Ғулом Каримий. Қадимий севги қиссаси (драма)

Қатнашувчилар:Зариадр – суғд саркардаси Одатида – шаклар подшоҳи Омаргнинг қизиГуштасп – Суғдиёна подшоҳи Омарг – шаклар подшоҳиМардон – Зариадрнинг дўсти, саркардаСаксфар – шаклар саркардасиАршак – саркардаФарҳод – уруғ оқсоқолиМидия шаҳзодаси, мулозим, чўпон, соқчилар, саркардалар ва уруғ оқсоқоллари.Воқеалар тақрибан эрамиздан аввалги давоми…

Зуҳра Мамадалиева. Қари қизнинг қисмати (ҳикоя)

Қўнғироқ чинқириғидан уйғониб кетдим. Соат энди беш ярим бўлганди. Телефонимни ёқдим. Ҳеч ким қўнғироқ қилмабди. Рост-да, ким ҳам мени тунда бе­зовта қиларди? Танишлар, касбдошлар учун бу вақт кеч ҳисобланади… Ўзим ҳам қизиқман-да… Тез юзимни ювиб келиб, тикишга ўтирдим. Кечаги “буюртма”ни давоми…

Эшқобил Вали. Дорбоз (ҳикоя)

– Шабнам, қизим-онам, тетик бўл! Мана мен, кўр­дингми?! Қўрқма, қизим-жоним! Мен шу ердаман-а?! Дорбоз гап ташлаганда доира саси тинади. Ота­нинг овози титраб кетади. Тўрт газ баландликдаги дор устида, қизчанинг кифтини тутиб турган ўспирин қўлларини олади. Қизчанинг овози жаранглайди:– Лаббай, дада?– Худога давоми…

Фармон Тошев. Ҳашар (ҳажвия)

– Азиз ҳамкасблар, – деди Ҳамза Қодирович жамоанинг тезкор йиғилишини очар экан. – Бугун сизларни жуда муҳим ва долзарб, ҳа, долзарб масалани муҳокама этишга чақирдик.Наврўз байрами арафасида дурустроқ жойда дас­турхон тузаш ёки бирор тарихий шаҳарга саёҳат уюштириш илинжида юрган ходимларнинг давоми…

Бахтиёр Абдуғафур. Ёнаргул (ҳикоя)

Бу растада дунёнинг энг анвойи гуллари йи­ғил­ганми, дейсиз. Оппоқ нилуфарлардан тортиб, турфа рангдаги атиргулларгача, чиннигуллару лолалар, барг­ларига бармоқ теккизсангиз юмилиб оладиган уят­чанггулларгача барқ уриб турибди. Эҳ-ҳе, санайман десансиз саноқдан адашасиз. Аҳли растанинг ўзи ҳам нозик дид, ширинсухан. Келган харидорни шундоқ давоми…

Гулноз Мамарасулова. Айрилиқ (ҳикоя)

Чошгоҳ. Кенг ҳовли ўртасидаги ўрик дарахти тагидаги супачада ака-ука тортишарди. – Нима?!. Отамни ўзи шундай дептими-а? Уйланармикан?! Қариганида-я… Бу нимаси энди? Ё Худо, қишлоқда шу гап етишмаётувди ўзи. Ана шармандалик, э, қўйсанг-чи, яна ҳазил қилаётган бўлма, – дея қўлидаги дўпписини давоми…

Асад Дилмурод. Қўнғироқ (ҳикоя)

Ярим кечада уйқуси қочган Тугалбой муаллим кўрпани силтаб устидан улоқтирди, сўнг бир чириллаб йиғлаётган Мақсуджонга, бир уни овутолмай юраги қону зардобга тўлган Шафоатга паришон тикилди. Эндигина учни қоралаган ёлғиз фарзанднинг боши дарддан чиқмади, Худодан шифо сўрайвериб хотини айниқса қийналиб кетди.Тугалбой давоми…

Аҳмад Аъзам. Қуроқ (қисса)

Хў-ўш, энди сизга бир ҳангомани айтиб берсам, бўлмаган гап дейсиз, тўғри ўйлайсиз, шу гапни бошқа бировдан эшитганимда ўзим ҳам ишонмас эдим, одамларни гўл дейди шекилли бу одам ё ўзини гўлликка соляптими деб, энсам қотарди балки, лекин сизни алдамай деб кўрганимга давоми…

Аслиддин Мустафоев. Тегирмон (ҳикоя)

— Ота, — дедим Жамол бободан олган пойтеша билан ёғоч чопаётган отамга эшак устидан тушар-тушмас, — «Можа» нима дегани? —    Саримсоқ бобонг айтдими бу гапни? Қўявер, эътибор берма. — Ёмон гапми, ота? — Ёмон гапмас-у, — отам ишини тўхтатиб менга давоми…

Юсуф Худойқул. Севги (ҳикоя)

Синфдошлар билан ўзимизча одат чиқардик, яъни ҳафтанинг ҳар шанбасида навбати билан бир-биримизникига бориб уй юмушларига қарашадиган бўлдик. Масалан, лой сувоқми, ғалла ўришми ёки ер ағдаришми, ишқилиб, овози дўриллаб қолган бир гала бўз болалар ҳашарчи деган ном чиқардик. Уйдагилар ўзларича қувонишиб, давоми…