Dilda darding bo‘lmasa, Sardaftarimni kovlama.Mashrab Bir oshnam bor. Ovqatning mazasini bilmaydi. Palovmi, shovlami, sho‘rmi, nordonmi, unga baribir. Ishqilib, ovqat bo‘lsa bas.Bir kuni undan, maza bilmaysan-ku, yegan ovqatingdan qanday rohat qilasan, deb so‘radim.— Tanim rohat qilganini o‘zim bilmasligim mumkin. Hayot uchun davomi…
Urushning oxirlarida «Badavlat kelin» degan hikoyam «Yoshlar» gazetasida bosilgan edi. Hikoyada urushdan qaytib kelib uylanolmay yurgan bir yigitning zayomdan 25 ming so‘m pul yutgani va shu pulga uylanib olgani tasvirlangan edi.Haqiqatan ham o‘sha yillarda tirikchilik og‘ir, qimmatchilik edi. Yigitlar to‘yga davomi…
Tuyg‘un Yozuvchilar uyushmasida partkom sekretari edi. O‘sha kezlari yozuvchilar paydar-pay qamalib turgan payt.Sobir Abdullani «Alpomish» pesasi uchun nari oborib, beri opkelib turgan edilar. Sobir aka ana olib ketadi, mana olib ketadi, deb kechasi kiyimini yechmay, tayyor bo‘lib, tiq etsa eshikka davomi…
Mirtemir domla keyingi paytlarda yaxshi eshitmaydigan bo‘lib qolgandilar. Tuyg‘un degan shoir vafot qilgan kuni janozaga mashinasiz boraqolay, deb ko‘chadan taksi to‘xtatdim. Qarasam, taksida domla Mirtemir bir quchoq gul ko‘tarib o‘tiriptilar. Avvaliga, kitobxonlar bilan uchrashuvdan kelyaptilar, deb o‘yladim. Ammo yonlaridagi o‘rindikda davomi…
Bir shoir (hozir Xalq shoiri unvonini olgan) Shayxzoda domladan 200 so‘m pul qarz olib, bermay qochib yurgandi.Domla puldan ko‘ngil uzolmay yurardi. Bir kuni u Turob To‘la bilan uchrashib qoldi.— Bir ish bor, shoir afandim. Agar eplasangiz, osongina 150 so‘m ishlab davomi…
Xorazmlik shoir Rahim Bekniyoz umrida luchchak shaftolini ko‘rmagan ekan. Abdulla Qahhorni ko‘rgani bog‘iga kirganda domla dasturxonga yaltirab turgan bir savat luchchak shaftoli qo‘ydi.— Iya, — dedi Rahim Bekniyoz, — domla, bu shaftolilarning juni qani?Abdulla Qahhor javob qildi:— Rahimjon ukam, siz davomi…
Soyuzda majlis bo‘ladigan edi. Oybek bilan G‘afur G‘ulom uchrashib qolishdi.— G‘ofir, — dedi Oybek. — Majlisga kirasan-a? Bir ko‘p masalalar bor.— Mazam yo‘qroq, — deb bahona qildi G‘afur G‘ulom.— Iya, nima bo‘ldi, o‘rtoq?G‘afur aka chap ko‘kragini ko‘rsatib, shu yerim qattiq davomi…
Oybek aka yangi asar ustida ishlayotganda juda xayolchan bo‘lib kolardi. Bir marta ko‘rishgan odam bilan ko‘zi tushib qolsa, yana ko‘rishaverardi.Domla Soyuz devoriy gazetasining 1 may sonida: «Oybek yangi romanini tugatish arafasida» degan axborotni o‘qib turib:— Oybek? Qaysi Oybek, obbo g‘o‘daygan-e, davomi…
G‘afur G‘ulom Ahmadjon zargar degan bir qadrdoni bilan bog‘ sayriga borib, besh kun qolib ketdi. Xayol bilan bo‘lib uyga ogohlantirib ketish eslariga kelmabdi.Besh kundan keyin qaytib kelib, uyga qandoq kirishni bilmay, o‘ylanib qolishdi. Ahmadjon aka ko‘chadagi avtomat telefondan G‘afur akaning davomi…
(Tursunboyning oltin koni) Abdulla Qahhorning bog‘iga Tursunboy degan bir pahlavon yigit tez-tez kelib turardi. U bog‘da gullarning tagini chopar, o‘t yular, daraxtlarni sug‘orardi. Abdulla aka undan pulni ayamasdi. Kibriyo opa o‘tin yordirib, daraxtlarning qurigan shoxlarini kestirib Abdulla akaga bildirmay pul davomi…