Keyingi paytlarda, “Hamma yoqni fonogramma bosib ketdi!”, degan hayqiriqlar ko‘payib ketdimi, birodarlar? Fonogrammaning nimasi yomon? Hofiz ham tirik jon — tobi bo‘lmasligi, ovozi chiqmay qolishi mumkin. Fonogramma bo‘lsa-chi? Xonanda soqov bo‘lib qolgan bo‘lsayam ovozi jaranglab turaveradi.Qarangki, fonogrammani hayotda ham qo‘llasa davomi…
Bu voqea maktab bog‘i bilan oshxonani tutashtiruvchi chorrahada ro‘y berdi. Direktor o‘rinbosari Olimjon oldinda, biz esa orqada oshxona tomondan kelardik. Bog‘ tomondan qorovulimiz Soli buva aravasiga o‘t yuklab chiqib qoldi. — Ha, boboy, — kovlayotgan cho‘pini tishidan olib, og‘zidagi go‘sht davomi…
Ko‘chadan bolalarning qiyqirig‘i eshitilishi bilan xotinimning peshonasi tirishdi:— Uf, yana kelishdi.Uning bu so‘zidan dami chiqib ketgan pufakdek bo‘shashib ketdim.— Eshikni ochmay qo‘ya qolamiz. Qo‘ng‘irog‘ini jiringlatib, uyda emas ekanlar deb, qaytib ketaverishadi, — dedi xotinim qovog‘idan qor yog‘ib.— Esing joyidami? — davomi…
“Tekshiruvchilar kelishdi…”Kotib keltirgan bu sovuq xabar raisning yuragini yormagan bo‘lsa-da, o‘rnidan qo‘zg‘alishga majbur etdi. U tog‘liklarga xos polvon kelbatini ko‘tarar ekan, kursi bechora zalvorli yukdan ozod bo‘lganini sezib, sekingina g‘ijirlab qo‘ydi. Rais komissiyaga peshvoz chiqdi. Boshdan oyoq qora libosga burkangan, davomi…
Uyg‘onganimda xona nimqorong‘i, havosi mo‘tadil bo‘lishiga qaramay, jiqqa terga botib ketgan edim (balki ustimga yopilgan choyshabning havo o‘tkazmasligi boismi yoki tushimda meni bir qora odam qo‘lida pichoq bilan quvlaganligi uchunmi, bilmadim), qulog‘im tagida sirena tinimsiz chiyillardi. Birozdan so‘ng ovoz tinchidi. davomi…
Allo, Ismoiljon, bormisan? Bu yorug‘ olamda ikkita yaxshi bo‘lsa, biri — sensan, biri — menman. Bu olamda.., xo‘p, xo‘p. Yaxshi, qadrdonlarni chaqirib, Yangi yilda bir otamlashsak qanday bo‘larkin. Biznikida-da… Siz avvalroq kelavering. Hamma narsa taxt. Faqat… aytaveraymi? Siz o‘zimiznikisiz-ku. Shu… davomi…
Urushning ko‘pi o‘tib, ozi qolgan bo‘lsa ham onasi hamisha ikki gapning birida: – Urushni kimki unutsa ko‘r bo‘ladi. Og‘ir kunlarni tez-tez eslab-eslab turgandagina yaxshi kunlarning qadriga yetasizlar, – derdi. Bola esa o‘sha kezlarda go‘dak bo‘lib, bu gaplarning ma’nosiga yetmasdi. Es-es davomi…
Jamoada yig‘ilish borardi. Avval boshliq, keyin o‘rinbosarlar, so‘ng bosh hisobchi va hokazo-hokazolar kuyib-pishib so‘zlashdi. Nima haqda deng? Pul topish kerak. Daromadning cho‘g‘i past. Unisi undoq desa, bunisi bundoq dedi. Ammo hech biridan jo‘yali gap chiqmadi. Oraga og‘ir sukunat cho‘kdi. Hamma davomi…
Tong yorishmoqda. Jome’ masjidlari va Minorai Kalondan taralayotgan azon ovozlari butun shaharga eshitilmoqda edi. Jome’ masjidlarida olamlar Rabbiysi va uning Rasuli — Muhammadga, o‘z valene’matlari — podshoh oliy hazratlari nomiga duolar o‘qib, yorishayotgan munavvar tong haqiga shukrona bildirayotgan mo‘minlar yuzlab, davomi…
Uni bizning bo‘limimizga reanimatsiya bo‘limidan o‘tkazishdi. Avvallari tanish emas edik. Ko‘rinishidan juda bilimdon ko‘rinardi. O‘rta bo‘yli, qotmadan kelgan, yuzlari oppoq, chiroyli bu yigit ust-boshiga e’tibor bilan qarardi. Xalati g‘ijim bo‘lmasligi uchun o‘tirayotganda orqasini beliga qayirib o‘tirardi. Ikkalamizning navbatchilik kunlarimiz ko‘pincha davomi…