Do‘stim bilan shahar o‘rtasidagi maydonga kirib borganimizda, ular ator tizilib o‘tirishardi. Tanalari yara-chaqadan gezargan, azbaroyi og‘riq va azobdan deyarli shilinib tushgan yelkalaridagi yairga quyosh shu’lalari tushganda yaltirab ketar, oyoqlarini oldinga cho‘zgancha turishga ham madorlari kelmay zabun bo‘lib o‘tirishardi. Tekin tomosha davomi…
Yuz yildan beri tersotaliklarning g‘ururi va faxri bo‘lib kelgan, zamonaviy qilib qurilgan ravoqli uylar qarshisida yuzdagi chipqondek qishloqqa ko‘rimsizlik va keksalik bag‘ishlab turgan, noma’lum va mudhish sinoatlarga to‘la qadim qo‘rg‘onni eslatuvchi Bayna momoning uyini xuddi unutishga va yo‘q qilishga mahkum davomi…
To‘xtasin og‘aga bag‘ishlayman. 1 Yomg‘ir shunday kuch bilan quya boshladiki, bekat ayvonida turishning iloji qolmadi. Buning ustiga, g‘uvillab shamol esar, yomg‘irni bukib-qayirib ayvon ostiga ham urar ediki, ustunlar orqasiga yashirinish ham foyda bermadi. Men plashning yoqasini ko‘tarib, shlyapa gardishini pasaytirib, davomi…
Xotira hikoya 1 Ketyapmiz. Yo‘l uzun, o‘ng yonda — Jiportepa qolib ketdi. Chap qo‘lda — sayoz Izmasoy. Yo‘l adog‘ida Qo‘shtut ko‘rinadi. Qorayib, bitta bo‘lib.Odil aka oldinda, shofyorning yonida o‘tiripti. Oqi ko‘paygan siyrak sochi boshiga yopishib qolganday, tolasi qimir etmaydi. Men davomi…
Hikoyalar to‘plamining ikkinchi jildi nashrga tayyorlanayotgan chog‘larda Shukur aka: «Ozodlik»ning ostiga «Nabijon Boqiyga bag‘ishlayman. Muallif» deb yozib ko‘ying, iltimos», dedi. Bu hikoya, chamasi, o‘n yil burun «Vatan» gazetasida sonma-son e’lon qilingan, lekin o‘shanda bag‘ishlov yo‘q edi. Chunki o‘zim o‘sha gazetada davomi…
— Sizni qattiqqo‘l, irodali yozuvchi deyishadi… shu to‘g‘rimi?— To‘g‘rirog‘i, shunday bo‘lgim keladi.— Kimnidir sevganmisiz, undan ayrilganmisiz… Kuyganmisiz?— Ha..— O‘n sakkizga kirganlarga bir gap ayting…«Saodat» redaktsiyasida bo‘lgan gap. * * * Eshik ochilib, rangpar juvon bosh sukdi.— Mumkinmi?— Marhamat, — dedim.U davomi…
Ustoz Abdulla Qodiriy o‘zining to‘ng‘ich romoni bo‘lmish «O‘tkan kunlar»ni «Modomiki, biz yangi davrga qadam ko‘ygan ekanmiz…» degan serandisha so‘zlar bilan boshlagan edilar. Aslida, ulug‘ bobomiz o‘shanda faqat bitta o‘zining ko‘lidan keladigan buyuk ishga qo‘l urgan edilar va zimmasidagi tarixiy vazifani davomi…
1 … O‘sha pastlikka egilib o‘sgan gujumcha ostida o‘tirgandim. Kursida. Kursining oyoqlari yerga botib ketgan. Namgarchilik-da. Aytdim-ku, yo sakkizinchi, yo to‘qqizinchi may edi… Jiydalar gullagan. Unisining shoxida bir bulbul sayrasa, bunisining shoxida bir bulbul sayraydi. Xo‘roz-makiyon. U yerda o‘troq qarg‘alar davomi…
Biz Ulkan qishlog‘iga ko‘chib bordik. Onam — Sho‘ro raisi, men — endi uchinchi sinfni bitirib ta’tilga chiqqan paytlarim edi.Bizga atab katta bir o‘rikzorning adog‘ida o‘tov tikib qo‘yishgan ekan. Jihozlari ham bor: sholcha, bir taxmon ko‘rpa-to‘shak. Xo‘sh, o‘tov biqinida yer tandir, davomi…
Bolalar haqida… Nafaqat bolalarga.Muallif I z o h. O‘ylab qarasam, bolalar o‘yinlarida gap ko‘p ekan. Biz o‘sha o‘yinlarda faqat jismonan emas, balki ma’naviy jihatdan ham chiniqar ekanmiz. Qanday odam bo‘ldik? Bu — chetdan qaraganda ma’lum. Biroq bizdagi, shaxsan o‘zimdagi airim davomi…