Qishloqdagi to‘y ayni avjiga chiqqan mahalda elektr o‘chib qoldi-yu, qiy-chuv boshlandi. Birov bo‘ralatib so‘kingan, birov chuqur uf tortgan.Kimdir norozi oxangda xushtak chalib qoydi.Bugun Badriddin aka o‘g‘lini uylantirayotganligi yeti mahallaga ma’lum edi-ku. Jumladan Shermat montyorga ham…Ichkari xovlida gurunglashib o‘tirgan chollardan biri davomi…
Qishloqdagilar Turdiqul cholni “Maxaradze” deyishardi. Yosh o‘smirlarku Maxaradze kim ekanligini unchalik farqlay olishmaydi. Lekin cholning kamsonli tengdoshlari uni juda yaxshi bilishadi. Chol bilan suhbatlashgan odam xoxlasa-xoxlamasa uning uzundan-uzun futbolga oid suhbatiga “sho‘ng‘ish”ga majbur bo‘lardi. Qishloqning bir chetidagi kamtaringina xovlida yolg‘iz davomi…
Boshliq unga:– Bu safar qorningizning hurmatini qilib kechirdim. Oxirgisi, albatta,- dedi aloxida ta’kidlab.-Bugun uzoq bir do‘stimning yerini haydagani borasiz.Mamatboy traktorchi bunday kechirishlarga ko‘nikib ketgan. Har safar tushga yaqin traktor parkiga kirib keladigan Mamatboy qornining sharofati bilan xayfsandan qutulib qolardi. Boshliqning davomi…
Qishloqdagilar Arslonqul traktorchi haqida gap ketsa:” Toshdek qotgan yerni yumshoq parga aylantiradi. Yerga mexrini berib haydaydi. Lekin…”, deyishadi. Ana shu “lekin”ini oxirigacha eshitmaganligimiz bizga pand berdi. Arslonqul traktorchi yilning to‘rt faslida ham tinim bilmaydi. O‘nlab gektar yerlarni shartta haydab tashlayveradi. davomi…
Tushlikda yog‘liqqina palovni tushirgan Bozorqulov dekanatga kirib kelganida kotibasi Xolidaxon oyoqlarini chalishtirib, shapaloqdek keladigan oynasiga tikilgancha o‘ziga oro berib o‘tirgan ekan. Bozorqulov unga yeb qo‘yguday bir qaradiyu:– Meni kim so‘rab kelsa ham majlisdalar deb ayting!-dedi.U eshigi sirtiga “Dekan” deb yozilgan davomi…
Darsdan qaytsam, xonadoshim Sherali:-Ertaga jahon chempionati boshlanadi. Nima qilamiz?-deb qoldi.Biz taqdir taqazosi bilan Sherali ikkimiz institutimizning yotoqxonasida birga turamiz. Juda sergap bo‘lsa ham yaxshi bola. Ko‘cha tili bilan aytganda, “boqsa odam bo‘ladi”. Ikkita futbolning ashaddiy ishqibozi bitta xonada yashasa, ularning davomi…
Ikki hafta davomida kechani kecha, kunduzni kunduz demay dars tayyorlaganlarim havoga uchdi-ketdi. Fakultetda “Sattorovning darsidan besh baho oldim”, deb ko‘krak kergan talabalarni sanashga bir qo‘lning barmoqlari ham ko‘plik qiladi. Men ham shular safiga kirsammikin, degandim-da.– Tak, – dedi Sattorov burnining davomi…
Ostonaqulovning fakultetga dekan bo‘lib ko‘tarilganligiga bor-yo‘g‘i bir oy bo‘lgan esa-da, barchaning “dodini berishga” ulgurdi. Kecha uning dakkisidan besh daqiqagina kech qolgan kaminai kamtarin ham bebahra qolmadim.Oliygoh domlasi ham shunaqa mas’uliyatsiz bo‘ladimi, o‘rtoq? O‘qituvchi bo‘laturib siz kechikibsizki, talabalardan xafa bo‘lmasak ham davomi…
Biz uyimizga yetay deb qoldik. Ikki-uchta it bemavrid o‘tkinchidan jahli chiqib, hura boshladi. Sen itning ovozidan qo‘rqma. Bu ham dunyodagi tovushlardan biri.Mana, yonimizga kelib, mening etaklarimni yalay boshladi. Sezayapsanmi, men itlarning ko‘zlariga qaramayapman. Ko‘zlarida miltirayotgan ojiz g‘azabni ko‘rmaganimiz ma’qul. Sen davomi…
Navbatdagi asarim nashr etildi. Sokinlik tilsimli, sukunat sirlarini olamga yoyuvchi bo‘ronlar esa undan qudratli. Mening asarlarim – bo‘ronlar. Ijodkor tanishlarimizdan biri yangi kitobim bilan tabrikladi. U yaxshi inson va o‘rtamiyona shoir. She’rlariga nisbatan suhbatlari hayajonliroq. Ustiga-ustak butun vujudi bilan ro‘zg‘or davomi…