? Ишга бормайсиз, тўғрими… Эсингиздами?— Эсимда.— Чимёнга борамизми?— Йўқ. Чимёнданам чиройли, ажойиб давоми…
Бекатда тўхтаган автобусдан бир одам тушди. Китоб шаҳар бозори томон оқиб келаётган оломон орасида бир зум тўхтаб, ён-верига разм солгач, қаршисидаги камкўримгина бино – банк томон юрди. Унга ҳеч ким эътибор бермади. Сирасини айтганда, унинг диққатни ўзига тортадиган сиёғи ҳам давоми…
Қишлоқ фуқаролар йиғинининг навбатдаги мажлиси ярим кечагача чўзилди. Айтилмаган гап қолмади, эски зовурни тозалаш борми, маҳалланинг йўлини асфалтлаш керакми, барчасини айтилди. Гапираман деган кўп, лекин бирор ишни бўйнига олиб “Келинглар, шуни биргалашиб бажарайлик, одамларга енгил бўлсин”, дейдиган киши йўқ. Маслаҳат давоми…
Катта йўл бўйидаги кўркамгина дарвоза олдига келиб тўхтаган машинадан уч киши тушди: бири – бошига оқ кепка кийган ингичка мўйловли йигит, иккинчиси — сочларини ихчам турмаклаб, қўлида китоб-дафтар солинган сумка тутган ёшроқ аёл ва оқ кител кийган салобатли маҳалла оқсоқоли. давоми…
Азим Ҳайбарович икки ёрдамчисини эргаштириб аудиторияга кирганда «Ҳозир декан келади», деб шивирлаган талабалар «гув» этиб ўринларидан туришди ва жўр овозда салом беришди. Алик олингач, ҳозиргина «205га киринглар», деган ўқитувчи раҳбариятни таништириб унга сўз берди. Факултет декани, аввало, йиғилганларнинг барчасини талабалик давоми…
Ўттиз йил… бу ҳам айтишга осон, лекин…Мактаб боғи жуда қартайиб кетган, бир вақтлар ғоят сўлим бўлган бу масканда салқин сарҳовуз ва қари толларгина қолган эди. Мактабнинг янги биноси нариги томон — кун чиқишга қараб тушган уч қаватли ярқираган иморат, боғ давоми…
— Умри билан берган бўлсин!— Ҳалвоми? Қандай яхши. Мен сизга айтсам, қиз бола отасига жа меҳрибон бўлади-да. Тўғри, мен буни билмайман. Ўғилларим белимга мадор бўлади десам, синдириб ташлашяпти, баччағарлар.— Ўғил бўлса яхши бўларди!— Э-е, ўғилми, қизми берганига шукур. Шу ва давоми…
Бинафша, сен учун — кўкрагим эрк ери,Бу ердан кўкларга учгил!Чўлпон …Лекин у, ана шундай ижодкор, ёзишни ҳаётининг бирдан бир мазмуни, деб билган ёзувчи бирданига ёзмай қўйди. Худди бир вақтлар кутилмаганда ёзишни бошлаб юборгани каби…Ваҳоланки, у юртда ҳам, дунёда ҳам жуда давоми…
Шоисломнинг хонадонида туғилган тўртинчи фарзанд ҳам қиз бўлди. Заҳро келинни туғруқхонадан уйга олиб келишганида саврнинг ёп-ёруғ куни бўлса-да, бутун уй ичини қоронғулик қоплагандек эди. Ҳаммадан ҳам Заҳрога қийин бўлди. Қайнонанинг бўлар-бўлмасга нуқиб гапириши, эрининг қовоғидан қор ёғиши, катта-кичик уч қизнинг давоми…
Отамзамон ҳангомалари туркумидан ЖОНДОР Отам раҳматли овчи эмас эди, лекин ҳайвон зоти, айниқса жондордан – бўрини бизда шундай деб қўяқолишади – қўрқмаган. Мен буни баралла айтаман. Сабаби у одам умрида бирор марта ёлғон гапирмаган. Қирқ йиллик тўпори, содда ва бағрикенг давоми…