Ҳар бир инсон ўзини ўраб турган муҳитдаги яшаш қоидалари асосида ҳаёт кечиради. Бу – аксиомадир, яъни исбот талаб қилинмайдиган қонундир. Олайлик, биз, агар, ўзга мамлакатга сафар қилсак, у ерда қанчадир кунларни ўтказишимиз лозим бўлса, албатта ўша юртдаги шароитга мослашишга мажбурмиз. давоми…
Ҳозир пайтда турғунлик йиллари деб аталган замонда мен илмий-текшириш институтида ишлардим. Физика фанининг ёш олими бўлганим учун, ягона мақсадим – ўз соҳамда кўзга кўринарлик янгилик яратиб, тез орада номзодлик даражасига эришиш эди. Шунинг учун, кундузни кундуз, кечани кеча демай, ўша давоми…
Қишлоқдан қайтдиму ниманидир унутиб қолдиргандай бўлавердим. Аммо йўл бўйи эслолмадим. Назаримда, онамнинг нигоҳи ўша ниманидир эслатмоқчи бўлган, йўлга чиққунимга қадар атрофимда парвона эди…Бу нарса онам билан боғлиқ эканини идрок қила бошладим. Хунобим тарқамади. Олиб кетган озгина ва олиб келган кўпгина давоми…
Бута шаббалари қоплаган ўрмон ичкарисидаги кўл, апрель эпкинида, чакалакзорнинг қуюқ салобатига монанд сокингина жимирларди. Ҳисор водийсидаги бу гадойтопмас гўшага мен, Орнитология институтида илмий ишимни тасдиқлатганимдан сўнг, оққушлар ҳақидаги тадқиқотимни давом эттириш мақсадида келгандим. Ўрмон қоровули Зоҳир чол аввалига мени совуқ давоми…
Шом маҳали. Нақшинкор катта дарвозанинг кичик даричаси қия очиқ. Супириб-сидирилган, сув сепилган хонадонда орасталик. Қийғос очилган гуллар, садарайҳонлар хонадонга файзу тароват бахш этиб, бўй таратиб турибди. Гулзор чеккасидаги қувур жўмрагидан оқиб турган сувнинг чулдираши ҳам қулоққа мусиқадек эшитилади. Хонадон соҳиблари давоми…
— Тез-тез нормани бажарамизу кетамиз, — деди Нозик дугонаси Санамга далда берган бўлиб.— Менга бекорга ишоняпсан, — деди Санам илжайиб. — Мен умримда…— Вой, узум узиш ҳам гап бўптими? Узум узиш меҳнатмас, роҳат-ку! — Кўрамиз, — кулимсиради Санам…— Агар билсанг, давоми…
Зоотехник Замон Зоҳидов кўп аломат одам. Аломатлиги шундаки, аввало, ўз касбининг устаси. Айтайлик, қўчқорнинг кумалоғини кўриб касаллиги сабабини, совлиқнинг қорнини силаб нечта қўзилашини, сигирнинг маърашига қулоқ тутиб қанча суту, қанча қаймоқ беришини аниқ айтиб беради.Қолаверса, мол-ҳолга аралашиб юрса-да, ўзини ўта давоми…
Уч кун муқаддам Кўкёлнинг арлони овга чиқиб кетиб, қайтмади. Она Кўкёл уни қидириб дарага тушди. Ҳали қияламасидан хушбичим тумшуғини осмонга кўтариб улиди. Лекин арлон овоз бермади. Фақат осмонга туташиб кетган чўққилардан ўз товушига акс-садо қайтди, холос. У яна қиялади. Хатарсиз давоми…
Тўрт кун тинимсиз ёққан ёмғир ҳаммани зериктирди. Том-у тарновлардан оққан сувлар томорқаларни ҳалқоб қилди. Тошпўлатнинг назарида бу ёмғирлар томни эмас, унинг юрагини савалаётгандай тинимсиз сиқилар, бозиллаб турган печнинг ёнида ўтириб, этлари жунжикиб, музлаб кетаверарди. Ҳовлисининг адоғида бир четидан бор бўйига давоми…
Машинанинг орқа ўриндиғида хаёл суриб бораётган Зумрад йўл четида ўтган-кетган машиналарга қўл кўтараётган аёлни кўриб, ўғлининг елкасига қўлини қўйди:— Улуғбек болам, машинангни тўхтат!Йигит елкаси оша онасига бир қараб қўйгач, тормозни босди.— Тинчликми, ая, йўловчи олишни ёқтирмасдингиз-ку.Зумрад ўғлининг саволини жавобсиз қолдириб, давоми…