Men burchakda, karavotimda chalqancha yotardim, behol. Ko‘kragimda Stendalning «Qizil va qora» romani. Eshikdan oq xalatli, semiz Polina, uning ketidan pakana, qora patli xalatining etagi yerga tegib turgan bir yigitcha kirdi. Uning iyagi oldinga turtib chiqqan, ko‘zi chuqur, peshanasi botiq edi.— davomi…
— Oy borib, omon kel, bolam. Sendan boshqa suyanchig‘im yo‘q… — Umar aka o‘g‘li Ummatning ko‘ksiga peshanasini ishqab-ishqab yig‘lar, Hosila opa uning yelkalarini silab-siypar edi.— Ena! Ota deyman! Urushga ketayotganim yo‘q-ku, kelaman! — derdi Ummat g‘ashlanib va allanechuk quvonib.— O, davomi…
Do‘stim Izzatilla Qahhor o‘g‘liga Denov bozori. Surxonda eng gavjum bozor. Bu yerda, eshitganimiz, unda-bunda tarixda o‘qiganimiz va tasavvurimizda shakl topgan qadim Sharq bozorlarini esga soluvchi bir nimalar bor.Mitti yaprokdari gezarib, chang qoplagan yolg‘iz akatsiya daraxti tagida alyuminiy stol yonida kabob davomi…
«Tangrim, bolalar bilan hayvonlarni o‘z panohingda asra».Amerikalik rejissyor Kramer yaratgan filmning nomi Jahongir bir tavaqali eshikdan tashqari chiqdi. Ro‘parada katta bog‘. Ulkan-ulkan daraxtlar. Osmon ham katta, shishadek tiniq. Tepadan gala-gala qora qushlar uchib o‘tyapti. Havodan turfa ko‘katlarning hidi keladi. Har davomi…
Husan akani mahallada katta-kichik hurmat qilar, zero, uning o‘zi ham goho xasdan past, tuproqdan xokisor bo‘lib ketardi. Yo‘lda kim uchrasa salom berar, lekin o‘sha odam alik oladimi, yo‘qmi, bu bilan ishi bo‘lmas, o‘z vazifasini astoydil ado etgandek, yo‘liga keta berardi. davomi…
(Bo‘lgan voqea) I Mansur degan jiyanim bor. Novchadan kelgan, qotma, o‘zimga o‘xshagan qirraburun yigit. Sovxozda agronom bo‘lib ishlaydi. Ishi yaxshi. Lekin qaysi kuni shikoyat qilib qoldi:— Ariq ustidagi Qudrat boboni bilasizmi? O‘shani o‘nta echkisi bor. Tokzorga yaqin turadi. Devorning orqasi davomi…
Cho‘loq turna tuxumdan kech chikdi. Chiqqanidan keyin ham o‘ng oyog‘ini ololmay ancha yotdi, tipirchiladi, tukdan iborat qanotchalarini qoqdi. O‘zini paydo qilgan tuxum po‘chog‘iga tizzasidan pasti yopishib qolgan edi. Nihoyat, undan xalos bo‘ldi-yu, o‘ng tomonga mayishib, atrofiga mayda shag‘al toshlar terib davomi…
(Ikki injiq haqida hikoya) «Men yomon odam bo‘lsam kerag-u, buni o‘zim bilmasam kerak…» Keyingi vaqtda Ikromjonning yaxshi ko‘rib aytadigan gapi shu bo‘lib qoldi. Shu gapni aytsa, ko‘ngli allaqandy tasalli topar, turmushdagi ko‘p mayda-chuydalarga munosabati o‘zgalarnikidan harchand farq qilmasin, «men shunaqa davomi…
Tashqarida lopillab laylakqor yog‘ardi. Zebo buvisining tanchasida mudrab o‘tirar, uning ko‘z oldidan qachonlardir kitoblarda o‘qigani yoxud odamlar tilidan eshitgani bir manzara o‘tar edi: derazalar!Deraza oynalari lampochkalar nuriga yo‘g‘rilib ko‘rinadi. Ichkaridagi noz-ne’matlarga to‘la stol atrofida tik turgan odamlar qo‘llaridagi qadahlarini cho‘qishtirib, davomi…
Qumrixon opa yetmish yoshdan oshib qoldi. U davladan pensiya oladi, epizodik rollarda chiqib turgani uchun teatr ham oylik to‘laydi.Umrining qirq ikki yili shu teatr dargohida kechdi. Bir zamonlar opa o‘rta bo‘y, to‘lagina, gajak qo‘ygan qizcha edi. O‘sha kezlarda dong‘i Dog‘istonga davomi…