Қўнғироқ чинқириғидан уйғониб кетдим. Соат энди беш ярим бўлганди. Телефонимни ёқдим. Ҳеч ким қўнғироқ қилмабди. Рост-да, ким ҳам мени тунда безовта қиларди? Танишлар, касбдошлар учун бу вақт кеч ҳисобланади… Ўзим ҳам қизиқман-да… Тез юзимни ювиб келиб, тикишга ўтирдим. Кечаги “буюртма”ни давоми…
– Шабнам, қизим-онам, тетик бўл! Мана мен, кўрдингми?! Қўрқма, қизим-жоним! Мен шу ердаман-а?! Дорбоз гап ташлаганда доира саси тинади. Отанинг овози титраб кетади. Тўрт газ баландликдаги дор устида, қизчанинг кифтини тутиб турган ўспирин қўлларини олади. Қизчанинг овози жаранглайди:– Лаббай, дада?– Худога давоми…
– Азиз ҳамкасблар, – деди Ҳамза Қодирович жамоанинг тезкор йиғилишини очар экан. – Бугун сизларни жуда муҳим ва долзарб, ҳа, долзарб масалани муҳокама этишга чақирдик.Наврўз байрами арафасида дурустроқ жойда дастурхон тузаш ёки бирор тарихий шаҳарга саёҳат уюштириш илинжида юрган ходимларнинг давоми…
Бу растада дунёнинг энг анвойи гуллари йиғилганми, дейсиз. Оппоқ нилуфарлардан тортиб, турфа рангдаги атиргулларгача, чиннигуллару лолалар, баргларига бармоқ теккизсангиз юмилиб оладиган уятчанггулларгача барқ уриб турибди. Эҳ-ҳе, санайман десансиз саноқдан адашасиз. Аҳли растанинг ўзи ҳам нозик дид, ширинсухан. Келган харидорни шундоқ давоми…
Чошгоҳ. Кенг ҳовли ўртасидаги ўрик дарахти тагидаги супачада ака-ука тортишарди. – Нима?!. Отамни ўзи шундай дептими-а? Уйланармикан?! Қариганида-я… Бу нимаси энди? Ё Худо, қишлоқда шу гап етишмаётувди ўзи. Ана шармандалик, э, қўйсанг-чи, яна ҳазил қилаётган бўлма, – дея қўлидаги дўпписини давоми…
Ярим кечада уйқуси қочган Тугалбой муаллим кўрпани силтаб устидан улоқтирди, сўнг бир чириллаб йиғлаётган Мақсуджонга, бир уни овутолмай юраги қону зардобга тўлган Шафоатга паришон тикилди. Эндигина учни қоралаган ёлғиз фарзанднинг боши дарддан чиқмади, Худодан шифо сўрайвериб хотини айниқса қийналиб кетди.Тугалбой давоми…
Хў-ўш, энди сизга бир ҳангомани айтиб берсам, бўлмаган гап дейсиз, тўғри ўйлайсиз, шу гапни бошқа бировдан эшитганимда ўзим ҳам ишонмас эдим, одамларни гўл дейди шекилли бу одам ё ўзини гўлликка соляптими деб, энсам қотарди балки, лекин сизни алдамай деб кўрганимга давоми…
— Ота, — дедим Жамол бободан олган пойтеша билан ёғоч чопаётган отамга эшак устидан тушар-тушмас, — «Можа» нима дегани? — Саримсоқ бобонг айтдими бу гапни? Қўявер, эътибор берма. — Ёмон гапми, ота? — Ёмон гапмас-у, — отам ишини тўхтатиб менга давоми…
Синфдошлар билан ўзимизча одат чиқардик, яъни ҳафтанинг ҳар шанбасида навбати билан бир-биримизникига бориб уй юмушларига қарашадиган бўлдик. Масалан, лой сувоқми, ғалла ўришми ёки ер ағдаришми, ишқилиб, овози дўриллаб қолган бир гала бўз болалар ҳашарчи деган ном чиқардик. Уйдагилар ўзларича қувонишиб, давоми…
Қиш кунлари бўлса-да, адирлар бағрида нишлаётган чечаклар кўнгилда орзиқиш уйғотади. Бу пайтлар Ҳисор кенгликларида табиат ўзгача жозиба касб этади. Мактабимиз унчалик муҳташам бўлмаса-да, аммо кенгликлардаги олд мактаблардан бири эди.— Менга қара, ошна, сендан илтимос, менга битта шеър ёзиб бергин, йўқ давоми…