Отабек Йўлдошев. Бир пиёла чой устида (ҳажвия)

Дарсдан қайтсам, хонадошим Шерали:-Эртага жаҳон чемпионати бошланади. Нима қиламиз?-деб қолди.Биз тақдир тақазоси билан Шерали иккимиз институтимизнинг ётоқхонасида бирга турамиз. Жуда сергап бўлса ҳам яхши бола. Кўча тили билан айтганда, “боқса одам бўлади”. Иккита футболнинг ашаддий ишқибози битта хонада яшаса, уларнинг давоми…

Отабек Йўлдошев. Ҳадя (ҳажвия)

Икки  ҳафта давомида кечани кеча, кундузни  кундуз демай дарс тайёрлаганларим ҳавога учди-кетди. Факултетда “Сатторовнинг  дарсидан беш баҳо олдим”, деб кўкрак керган талабаларни санашга бир қўлнинг бармоқлари ҳам кўплик қилади. Мен ҳам шулар сафига кирсаммикин, дегандим-да.– Так, –  деди Сатторов бурнининг давоми…

Отабек Йўлдошев. Қуён бўлиш воқеаси (ҳажвия)

Остонақуловнинг факултетга декан бўлиб кўтарилганлигига бор-йўғи бир ой бўлган эса-да, барчанинг “додини беришга” улгурди. Кеча унинг даккисидан беш дақиқагина кеч қолган каминаи камтарин ҳам бебаҳра қолмадим.Олийгоҳ домласи ҳам шунақа масъулиятсиз бўладими, ўртоқ? Ўқитувчи бўлатуриб сиз кечикибсизки, талабалардан хафа бўлмасак ҳам давоми…

Дилрабо Мингбоева. Дилбанд (ҳикоя)

Биз уйимизга етай деб қолдик. Икки-учта ит бемаврид ўткинчидан жаҳли чиқиб, ҳура бошлади. Сен итнинг овозидан қўрқма. Бу ҳам дунёдаги товушлардан бири.Мана, ёнимизга келиб, менинг этакларимни ялай бошлади. Сезаяпсанми, мен итларнинг кўзларига қарамаяпман. Кўзларида милтираётган ожиз ғазабни кўрмаганимиз маъқул. Сен давоми…

Дилрабо Мингбоева. Талант (ҳикоя)

Навбатдаги асарим нашр этилди. Сокинлик тилсимли, сукунат сирларини оламга ёювчи бўронлар эса ундан қудратли. Менинг асарларим – бўронлар. Ижодкор танишларимиздан бири янги китобим билан табриклади. У яхши инсон ва ўртамиёна шоир. Шеърларига нисбатан суҳбатлари ҳаяжонлироқ. Устига-устак бутун вужуди билан рўзғор давоми…

Абдулла Аҳмад. Исмини бошқача қўймоқчи (ҳажвия) (ҳажвия)

Жонига тўзим берсин-ғей Овчибекнинг. Не бир азобларга дош бериб, бировлар шивир-шивирига қулоқ тутади. Кимдир пана-пастқамда туриб, бошлиқни ёмонлайди. “Ўлгудай очофат, жамоадаги бор нарсани юлиб-юлқиб битирди. Яқин орада қийшайиб-қинграйиб турган идора чордевориниям ямлаб ютса ажаб эмас” дейди.Биласиз, қоровулхона гапхонанинг уяси. Овчибек давоми…

Абдулла Аҳмад. Мирҳобид (ҳажвия)

Маҳаллада энг ўқимишли одам Мирҳобид. Ёлғони йўқ, бемалол ишонаверинг. Газета-журналсиз юрганини умрида биров кўрмаган. Ҳатто бузоқ суғорсаям бир қўлида пақир, бир қўлида газета.Тунов куни Мирҳобид бир ўлимдан қолди. Мол-да, мол. Олдинга сув қўйгандан сўнг хўриллатиб ичавер, эгангнинг қўлидаги газета билан давоми…

Абдулла Аҳмад. Юракдаги исм (ҳикоя)

Элёрга сафарга жўнашини айтишди. Қаерга денг? Ойтўғонга! У Ойтўғонни эсладию кўз ўнгидан қадрдон қишлоқнинг ширин-шарбатли боғлари, қадди дол, уззукун елкасидан кетмон тушмайдиган Хонимқул ота, қалбига битмас армон ташлаб кетган Гулсун ўтди.Ойтўғон дашт бағридан узилган парча ер. Саҳро кўксидаги бу мўъжаз давоми…

Муҳаммад Зиё. Ғашлик (ҳикоя)

Улар оилада беш фарзанд эди – тўрт ўғил ва бир қиз. Тўнғичи қиз у ҳамиша уй ишлари билан банд, онасига ёрдамчи исми… бунинг аҳамияти йўқ. Ўғилларнинг каттаси шу кеч кузда ўн иккига тўлади. Исми Эшмат… Ундан икки ёш кичкинанинг исми давоми…

Муҳаммад Зиё. Туш (ҳикоя)

Бу тоғми? Баландликми? Бунинг умуман қизиғи йўқ, муҳим ҳам эмас. Шу ёққа чиқиш керак. Тамом-вассалом. Тирмашганлар кўп, болалару чоллар, жувону кампирлар, йигит-қизларнию асти гапирманг. Ҳаммаси ўша ёққа, нима бор у ёқда, билмайман. Лекин мен ҳам орта қолмай деб юқорига, юқорига давоми…