Оқ атиргул Бир дона гул эди у.Ҳали очилиб улгурмаган. Уринмаган, барглари қатида шудринг томчилари ялтирайди. Нимадандир безовтадек япроқлари титрайди. Боши бир томонга салгина эгилган, уялгандек…Мен уни тўсатдан кўриб қолдим. Очиқ дераза чамбарагидан ўтказиб, токчага кимдир қўйиб кетган экан. Ҳа, узгану давоми…
Тешавойнинг оби-дийдаси Нортожининг жигарини эзиб юборди. Икки куннинг бирида шу аҳвол — каллайи саҳарлаб шилқиллаганича остонада пайдо бўлади.— Нор ака, нима қилай? Айтинг, нима қилай, тентак бўлиб қолмасмикан-а?! — дейди зорланиб. Нортожи уни нима деб юпатишниям билмайди. Шўрликни бағрига босиб, давоми…
Мардибой бобони кичкиналигимдан тоғамнинг ҳамсояси бўлгани учун ўғиллари билан ўйнагани бир-икки кун қолиб кетганимда кўп кўрганман. Жиккаккина, доим катак иштонда қишин-ёзин яланг ковуш кийиб юрадиган, боз устига қора эшагини фақат яйдоқ — эгар-абзалсиз минувчи чаққон, абжир, лекин негадир овози хирилдоқ, давоми…
Янгалар кетишди. Келин бугун эрталаб ҳовлига ўзи танҳо чиқди. Ҳайҳотдай бегона ҳовлига синчковлик билан кўз югуртирди. Ўртасидан бир ариқ сув шовуллаб оқиб ётган ҳовли шу қадар кенг эдики, ҳайрон қолди. Этакда бостирма. Бостирма тагида тандир, тандир ёнида қўш ўчоқ.Келин шуларни давоми…
Мордин қамали қарийб икки ойга чўзилди.Икки ой давомида жувонмарг ўғли Умаршайх Мирзонинг сиймоси Амир Темур кўз ўнгидан кетмади. Шартаки, бироз қўрс табиатли, юмалоқ юзли, кўзлари онасиники — соҳибқирон канизак Тўлун оқани жайронники сингари чиройли чашми шаҳлоси туфайли дилдан суярди. Исмига давоми…
Нусрат асаларичи ҳар йили қишлоқ четидаги адирликка ари қўяди. Об-ҳаво қулай келганда яхшигина асал олади. Тоза асал. Қўли очиқ йигит эмасми, маҳалланинг кексалари, бева-бечораларни асал билан йўқлайди, дуо олади.Бу йил иқлим яхши келди, худонинг берган куни ёмғир ёғиб, қир-адирлар майса давоми…
1 Қишлоқда аввал кўча уйғонади…Каттасойдан бошланиб, қишлоқни қоқ иккига бўлиб, нақд Каттатоққа бориб қадаладиган йўл аслида ёғин-сочин кўп бўлганда чағату-ўнгир, ҳовлию-ҳаётлардан йиғиладиган селу селовани сойга қуядиган жар. Ҳам жар, ҳам кўча. Шунинг учун Жаркўча дейишади. Туркқишлоқнинг яхши-ёмони шу кўчада. Ризқи давоми…
Илк бор учратганимда у жуда таниш туюлди. Боғда сайр этардим. Ям-яшил боғ худди меҳрибон онамга ўхшар, бағрида ўзимни гулдек ҳис этардим. Боғда расм чизиб ўтирган йигитнинг қўллари бўёқ, атрофида ғижимланган қоғозлар сочилиб ётар, ўзи ҳам ўша қоғозлари каби эди. У давоми…
Эски ўтиндан сассиқ тутун чиқади… Одам қариганидан кейин ўтин-да. Сапо сирп шу ҳақда ўйладию хаёллари остин-устун бўлиб кетди. Эски ўтин… Эҳ, қандай забардаст йигит эди-я, бугун бўлса уй гумроси, битта гап кўп, яримтаси ортиқча, сал нарсага севинади, сал нарсага қаҳр давоми…
Зуккоев бир ой ичида деярли барча ходимларнинг эътиборини қозонди. Унинг иш жойи шаҳар марказидаги ўттиз қаватли бинонинг етинчи қаватида жойлашган бўлиб, қаватда уларнинг юқори ташкилотига бўйсунадиган яна учта бошқарма фаолият кўрсатар, ходимларнинг умумий сони юзтадан ошмасди. Зуккоев бир ҳафта ичида давоми…