Bir tanishim, “Agar o‘zingning kimligingni bilishni istasang, “Qiyofat-ul bashar” degan kitobni topib o‘qi, deb maslahat berib qoldi. Butun kutubxonalarni ag‘dar-to‘ntar qilib, nihoyat o‘sha kitobni topib oldim. Muallifi noma’lum bo‘lgan bu kitobdan o‘zimning xislatlarimni qidira boshladim. Unda ilmi qiyofaga hadisi Sharifdan davomi…
Temir darpardalar yo‘qolganidan buyon hozir hammaga hamma narsa mumkin bo‘lib qolgan. Birov moshinada, birov velosipedda, birov ot-aravada dunyoni aylanib chiqayapti. Piyodalab hajga jo‘nayapti, piyodalab yer yuzini kezayapti. Rossiyaga borib kelish-ku, vodiyliklarning Mirzacho‘lga qovun ekib kelishiday gap bo‘lib qoldi. Koreyaga ketayotganlarning davomi…
Bizning xalqimizday tadbirkor xalq bo‘lmasa kerak dunyoda. Yiliga uch marta yerdan hosil oladi, tovuq kechasi tuxum qo‘ysin, deb elektr chiroqini yog‘ib qo‘yadi, simyog‘ochga ulab. Fevral oyida tomorqasini molalab, rediska bilan sabzi urug‘ini aralashtirib sepadi. May oyida rediskani qo‘porib yeyaveradi, keyingi davomi…
Hozir odamga o‘xshab kasal bo‘lishgayam qo‘rqasan. Kasalxonaga yotishing bilan xotining orqangdan bir banka yovg‘on sho‘rva bilan o‘g‘lingni elchi qilib jo‘natadi. “Dada, ayam aytdi, sigir bo‘shalib ketipti, bitta tovuq yo‘q emish, ishxonadan oyligingizni berishmapti, tezroq kelarkansiz”… Bir kundan keyin xotinning o‘zi davomi…
Dam olish yaxshi narsa-da! Ufqqacha tutashib ketgan sohil, moviy dengiz, quyosh harorati, kechqurun diskoteka… mazza! Men ana shunaqa dam oladigan joylarning juda ko‘pini bilaman. Sochi, Yalta, Evpatoriya, Fors ko‘rfazi, Oltin qumloq, Mayami-Siti… Hammasini ko‘rganman. Xaritada. Har yili ta’til paytida xaritaning davomi…
Hayotda bir toifa odamlar bo‘ladi, ular kamsuqum, ko‘zga tashlanmay yurishadi, ba’zan borliginiyam, yo‘g‘liginiyam sezmaysan. Ana shunday odamlarning farzandlari yulduzni benarvon uradigan chiqib qolsa, “o‘-ho‘, kesakdan o‘t chiqibdi-da!” -deyishadi. Qishloqimizda yashaydigan Sharif bobo ana shunday insonlardan. Ikki farzandi uning tamoman aksi. davomi…
Qorong‘uda G‘ujanak bo‘lib o‘tiraverib, qo‘l-oyog‘im uyushib qolgan ekan, yorug‘ dunyoga kelishim bilan ko‘zlarim qamashib, yaxshilab kerishmoqchi bo‘lgan edim, darhol beshikka solishib, qo‘l-oyog‘imni bog‘lab qo‘yishdi. Bo‘shatinglar, deb aytolmayman. Chinqirib yig‘lagan edim, og‘zimga emizg‘ich solishdi. Birinchi aldov shundan boshlandi. Emizg‘ichda hech narsa davomi…
Yaqinda bir kino ko‘rib qoldim. “Ya sobirayus poyexat v Izrail, -deyapti bittasi. -Vsyo uje resheno.” “No ved ti ne evrey?” -deyapti ikkinchisi. “Da, ya ne evrey, no moya jizn evreyskaya”, -deyapti birinchisi. Shuncha yil ishlab, o‘z kasbidan kosasi oqargan jurnalistni davomi…
Doimo kayf bilan yuradigan odam bir kuni o‘ziga kelsa, huvillagan qabristonda yotgan emish. “Ko‘p ichib qo‘yibman-da”, -degan xayol bilan o‘rnidan turibdi. Qarasa, sal nariroqda go‘rkov go‘r kavlayotgan ekan. “Kel , shuni bir qo‘rqitay”, -deb o‘ylapti. Boshiga kiyimini niqob qilib, go‘rkovning davomi…
Qish oylar ichida eng beg‘ubori, fasllar malikasi hisoblanadi. Hammayoq oppoq parqu libosga burkangan – musaffo havodan to‘yib-to‘yib nafas olasan. Xayriyatki, nafas olayotganing uchun pul to‘lamaysan, bo‘lmasa: “Toza havoni kamroq simir, nega buncha ko‘p nafas olasan? Unda pulini to‘la!”-degan dag‘dag‘alar boshlanardi. davomi…