Nazar Eshonqul. Bitik (hikoya)

«Men mangu toshga hammasini o‘yib yozdim» Kul Tegin Bitigi Bekatlararo taksi yon tamondan kelib urilgan «KaMAZ»ning zarbiga dosh berolmay avval bir yonga og‘di, keyin gursillab quladi: shofyor vayo‘lovchilarning ko‘zlari chaqchayib ketdi — qo‘rquv-dahshat aralash baravar baqirib yuborishdi — ularga nariroqdagi davomi…

Nazar Eshonqul. Ajr (hikoya)

«…Sen qo‘shiq ayt, Zubayda, yonib-yonib qo‘shiq ayt – o‘zing ko‘rmagan bu dunyoning ranglari haqida, oftob nuri, buloq suvi, daraxt gullari, chechaklar va qizg‘aldoqlar haqida qo‘shiq ayt; sen yig‘lab-yig‘lab xirgoyi qil-u, bu qo‘shiq meni mana shu to‘qaydagi qoqi guliga, hechqursa yovshonlardan davomi…

Nazar Eshonqul. Tobut (hikoya)

Noma’lum sabablarga ko‘ra o‘lim ko‘paygan chekka muzofotdagi olis shaharga ketayotgan tekshiruv guruhiga nega aynan meni qo‘shib qo‘yishdi, me’morchilikning o‘latga qanday aloqasi bor (bizga hali sira aniqlanmagan o‘lat deb tushuntirishdi) to‘g‘risi, hozirgacha aqlim yetmaydi. Vaholanki, me’morchilikda ham shunchaki havaskor darajasida edim, davomi…

Nazar Eshonqul. Qaytish (hikoya)

…Sen uyg‘onganingda quyosh allaqachon hovli adog‘idagi tutning shoxlari orasidan mo‘ralab turar, faraxbaxsh, osuda yoz tongining musaffo havosi daraxtlar soyasini hali ham tark etmagan; sen kecha qanday yetgan bo‘lsang so‘rida o‘sha holatda yuz tuban tushib uxlab qolgan eding; sening butun vujuding davomi…