Қиш кунлари бўлса-да, адирлар бағрида нишлаётган чечаклар кўнгилда орзиқиш уйғотади. Бу пайтлар Ҳисор кенгликларида табиат ўзгача жозиба касб этади. Мактабимиз унчалик муҳташам бўлмаса-да, аммо кенгликлардаги олд мактаблардан бири эди.— Менга қара, ошна, сендан илтимос, менга битта шеър ёзиб бергин, йўқ давоми…
Елкалари навбатма-навбат учиб, тинмай қаҳ-қаҳ отиб кулаётган эрини етаклаган аёл руҳий касалликлар шифохонаси бош ҳакими ҳузурига шошилди. У кира солиб йиғламсираганча ёлворди. — Эримни тузатиб беринг, доктор. Яқинда тўй қилишимиз керак. Бу киши бўлса…Бош ҳаким дам йиғлаётган хотинга, дам тинмай давоми…
Гулули — Гулсара, бизнинг Қавчин овулда ҳамма танийдиган танҳо заифа. Гулули — тўйида, бахти ойдай тўлганида қувончини қисмат булути тўсиб, иқболи кемтик бўлган телба сулув. Ёшу қари бирдек биладиган бу сулувнинг ёлғиз белгиси, у — бебахт қиз. Бахтсизликни ҳамма таниркан-да. давоми…
— Ассалому алайкум ҳурматли газеташоу мухлислари. Газета саҳифасида бу мен — севимли бошловчингиз Сурайё Даврон бўламан. Энди сизларни шоумизда иштирок этаётган экспертлар билан таништириб ўтсам. Менинг ўнг томонимда…— Тўхтанг, тўхтанг Сурайёхон, газеташоу мухлисларини мавзу билан таништирмадингиз-ку?!— Ҳа-я, эсим қурсин. Бугун давоми…
Қадимда, аниқроғи ХIII асрда Тошкентда Эт емас эшон деб аталган нафаси ўткир авлиё яшаб ўтган. У ҳалқ орасида катта ҳурматга ва эътиборга лойиқ инсон бўлган. Мен шу одам билан боғлиқ бир воқеани диққатингизга ҳавола қилмоқдаман. Бир куни Эт емас эшон давоми…
Мен, гоҳо-гоҳо, айниқса кечки пайт, ишдан қайтганимдан сўнг, кийимларимни алмаштиргач, уйим яқинидаги салқин хиёбонга чиқиб, ям-яшил дарахтларга тикилиб, тиним билмас қушларнинг чуғурини эшитишни яхши кўраман. Бугун ҳам худди шундай қилдим. У ердаги бўш ўриндиқларнинг бирига бориб чўкдим. Бир оз ўтиб, давоми…
Ногоҳ янграган телефон овози автобусда бораётган жувонни ҳушёр торттирди. У шошганча тиззасига қўйган сумкасини очиб, телефонни оларкан, атрофдагилар диққатини ўзига тортганидан хижолат чеккандек, узрли нигоҳини телефон кўрсаткичига бир зум тикканча, уни қулоғига тутди.– Йўлдаман, ҳозир ўзим телефон қиламан.Бу гапни аёл давоми…
Иш юзасидан икки кунга О. шаҳрига хизмат сафарига жўнатишди. У ерда бир кунда ишимни битириб, пойтахтга қайтиш учун вокзалга йўл олдим. Одам гавжум вокзалда чипта олиш учун бир-бирига гал бермай гапираётган икки аёлдан кейин навбатда турдим. Хаёл билан бинога кўз давоми…
Ботир Лайлонинг турмушга чиқаётганини эшитган кундан буён ҳаёт кўзига қоронғу. Хонасидан чиқмайди. Бугун Лайлонинг ўртоғи, продюсери Сабина қўнғироқ қилиб, кечқурун хизмат борлигини айтганда ҳам ўрнидан турмади.— Тўй бор, нозик одам… — Боролмайман, тобим йўқ, — деди тундлик билан Ботир.— Нималар давоми…
Рустам йўл бўйлаб хушхандон келарди. Кўзлари қувончдан порлаган. Чеҳрасида мамнун бир ифода. Майин эсаётган шабада димоғига келтирган чечаклар ифоридан мириқиб, чуқур-чуқур нафас олди. Бу ифор баҳор хушхабарига лиммо-лим эди. Бундан Рустамнинг кўнгли ҳам чоғланди. Уни хуш кайфият етаклаб кетаётган эди. давоми…