Дeразамнинг хира ойнасидан мўралаётган қуёш, хoнам ҳавoсида сузаётган чанг зарралари, айниқса шифтдаги чирoқнинг атрофига ин қурган ўргимчак тўри нақадар ёқимсиз – ҳаммасини кўздан йўқотиш керак. …Худди ўзимни ўзим тинглаётгандайман. Тинглаяпман-у ҳeчким гапирмайди. Лeкин аниқ-тиниқ эшитяпман. Шубҳам йўқ, бир нималар дeб давоми…
Онгимдаги поёнсиз зулумот, даҳшатли ҳайқириқлар ва оний лаҳзалардаги ҳаракатларни ҳам сезаётган – мен! Илдамлашга иккиланаман… Миямга бир зумда ин қурган ўйга эътибор қилмай ўзим учун мақбул йўл излайман. Агар бу чек-чегарасиз зулмат ўз домига тортиб мени маҳф қилса-чи? Қўрқувга таслим давоми…
Ҳаммасини соч-cоқолини олдиргани келган қадрдони Абдураҳим монтёр қўзғаб кетди.– Уста, қўлингиз гул-да, бир зумда одамни онадан қайта туғилгандек қилиб қўясиз-а, – деди аввалига мақтаб. Сўнг дераза тарафни кўрсатиб гапини улади. – Мана, баҳор яқин, ҳамма ёққа яшил тус уриб қолди, давоми…
Осмоннинг таги тешилди: ёмғир ёғди, шовва ёғди. Челаклаб қуйди, деганлари ҳам бунча бўлмас-ов. Жузумкўз момо айвонга чиқиб, устунга суянганча кунботарга кўз тикди. Оқ рўмоли сирғалиб бошидан тушди, кўк рўмолининг четидан оппоқ сочлари кўриниб қолди. Кўзлари мўлт-мўлт этди, икки томчи ёш давоми…
Икки дугона совуққина хайрлашишди. Саодат Қумрини катта йўлгача кузатиб қўйиб ортига қайтди.Кейинги кунларда бўлиб ўтган воқеалардан кўнгли бироз ғашланди, ўртоғининг ҳам шундай қилишидан умидвор бўлдими, кўнглини хотиржам қилиб кетгиси келдими, ҳарнечук Қумри йўл-йўлакай орқасига ўгирилиб қаради.Бироқ Саодат бундай қилмади, ўгирилмади. давоми…
– Шу чиройинг билан ҳар қандай шаҳзодани олдингда тиз чўктириб, умр бўйи тиллага кўмилиб яшайсан, – дейишарди дугоналари унга ҳавас ила боқиб. – Бу чиройинг ҳали сенга бахтсизлик келтирмасайди, – дейишарди дугоналари унга ачиниш билан қараб. Жамила эса бу гапларга давоми…
1 Қишлоқда эри ҳақида урчиб қолган узунқулоқ гаплар ёдига тушди дегунча Хадича тутақа бошлайди. “Ўз кўзим билан кўрсайдим жувонмаргни…” Уни жиловлаб турган истиҳола мана шу. Аммо… шу кунларда хаёлида эри билан ўша номаълум аёлнинг турли ҳолатларда намоён бўлаётган аксларини ўнгида давоми…
Ҳисор тоғининг Кўрагон сувайирғичидан бошланиб, Деҳқонобод ва Қамаши номли музофотлар орасидан оқиб ўтиб, Ғузор тўралиги қаламравида бўлган Пачкамар денгизига қуюлгучи Катта Ўра номи билан харитага тушган бир дарёйи азим бўлган экан. Шу дарёйи азимнинг ирмоқларидан бири – жами бир тегирмон давоми…
Оқ тулпорим бор эди,Беклар унга зор эди.Тулпор эмас, у менга,Ҳам дўсту ҳам ёр эди.Муҳаммад Юсуф Осмоннинг тиниқ юзини бир зумда қора доғ қоплай бошлади. Чанг-тўзон кўкка кўтарилиб, увиллаётган шамол йўлида учраган жамики нарсани ўз қаърига тортади. Шу важоҳати билан қум давоми…
Қаюмбой бийбованинг чоғроққина томорқасидан баҳор қирга қўй-қўзиларни етаклаб чиқади. Бепоёнликни бузиб тургувчи адирларни қадамба-қадам забт этган бова қуёшнинг тиғига елкасини тутар пайтда суруви суровланади, бир жойда тўпланади. Қизғиш уфққа соя солар келбати билан отини йўрғалатади. Қишлоққа қайтади. Қарийб олтмиш йилдирки, давоми…