Йилнинг сўнгги ойи эди. Кутилмаганда номаълум бир касаллик қаттиқ хуруж қилиб қолди. Дўхтирларнинг айтишича, бу дард аллергиянинг бир тури эмиш. “Тез ёрдам” ғирра бориб олиб келдию ташлади-кетди. Бир кишилик палатага жойлаштиришди. Хотиним ҳам қаттиқ шамоллаган, бечора хайҳотдай ҳовлида ёлғиз ўзи давоми…
Тоғдаги оғайнилариникида тўйлаб қайтган Эрали онаси мозорига қабртош қўйилганини эшитиб, фиғони кўкка ўрлади. Ака турганда сингилнинг қабртош ўрнатиши нимаси?! На бир оғиз сўраш бор, на олдидан ўтиш. Энди одамлар нима дейди? Ўғил бўлмай ўл-а, синглингча бўлолмабсанда демайдими. Бу шумликнинг бошида давоми…
Институтнинг охирги босқичида ўқиётгандим.Аниқ эсимда, намозшом палла эди. Гуруҳдошим Ҳамид тўсатдан хонага бостириб кирди ва менга диққат билан тикилиб тураверди. Ранги бўзариб, кўзлари алланечук бесаранжом боқарди.— Ҳа, жўра, тинчликми? — дедим. Ҳамид оқариб кетган лабларини аранг қимирлатиб, пичирлади:— Ишлар чатоқ, давоми…
ФИРДАВС: Мени бу ерга қачон, қай аҳволда олиб келишганини билмайман.Кўзимни очсам, оти ҳам, ўзи ҳам совуқ «реанимация» хонасида ётибман.Энига беш, бўйига уч қулоч келадиган, шифтию деворларига оппоқ кафел ёпиштирилган хона. Девордаги бир жуфт неон лампаси, хона бурчагидаги дори-дармонлар, сонсиз-саноқсиз шиша давоми…
Кейинги ўн беш йиллик умрини қадимий Ясси қалъаси яқинидаги Янгиқўрғон қишлоғида ўтказган Ҳусайн сўфи Муҳаммад сўфи ўғли қирчиллама қирқ ёшида кутилмаганда ноаниқ бир хасталикка чалиниб, тўшакка михланди-қолди. Табиб-ҳакимлар беморни ҳар боб билан кўриб, дардига даво қидирдилар, лекин бу уринишлардан тайинли давоми…
Кейинги пайтларда, “Ҳамма ёқни фонограмма босиб кетди!”, деган ҳайқириқлар кўпайиб кетдими, биродарлар? Фонограмманинг нимаси ёмон? Ҳофиз ҳам тирик жон — тоби бўлмаслиги, овози чиқмай қолиши мумкин. Фонограмма бўлса-чи? Хонанда соқов бўлиб қолган бўлсаям овози жаранглаб тураверади.Қарангки, фонограммани ҳаётда ҳам қўлласа давоми…
Бу воқеа мактаб боғи билан ошхонани туташтирувчи чорраҳада рўй берди. Директор ўринбосари Олимжон олдинда, биз эса орқада ошхона томондан келардик. Боғ томондан қоровулимиз Соли бува аравасига ўт юклаб чиқиб қолди. — Ҳа, бобой, — ковлаётган чўпини тишидан олиб, оғзидаги гўшт давоми…
Кўчадан болаларнинг қийқириғи эшитилиши билан хотинимнинг пешонаси тиришди:— Уф, яна келишди.Унинг бу сўзидан дами чиқиб кетган пуфакдек бўшашиб кетдим.— Эшикни очмай қўя қоламиз. Қўнғироғини жиринглатиб, уйда эмас эканлар деб, қайтиб кетаверишади, — деди хотиним қовоғидан қор ёғиб.— Эсинг жойидами? — давоми…
“Текширувчилар келишди…”Котиб келтирган бу совуқ хабар раиснинг юрагини ёрмаган бўлса-да, ўрнидан қўзғалишга мажбур этди. У тоғликларга хос полвон келбатини кўтарар экан, курси бечора залворли юкдан озод бўлганини сезиб, секингина ғижирлаб қўйди. Раис комиссияга пешвоз чиқди. Бошдан оёқ қора либосга бурканган, давоми…
Уйғонганимда хона нимқоронғи, ҳавоси мўътадил бўлишига қарамай, жиққа терга ботиб кетган эдим (балки устимга ёпилган чойшабнинг ҳаво ўтказмаслиги боисми ёки тушимда мени бир қора одам қўлида пичоқ билан қувлаганлиги учунми, билмадим), қулоғим тагида сирена тинимсиз чийилларди. Бироздан сўнг овоз тинчиди. давоми…