Ўлмас Умарбеков. Чўпон Васил ва унинг фарзандлари (ҳикоя)

1Мен ҳам битта қўшиқ айтай, қулоқ солинг, гайдуклар! Аммо кўз ёш тўкманг сира, кўз ёш сизга ярашмас. Оёқ ости бўлган юртим шер гербини таққанда — майли, йиғланг, кўз ёшингиз Искрдай дарё бўлсин. 2Червенбрегда чўпон Василь яшар эди бир замон. Кулбаси давоми…

Ўлмас Умарбеков. Хадича (ҳикоя)

1У ётарди ғор ичида бир неча кундан бери, қайғу билан тўла эди аламзада юраги. Нима бўлди? Нега келмас ёнига севгилиси? Нима бўлди? Унутдими? Ё топдими ўзига эр?! Шу хаёллар гирдобида ётар эди Сайфиддин — Қоратоғда донғи кетган паҳлавон ва қароқчи. давоми…

Ўлмас Умарбеков. Гул водийси (ҳикоя)

1Мен туғилдим гўзал воҳа — Гул водийси қўйнида, қулоқ солинг, сўзлаб берай бу водий қиссасини. Сўзлаб берай, нега бу юрт Гул водийси аталмиш. 2Ботир Демир йўлга тушди тенгқурлари қатори. Йўлга тушди жанг қилиш-чун Родопи тоғларида. Уйда қолди ўн тўрт кунлик давоми…

Ўлмас Умарбеков. Ота (ҳикоя)

1Ефтим деган чол яшарди. Қоратоғ этагида, деҳқончилик эди касби, эрта-ю кеч далада. Кулбаси бор эди хароб, ўлимтик бир ҳўкизи, икки таноб ерда боғи — яшаш учун кифоя. 2Бай Ефтимнинг бор қувончи эди икки фарзанди, икки ўғил, ҳар иккиси отасидай заҳматкаш. давоми…

Ўлмас Умарбеков. Саркарда Петро (ҳикоя)

1Паҳлавон Бай Петрони кўрган борми? Алам тўла суҳбатида бўлган борми?! 2Паҳлавон Бай Петрони мен кўрганман. Алам тўла суҳбатида бўлганман! Шуҳратпараст укаси сотди уни. Бу қайғули воқеадир, оғайнилар. 3Етти кун давом этди Силистра учун жанг, етти кун ер титради отларнинг дупуридан. давоми…

Ўлмас Умарбеков. Қирққиз (ҳикоя)

1Бу қўшиқни Добружада эшитганман, гайдуклар! 2Баҳор экан, адир кўм-кўк, дов-дарахт кўм-кўк, мўйсафиднинг соқолидек қоялар ҳам кўм-кўк. Боғлардаги гуллар атри тутиб кетган оламни, сигирларнинг сағрилари ялт-ялт қилар офтобдан… 3Бава-вида ҳукмдори зерикиб, одам қўйди ҳар тарафга — ўн беш кун муҳлат билан.— давоми…

Ўлмас Умарбеков. Гайдук қизи (ҳикоя)

1Купрившица воқеаси қўшиқ бўлса арзийди, рухсат этинг, куйлаб берай, қойил қолинг эшитиб… 2Беш бор қўлдан-қўлга ўтди узоқ йили бу қишлоқ, юзлаб болгар ҳалок бўлди, қанча-қанча уй ёнди, далаларда кишнар эди эгасиз қолган отлар, буруқсаган ўт ичида етимлар йиғлар эди. 3Олтинчи давоми…

Ўлмас Умарбеков. Муҳаббат қўшиғи (ҳикоя)

1Кимнинг овози бу? Ким куйлаяпти? Булбулмикан сайраётган? Саъвамикан? Булбул эмас сайраётган, саъва эмас, Бай Василнинг гўзал қизи — Атина бу! 2Бай Василни ўлдиришди. Қоратоғ этагида, маккор ёвнинг ўнтасига бас келди у бир ўзи. Ўн биринчи ёв ташланиб қилич санчди бағрига… давоми…

Ўлмас Умарбеков. Совға (ҳикоя)

— Мен тайёрман. Тайёрмисиз? — сўради Валижон.— Тайёрман, болам. Ёз! — деди Шаҳодат хола. – Лекин нимадан бошлашни билмай, ўйланиб қолди. У сира ўғлига хат ёзмаган эди. Эрига ёзар эди. Раҳматли Раҳмонқул ака арабча ўқишни биларди. Иннайкейин, унинг ёзувини яхши давоми…

Ўлмас Умарбеков. Баҳор (ҳикоя)

Лола сайли жуда гаштли бўлди. Қуёш тепамизга келгунча икки қучоқ-икки қучоқдан лола териб қўйдик. Собиржоннинг севинчи ичига сиғмасди. Касалдан яқинда турган бўлса ҳам, худди ёш боладек у ёқдан-бу ёққа сакраб чопар, кўм-кўк майсалар устига думаларди.— Уриниб қоласан, — дедим охир, давоми…